به گزارش “دانشجو آزاد“؛ سالها آموخت و سالها آموخته هایش را در اختیار همگان قرار داد.گویا این معلم واقعی میدانست که عمر پربرکتش چندان طولانی نخواهد بود و از لحظه لحظه هایش برای تعلیم و تربیت استفاده کرد.

شاید اگر او همین حالا هم زنده بود، تمام آموزه های در تالیفاتش را به صحنه ی اجرا میکشاند و خود زبان ناطق کتابهایش می‌شد و با فلسفه‌هایش دندان سفسطه گران را در هم میشکست و مسیر روشن ترسیم کرده اش را راهروی هدایت جوانان میکرد . گذشتن از یاد و نام چنین بزرگی سخت و تا حدی محال است.

او که رهبری را در فراقش گریاند . امام خمینی ره میدانست که در دریای مواج ذهن استاد مرتضی  مطهری، آرمان نزدیکی به مدینه فاضله نقش بسته است و این امر موجب شد که دشمنان با پیش دستی در بهره بری، این ضمانت اجرایی را با تیر نشانه رفته و بر تاریخ شکوفایی روز افزون او مهر زنند.

جز آثار پر مغزش ، سالروزی از یاد شهادتش و گرامیداشت مقام معلم ، برایمان باقی گذاشت.اگر بهای وجودهایی امثال او ، پیش از نمودش برای دشمنان ما، در ذهن خودمان  نقش میبست، و در صیانت از آنها بیشتر تلاش میکردیم ، امروزه هم او بود وهم آرمانهای محققش و هم پاسخگویی برای انحرافات فکری و اخلاقی نسل جدید که با ابزارهایی به ظاهر متمدن و باطنی پوچ  دنیا را جذب خود کرده  اند.

اما خدا رو شکر که هنوز بهانه ای هست که هم به یاد او و هم به مقام معلمان ارج نهیم، تا یادمان نرود که از همان قلم به دست گرفتنمان تا حل مسائل لا ینحل همه را از معلمینی آموخته ایم که با تمام قوایشان می ایستادند،  تا ما چیزی بیاموزیم و با آموختن حتی یک کلمه حقی بر گردن ما نهادند و افسوس که غفلت گسترده ای، این حق را از یاد  دانش آموختگان  بسیاری برده است  و بار وظیفه مندی آموزگاران را در تمام مقاطع تحصیلی بر احساس سپاس و احترام از آنها غلبه  داده است .

به امید آنکه روز معلم  تکان محرکی برای ادای حق تمام کسانی باشد که عاشقانه و دلسوزانه  برای ارتقای علمی ما تلاش کردند. بیایید به کار بستن آموخته هایمان را در مسیر صحیحش به عنوان بخشی از سپاسگذاریمان تقدیمشان کنیم.