کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:”کارگران مشغول کاراند!احداث ضریح”
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:”چند روزی مانده به اتمام ضریح”
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:”مهدی فاطمه آید،تماشای ضریح”
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:”عید امسال:نماز:صحن بقیع”
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:”فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع”
‏”به یقین یوسف ما آمدنی ست”

.

.

.

.

قطعه‌ی گمشده‌ای از پر پرواز کم است
یازده بار شمردیم، یکی باز کم است
این همه آب که جاری است نه اقیانوس است
عرق شرم زمین است که سرباز کم است.
(اللهم عجل لِولیکَ الفَرَج)

.

.

.

اینهمه لاف زن و اهل ظهور
پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم
سالهاست منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم….
اللهم عجل لولیک الفرج

.

.

.

.

خداوندا رسان از ما سلامش / به گوش ما رسان یارب کلامش
بسوز سینه ى مجروح زهرا / نما تعجیل در امر قیامش . . .
(عید شما مبارک)

.

.

.

.

طلوع نزدیک است اگر بخواهیم
ظهور تو زیباتر از ظهور همه‌ی زیبایی‌هاست
چشم به راه زیباترین بهاریم
خدایا انتظار چقدر دیر می‌گذرد
با صد نگاه خسته، صدا می‌زنیم تو را
بیایید همه منتظر آمدنش شویم

.

.

.

.

دلبرا درهوس دیدن رویت
دلم من تاب ندارد.،
نگهم خواب ندارد،
قلمم گوشه دفتر،
غزل ناب ندارد،
همه گویندبه انگشت اشاره،
مگراین عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟
توکجایی گل نرگس زفراقت دل من تاب ندارد؟
اللهم عجل لولیک الفرج

.

.

.

.

.

.

جلوه گل عندلیبان را غزلخوان می کند / نام مهدی صد هزاران درد درمان میکند
مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار / من گلی دارم که عالم را گلستان میکند . . .
عید منتظران مبارک

ای دل شیدای ما، گرم تمنّای تو
کی شود آخر عیان طلعت زیبای تو
گر چه نهانی ز چشم، دل نبود ناامید
می رسد آخر به هم چشم من و پای تو
نیمه ی شعبان بود روز امید بشر
شادی امروز ما نهضت فردای تو

.

.

.

.

ای کاش که یک دانه تسبیح تو بودم
تا دست کشی بر سر سودا زده من

.

.

.

.

بـوی نفس حجت ثانی عشر آید
ای شب حرکت کن که به زودی سحر آید
ای صبح بیا تا شب هجران به سر آید
خـورشید بنی فاطمه از کعبه بر آید
تنها پسر زهرا ما را پـدری کن
این قافله گمشده را راهبری کن

.

آمد گه شادمانی ای مردم
آن وعده ی آسمانی ای مردم
ای زنده دلان ظهور نزدیک است
هنگام ظهور نور نزدیک است
آن ماه به چاه رفته باز آید
قائم به اقامه ی نماز آید

.

.

.

.

.

اى دل! بشارت مى ‏دهم،خوش روزگارى مى ‏رسد
یا درد و غم طى مى ‏شود، یا شهریارى مى‏ رسد
گر کارگردان جهان، باشد خداى مهربان
این کشتى طوفان زده، هم بر کنارى مى ‏رسد . . .

.

.

.

.

.

مهدی نظری به ما عنایت کن
مارا به صراط خود هدایت کن
مهدی! اگر از منتظرانت بودیم
چون دیده ی نرگس نگرانت بودیم
با این همه روسیاهی و سنگدلی
ای کاش که از همسفرانت بودیم

.

.

.

.

.

خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد
هوای نفس نباشد همه هوای تو باشد
خدا کند که گزارت فِتد به منظر چشمم
که سجده گاه نمازم به جای پای تو باشد

.

.

.

.

.

سحر از دامن نرجس، برآمد نوگلى زیبا
گلى کز بوى دلجویش، جهان پیر شد برنا
به صبح نیمه شعبان تجلّى کرد خورشیدى
که از نور جبینش شد، منوّر دیده زهرا(س)

.

.

.

.

.

باز به شوق آمدم از بوی تو
از گل رخساره نیکوی تو
باد صبا بار دگر میدهد
بر دل زارم خبر از سوی تو
باز به جانم شرری میزند
سروِ قدِ قامت دلجوی تو
در سر سودایی من عشق توست
در دل من شور و هیاهو تو
گرچه سراپا شررم از غمت
پا نکشم یک نفس از کوی تو

مژده ای دل که شب نیمه شعبان آمد
بر تن مرده و بی جان جهان جان آمد
بانگ تکبیر نگردرهمه عالم بر پاست
همه  گویند  مگر  جلوه  یزدان   آمد

.

.

.

.

.

صبحدم پیک مسیحا دم جانان آمد
گفت برخیز که آرام دل و جان آمد
سحر از پرده نشینان حریم خلوت

نغمه برخاست که شاهنشه خوبان آمد
عاشقان را رسد این طرفه بشارت زسروش
که سحرگاه شب نیمه شعبان آمد

.

.

.

.

.

نیمه ی شعبان رسیده فکر مهمانی کنیم
کوی وبرزن را به یاد او چراغانی کنیم
کیست او؟ مولود پاکی از تبار عسگری
بر قدوم این گل نرگس در افشانی کنیم

.

.

.

.

.

سالها بود جهان منتظر دیدارش
که کند باز فتاده گره در کارش
ماه شعبان شد ودر نیمه فرج حاصل شد
طفلی آمدکه جهان باز شود رخسارش

.

.

.

.

ای عشق! کاری کن که درماندند درمان‌ها
برگردد و برگردان حقیقت را به ایمان‌ها
چشم انتظارت شهرهامان کوچه در کوچه
هر شب چراغان قدم‌هایت خیابان‌ها

.

.

.

.

شب جشن ولادته
شب عشق وارادته
ذکریاصاحب الزمان
شب نیمه عبادته
گل طاهایوسف زهراخوش آمدی
نوردلهاسید و مولا خوش آمدی

.

.

.

.

تا چند پی نام و نشانی باشیم
یا در طلب جهان فانی باشیم
حالا که رسیده وقت بیعت با عشق
عشق است که صاحب الزمانی باشیم