به گزارش “دانشجو آزاد  به نقل از “ورزش خبر ” به مناسبت روز جوان و میلاد حضرت علی اکبر بر آن شدیم تا گفتگویی صمیمانه با جوان شایسته و ورزشکار کرمانی انجام دهیم که مشروح آنرا در سایت قرار دادیم .

لطفاً خود را برای ما بیشتر معرفی نمایید و بفرمایید در چه مقطع تحصیلی مشغول به تحصیل هستید؟

به نام خدا منصور صادقی هستم متولد ۱۳۶۷ و هم اکنون در رشته تربیت بدنی در مقطع کاردانی مشغول به تحصیل هستم .

از چند سالگی ورزش را آغاز نمودید؟

ورزش را از ۵ سالگی و نزد برادر مرحوم کامران صادقی شروع کردم .

دلیل انتخاب شما در حوزه ی ورزش چه چیزی بوده و تاکنون چه عناوینی را کسب نموده اید؟

ورزش روح انسان را به آرامش و جسم وی را سالم و نیرومند می سازد و دلیل انتخاب من در حوزه ی ورزش حمایت ها و تشویق خانواده بوده است .

در حقیقت مقام های بسیاری را در این مدت کسب کرده ام از جمله مقام های آسیایی و جهانی در ۳ رشته رشته ووشو و کیک بوکسینگ و ووینام ,همچنین ۲۰۰ مقام استانی و ۱۵۰ مقام کشوری , قهرمانی های پی در پی المپیاد ایرانیان , فنی ترین بازیکن مسابقات جهانی و همچنین اعزام به مسابقات جهانی مالزی و …

کسانی که شما را در این زمینه همراهی و تشویق کرده اند و یا به نوعی برای شما مربی به حساب می آیند چه کسانی بوده اند؟

من در وهله ی اول خدا را شاکرم که چنین روحیه ی ورزشی بالایی را در من به وجود آورده است و بعد هم از پدر و مادرم تشکر می کنم که همیشه به من دلگرمی می دادند و مرا دعا می کردند  همچنین از برادرانم آقایان کامران صادقی و همچنین علیرضا صادقی که این دو عزیز همیشه استاد بنده و برادر بزرگ من هستند که با حمایتهایشان از من به نوعی من را مدیون خود کرده اند .

رابطه ی درس و ورزش چگونه است و کدام دارای اولویت بالاتری می باشد؟

همانطور که گفتم , دانشجوی تربیت بدنی هستم و باید بگم که رابطه ی ورزش و درس این است که ما ورزش می کنیم که روح شاد و بزرگی پیدا کنیم و وقتی که روح ما قوی شد –  در کنار جسممان – آن وقت باید درس را بهتر درک کنیم و با امید بیشتری درس بخوانیم و یک ورزشکار خوب باید برای پیشرفت کشور درس هم بخواند که سطح علمی خود را در جامعه ارتقاء ببخشد.

خاطرات تلخ و شیرین خود را برای ما تعریف کنید.

خاطره ی تلخ من از دنیا رفتن برادرم و استادم و همچنین عدم اعزام به مسابقات جهانی به دلیل ناداوری میباشد و همچنین  کسب مقام بهترین بهترینهای مسابقات جهانی از خاطرات شیرین دوران ورزشی من محسوب میشود.

مهم ترین آرزوی شما چیست؟

آرزوی عمومی من موفیقیت تمامی مسلمانان و ایرانیان در تمامی عرصه های زندگی و همچنین آرزوی ورزشی رسیدن به مقام سرمربی گری تیم ملی میباشد زیرا عقیده دارم لیاقت جوانان کرمانی این چیزی نیست که الان از آن برخوردارند و میتوانند این جوانان به قله های بلند افتخار آسیایی و جوانی برسند .

انتظارات شما از مسئولین چیست؟

انتظارات من از مسئولین محترم این می باشد که به ورزشکاران استان و شهرستان بهای بیشتری دهند و ما را حمایت کنند که دلسرد از ورزش نشویم.

انتهای پیام/