به گزارش “دانشجو آزاد” چندی پیش به مناسبت روز دانشجو خبرنگار پایگاه خبری “دانشجو آزاد” در گفتگویی با صدرالدین اسدی دانشجوی رشته مکانیک بیوسیستم دانشگاه شهید باهنر کرمان مشکلات دانشجویان این رشته را بررسی کرد:

صدرالدین اسدی دانشجوی رشته مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشگاه شهید باهنر کرمان در گفتگو با خبرگزاری “دانشجو آزاد” گفت:نمیدانم تا کنون شده همه از چیزی خوشحال باشند و فقط شما ناراحت باشید؟ این حکایت ساخت و سازهای دانشگاه ماست همه خوشحالند، کارهای خوبی انجام شد، زیباسازی هایی انجام شد و وقتی از این حیث دوره ریاست دکتر فدایی را با دکتر گرامی مقایسه می کنیم می بینیم این کجا و آن کجا! اما دانشجویان رشته ای هستند که اصلا از این موضوع خوشحال نیستند و یا لااقل به اندازه بقیه خوشحال نیستند اخیرا هزینه زیادی برای زیباسازی و ساخت المانهای بین مسجد و سلف سرویس دانشگاه انجام شد که شاید با یک دهم آن می شد یک بخش را به کلی زیر و رو کرد.

کت و شلوارهای شیک مسئولین دانشگاه خاکی می شود اگر به بخش ما سری بزنند/ بخشی که انجمن علمی اش در حمام است و دستشویی مختلط دارد!

بطور قطع تا کنون گذرمسئولین دانشگاه به بخش ماشین های کشاورزی یا همان مکانیک بیوسیستم نیفتاده چون در کورترین و دورترین نقطه دانشگاه قرار دارد و احتمالا برای رسیدن به آنجا اگر سگهای دانشگاه تعقیبشان نکنند و بوی تعفن زباله های کنار این بخش و دیدن موشها آنها رافراری ندهد، قطعا کت و شلوارهای شیکشان خاکی میشود؛ اگر هم به آنجا برسند قطعا بر می گردند و فکر می کنند اشتباه آمده اند یعنی این بخش را با گورستان خودروهای فرسوده یا با پارکینگ و امسال آن اشتباه می گیرند و قطعا باورشان نخواهد شد اینجا دانشجویان و اساتیدی تحصیل و تدریس می کنند و قطعا نمی دانند که حتی دفتر انجمن علمی این بخش در حمام است یک دستشویی مختلط دارد! و نمی دانند در آنجا اساتید هم اتاق جدا ندارند چه برسد به دانشجویان ارشد و دکترا!

در دانشگاه به ما اجازه مطالعه هم نمی دهند

وضع وقتی از این وخیمتر می شود که می بینیم به دانشجوی این رشته در این بخش با چنین وضعی اجازه مطالعه هم نمی دهند! یعنی وقتی دانشجوی رشته مهندسی مکانیک بیوسیستم وارد سالن مطالعه مثلا دانشکده ریاضی می شود تا لااقل آنجا درس بخواند او را بیرون می کنند این نهایت تبعیض است بین دانشجویان ودانشکده ها!

دانشجویان مکانیک بیوسیستم حیرانِ بی برنامگی وزارت علوم هستند

بحث دیگری هم که هست به وزارت علوم ربط دارد که اصلا در وزارت علوم تعریف مشخصی برای این رشته وجود ندراد و مثلا وقتی که دانشجویان فارغ التحصیل این رشته به بخش های فنی کشور مراجعه می کنند می گویند رشته شما کشاروزی است و وقتی هم وارد حیطه کشاورزی می شوند می گویند شما مهندسی مکانیک هستید! و ما همچنان حیرانِ این بی برنامگی مسئولین هستیم.

در پی انتشار این مصاحبه دکتر فدایی رئیس سابق دانشگاه اقدام به انتشار جوابیه ای کرد:

با سلام
اخیرا در آن رسانه مصاحبه ای از دانشجوئی به نام آقای صدرالدین اسدی انتشار یافته است. از آنجا که پاره‌ای بی دقتی‌ها و اشتباهاتی که در این مصاحبه وجود دارد ممکن است بعضی اذهان را مشوش نماید لازم است نکاتی چند در این خصوص یادآوری شود. علت اصلی اشکالاتی که آقای اسدی مطرح کرده اند، و بخشی از آنها هم منصفانه و درست است، این است که در سالهای گذشته آموزش عالی کشور بی رویه و بدون داشتن امکانات لازم، توسعه کمی یافته است. رشته های زیادی بدون داشتن استاد و تجهیزات کافی راه اندازی شده و دانشجویان زیادی بدون داشتن امکانات آموزش و تربیت آنها، پذیرفته شده اند. همچنین به‌جای اینکه رشته هایی که قبلا باز شده اند تجهیز و تکمیل شده و به استاندارد لازم رسانده شوند، رشته های جدید دیگری بازشده است. این موضوع در سالهای اخیر همواره مورد اعتراض و انتقاد مسئولین فعلی آموزش عالی کشور بوده است و در راس برنامه های مدیران فعلی آموزش عالی کشور همواره کنترل توسعه کمی، و توجه به توسعه کیفی اعلام شده است. اگر در سالهای گذشته به درستی عمل شده بود، اصولا آقای اسدی هم اکنون دانشجو نبود که اینگونه، و بعضا غیر منصفانه و ظالمانه، به کمبود امکانات اعتراض نماید.
برای حل مشکلات ناشی از برنامه ریزی های نادرست قبلی، دو راه حل پیش روی مدیران آموزش عالی وجود داشت. راه اول اینکه این رشته ها را منحل نموده و دانشجویان آنها را به سایر رشته ها و یا سایر دانشگاهها منتقل نمایند و راه دوم اینکه با تلاش و فعالیت مضاعف، و برنامه¬ریزی درست به رفع کمبود ها وحل این مشکلات پرداخته شود.
در دانشگاه شهید با هنر کرمان راه حل دوم انتخاب شده است که البته چون این راه حل تا حدی زمان بر است، به صبر، حوصله و تحمل مشکلات و همکاری همگان، اعم از مدیر، کارمند، استاد و دانشجو نیاز دارد.
دانشکده کشاورزی از جمله دانشکده هائی است که به شدت دچار کمبود فضای فیزیکی و تجهیزات میباشد به همین دلیل توسعه ساختمان این دانشکده جزو پروژه های مهم دانشگاه است. متاسفانه این پروژه به دلائلی مدتی متوقف بوده است. برای فعال نمودن این پروژه جلسات متعددی با پیمانکار گذاشته شد و پیمانکار ادامه کار پروژه را شروع نمود، لیکن از آنجا که این پیمانکار در کار خود سرعت کافی نداشت و به تعهدات خود عمل نمیکرد، تصمیم گرفته شد که مورد خلع ید قرار گیرد. علیرغم اینکه فرآیند خلع ید معمولا طولانی و زمان بر است، با پیگیری های فراوان و همکاری صمیمانه همه دست اندر کاران، این فرآیند بحمدلله در کوتاه-ترین زمان ممکن انجام شد و پیمانکار جدید مشغول به کار گردید. برای اتمام پروژه به ۳ میلیارد تومان بودجه نیاز بود که به دلیل حذف این پروژه از لیست پروژه های دانشگاه، چنین بودجه ای برای آن در نظر گرفته نشده بود. با پیگیری های فراوان و با عنایت ویژه معاونت محترم امور علمی و فرهنگی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، خوشبختانه تامین این بودجه مورد پذیرش سازمان مزبور قرار گرفت. با تمهیدات پیش بینی شده، انشاالله این پروژه در تابستان ۹۵ به بهره برداری رسیده و در نتیجه بخشی از مشکلات کمبود فضای فیزیکی بخشهای مختلف دانشکده کشاورزی که ایشان اشاره نموده اند حل میشود. همچنین پروژه احداث ساختمان کلاسها هم که به دلیل مشکلاتی مدتها شروع نشده بود، در مهرماه ۹۳ شروع شد و طبق برنامه-ریزی صورت گرفته بایستی پایان امسال به بهره برداری برسد که به این ترتیب بخشی از مشکلات کمبود کلاس دانشکده ها، از جمله دانشکده کشاورزی نیز مرتفع خواهد شد. از طرفی، برای حل کوتاه مدت مشکلات بخش ماشینهای کشاورزی، بودجه ای حدود ۳۶۰ میلیون تومان برای تامین کوتاه مدت بعضی از کمبودهای این بخش در نظر گرفته شده که تاکنون حدود ۷۰ میلیون تومان از این بودجه در سوله جنوبی بخش مزبور هزینه شده است و جای تعجب است که چگونه این دانشجوی عزیز متوجه این فعالیتها در این قسمت از بخش ماشینهای کشاورزی نشده است. البته بعضی از مشکلاتی که ایشان اشاره کرده است از سوی مسئولین محترم این بخش جزو اولویتهای بخش اعلام نشده و الا مانند بسیاری موارد مشابه حل میشده است. به عنوان مثال در تابستان امسال تعدادی زیادی از سرویسهای بهداشتی دانشگاه در دانشکده های مختلف بازسازی و اصلاح شد و اگر مشکل سرویس بهداشتی این بخش هم به موقع از سوی مسئولین ذیربط به دفتر فنی دانشگاه گزارش شده بود حل میگردید. بدیهی است کوتاهی و اهمال احتمالی مسئولین ذیربط در این خصوص قابل رسیدگی است.
در خاتمه، به نظر میرسد آقای اسدی در مصاحبه خود به نکات زیر توجه ننموده اند که این خود نمونه ای از ضعف کیفی دانشگاه در آموزش و تربیت بعضی از دانشجویان، از جمله ایشان، است زیرا اگر در دانشگاه به کیفیت هم به اندازه کمیت توجه می شد به ایشان یاد می دادند که در یک مصاحبه به چه نکاتی باید توجه شود.
۱-      آیا ایشان قبل از مصاحبه این مشکلات را به مسئولین امر گزارش نموده اند و مورد بی توجهی آنها قرار گرفته است؟ اگر چنین است ایشان اعلام فرمایند که کدام گزارش را در چه تاریخی به کدام مسئول ارائه نموده¬اند تا بررسی شود که علت عدم رسیدگی چه بوده است. اگر این مصاحبه اولین اقدام ایشان در خصوص بیان مشکلات است دانشگاه می بایست به ایشان یاد میداد که چنین مصاحبه ای بایستی آخرین اقدام یک فرد دلسوز و منصف باشد نه اولین اقدام.
۲-      آیا لازم است انتقاد و گزارش مشکلات را با کنایه و نیش زبان آمیخته نمود؟ آیا ایشان فکر میکند که در اینصورت تاثیر انتقاد بیشتر است یا اینکه مسئولین دانشگاه را اینقدر نالایق میدانند که مستحق هستند به آنها نیش زبان زده شود؟ آیا واقعا مسئولین امر برای اینکه کت و شلوار آنها خاکی نشود به بخشی که ایشان میگویند سر نزده اند؟ اگر چنین است چگونه در سوله های این بخش عده ای تحت نظارت همین مسئولین مشغول به کارند؟ چگونه ایشان این فعالیتها را ندیده اند؟ آیا ایشان فکر میکنند که نظام جمهوری اسلامی در شرایطی است که مدیرانی را منصوب مینماید که برای خاکی نشدن لباسشان وظایفشان را انجام نمی¬دهند؟ چگونه ایشان ندیدند که در تابستان سال گذشته بسیاری از مسئولین دانشگاه در طول شصت روز، که نیمی از آن ماه رمضان بود، به طور مرتب و مداوم در اجرای تعمیرات خوابگاهها و سرویسهای بهداشتی آنها حضور داشتند؟ آیا آن روزها کت وشلوار آنها خاکی نمیشد؟
۳-      آیا ایشان واقعا می دانند که برای محوطه کوچک کنار سلف سرویس چقدر هزینه شده است و واقعا میدانند که زیر و رو کردن یک بخش چقدر هزینه دارد که مدعی هستند با یک دهم هزینه آن محوطه میشود یک بخش را زیرو ورو کرد؟ اگر در حرف خود صادق و ثابت هستند، دانشگاه یک دهم آن هزینه را در اختیار ایشان قرار میدهد و ایشان لطفا یک بخش را زیر و رو کنند.
ضمن اینکه امید است که هرچه زودتر پروژه های در دست اجرای دانشکده کشاورزی و بخش بیوسیستم به نتیجه رسیده مشکلات موجود حل شود، انشاالله دانشگاه هم از لحاظ کیفی به مرحله ای برسد که بتواند دانشجویانی متعهد، فعال، دلسوز، منصف و واقع بین تربیت نماید.

این گفتگو و پاسخ ها به همین جا ختم نشد و صدر الدین اسدی در جواب دکتر فدایی جوابیه منتشر کرد، جوابیه به شرح ذیل می باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای دکتر فدایی

سلام علیکم

جوابیه شما به مصاحبه بنده با یکی از خبرگزاری ها با برخی سوال ها از حقیر،سوء تفاهم ها، سوء برداشت ها و نیز رنجش خاطر هم قطارهایم از برخی فرمایشات شما و اصرار همراه با انذار آنان بر انتشار این نامه همراه بود که مرا بر آن داشت تا به نگارش این نامه بپردازم فلذا متن زیر بازتاب دهنده نظرات جمعی از دانشجویان رشته مهندسی مکانیک بیوسیستم نیز می باشد.

در ابتدا باید عرض کنم که پیگیری های شما و این دغدغه مندی نسبت به مشکلاتی که توسط دانشجویان مطرح می شود بسیار قابل تقدیر است و اینکه برای حرف دانشجو انقدر ارزش قائل می شوید ستودنی است.در واقع آگاهی بنده از همین روحیات شما بود که باعث شد از مدت ها قبل از سایت شخصی خود(که در آن مطالبی در مورد دانشگاه نوشته ام)گرفته تا زمانی که شما نیت کردید از این دانشگاه بروید در قالب پویش دانشجویی دکتر بمان و نشریه “شما” و دعوت از همه کسانی که می شناختم برای شرکت در این پویش به دفاع و حمایت هرچند نا چیز و البته در حد توان از شما و عملکردتان در دانشگاه بپردازم.

و اما بعد…حوالی روز ۱۶ آذر بود که خبرنگار خبرگزاری دانشجوآزاد طی تماسی از بنده خواستند با توجه به نزدیکی روز دانشجو،به عنوان یک دانشجو دغدغه های دانشجویی و مشکلات دانشگاه را بازگو کنم که از آن مصاحبه نسبتا طولانی آن بخش که مربوط به مشکلات دانشگاه بود در روز ۱۶ آذر به عنوان یک درد دل دانشجویی بر روی خروجی این خبرگزاری قرار گرفت و چهار روز بعد یعنی در تاریخ بیستم آذر ماه،این مصاحبه بر روی خروجی سایت بسیج دانشجویی نیز قرار گرقت و شش روز بعد از آن هم جوابیه شما به این مصاحبه منتشر شد.و خدا می داند که چه قدر از دیدن این جوابیه و از این توجه شما خوشحال شدم.اما طولی نکشید که این حس خوشحالی با تماس های پی در پی برخی از دوستان هم رشته ایم و ابراز ناراحتی از برخی فرمایشات شما و نیز لحن نه چندان مناسب این جوابیه کم رنگ شد.

جناب آقای دکتر فدایی شما در ابتدای سخنانتان بعد از اینکه اصل وجود رشته مهندسی مکانیک بیوسیستم یا مکانیک ماشین های کشاورزی را ناشی از اشتباهات آموزش عالی کشور در دوره های قبل دانستید(رشته ای که از سال ۶۸ در دانشگاه شهید باهنر در مقطع کاردانی وجود داشته و از سال ۷۶ در مقطع کارشناسی اقدام به پذیرش دانشجو کرده است) فرمودید«اگر در سالهای گذشته به درستی عمل شده بود، اصولا آقای اسدی هم اکنون دانشجو نبود که اینگونه، و بعضا غیر منصفانه و ظالمانه، به کمبود امکانات اعتراض نماید.»اما اجازه دهید بنده این جمله را اینگونه تکمیل و تصحیح کنم؛اگر این رشته در دانشگاه شهید باهنر نبود آقای اسدی هم اکنون در دانشگاه دیگری در همین رشته مشغول به تحصیل بود و در آن دانشگاه دیگر هم هرجا احساس می کرد کمبود و یا تبعیضی وجود دارد و یا ظلمی در حق دانشجو یا دانشجویانی می شود به کمبود امکانات و ظلم و تبعیض اعتراض می کرد؛اگر این رشته در دانشگاه شهید باهنر نبود دانشجویانی که در مراسم هفته پژوهش وارد تالار وحدت می شدند به جای چهار اختراع تنها یک اختراع در لابی این تالار می دیدند و از ۱۸ اختراعی که معاونت پژوهشی با افتخار آن را در سایت دانشگاه و مراسم هفته پژوهش اعلام می کند تنها ۱۳ اختراع باقی می ماند و دیگر دانشگاه شهید باهنر کرمان به جای داشتن دو اختراع با بالاترین ضریب( TRL=9) حتی یک اختراع هم با این ضریب نداشت!

در بخش دیگری از سخنانتان با اشاره به هزینه هایی که اخیرا در سوله جنوبی بخش شده فرمودید«جای تعجب است که چگونه این دانشجوی عزیز متوجه این فعالیتها در این قسمت از بخش ماشینهای کشاورزی نشده است.»همانگونه که عرض کردم مصاحبه بنده مبتنی بر موضوع مشکلات دانشگاه بود و لذا بنده در این مصاحبه تنها به بخش کوچکی از مشکلات بخش ماشین های کشاورزی یا مکانیک بیوسیستم اشاره کردم و یک گفتم و هزار نگفتم!و صحبت کردن از این کاری که اخیرا در بخش انجام شده در موضوع مصاحبه نمی گنجید،البته قطعا این فرمایش شما به این معنی نبوده که چون این کار در سوله جنوبی انجام شده بنده مشکلات را نبینم و مثلا نگویم زباله دان سلف سرویس دقیقا کنار درب ورودی بخش ماست و برای حضور در کلاس درس بعد از استشمام بویی مطبوع و دلپذیر تازه باید از انبوه خارهای جلوی درب ورودی گذر کنیم و بعد از آن هم مانند اساتید و کارمندان تحت نظارت همان مسئولینی که فرمودید به همزیستی نه چندان مسالمت آمیز با سگ ها بپردازیم!

در ادامه ی سخنانتان با بی تربیت خواندن بنده سوالاتی را پرسیده اید که من ضمن تشکر از شما بابت احترام و ارزشی که برای نقد و مننقد قائل هستید به آن دسته از سوالات شما که تاکنون بی جواب مانده است پاسخ می دهم:

• با توجه به آوازه ای که از شما در مورد پیگیری های مشکلات دانشجویان در دانشگاه پیچیده بود به اتفاق دو نفر از دوستان تصمیم گرفتیم با شما ملاقات کنیم و مشکلات بخش را گوشزد کنیم تا شاید اتفاقی بیافتد که از ما یک نفر اسم نوشت و منشی همان یک نفر را به دفتر شما راه داد؛ایشان با شما صحبت کرد و با برخورد خوب شما مواجه شد،نماینده ای برای بررسی مشکلات مطرح شده به بخش فرستادید حرف هایی زده شد که بنده در اینجا به آن ها نمی پردازم چون با این روندی که مشاهده می شود برخی مسئولین به جای اینکه بخواهند مشکلی را حل کنند به دنبال بستن دهان دانشجو هستند و معلوم نیست از بعد از گفتن صحبت های رد و بدل شده مدعی العموم بخواهند که بیا و ثابت کن!هر چند این حرف من دلیل بر آن نمی شود که حرف های خاصی زده شده باشد اما ترجیح می دهم سربسته عرض کنم که پس از آن پیگیری دوباره توپ در زمین دانشجو افتاد و به جایی نرسید!

ضمنا یک دانشجو هیچ وظیفه ای ندارد که قبل از بیان مشکلات دانشگاه در یک رسانه آن مشکل را از مسئولین پیگیری کند(هرچند که ما این کار را کردیم) و یا از آن ها اجازه بگیرد!بهتر است مسئولین زرنگ باشند و خودشان زودتر این مشکلات را متوجه شوند و یا نادیده نگیرند اگر هم متوجه نشدند و صدای اعتراض کسی از جایی بلند شد به جای تلاش برای خاموش کردن آن صدا از آن استقبال کنند و خوشحال باشند که مشکلی را کشف کردند و می توانند آن را حل کنند،هر چند که برخی مشکلات چونان تابلویی است که ندیدن آن ها حقیقتا نیازمند عزمی راسخ است!

• جناب آقای دکتر فدایی عزیز و بزرگوار خدا شاهد است بنده معاند و مخالف نظام نیستم و صرفا یک دانشجویی هستم که مصاحبه ای انجام داده و نقدی کرده است!و خدا می داند که چقدر به شما علاقه مندم و چقدر این پیگیری های شما برای حقیر الگو قرار گرفته است و در این زمینه شاید کمترین نقد هم به شخص شما وارد باشد اما این موضوع هم دال بر این نمی شود که بنده حقیر و هم رشته ای های بزرگوارم که بعضا با هزار زحمت و سختی و تحمل رنج دوری از خانواده و… به این دانشگاه آمده اند از این وضعیت موجود ناراضی نباشیم.

اگر عرض کردم که،اگر گذر مسئولین به بخش ما بیافتد کت و شلوار هایشان خاکی می شود،خب این امر کاملا طبیعی است!یعنی مسئولین که چه عرض کنم هر جنبنده ای که کت و شلوار بر تن داشته باشد اگر بخواهد مثل یک دانشجوی این رشته از مرکزیت دانشگاه به بخش مکانیک بیوسیستم بیاید قطعا کت و شلوارش خاکی می شود چرا که باید از یک مسیر خاکی طولانی گذر کند تا به بخش ما برسد.البته احتمالا شیوه خلاصه خبرنگار هم در تیتر این مطلب در سوء برداشت شما بی تاثیر نبوده است.

• در خصوص زیر و رو کردن یک بخش هم باید عرض کنم بخشی که از ساده ترین امکانات بی بهره است قطعا با هزینه اندکی زیر و رو می شود!یعنی در بخش ما نیاز نیست مثل برخی بخش ها هزینه زیادی مثلا صرف سالن مطالعه تک نفره دانشجویان دکترا شود تا زیر و رو شود!بلکه با برآورده کردن امکانات ساده ای که در مصاحبه عرض کردم چه بسا با یک دهم آن هزینه هم زیر و رو شود!ضمنا به جای آن که یک دهم آن هزینه را به دانشجویی بدهید تا یک بخش را زیر و رو کند بهتر بود در دوران ریاستتان یک صدم لیتر بنزین هزینه می کردید و به بخش ما می آمدید تا از نزدیک با مشکلات آن آشنا شوید.هرچند امیدوارم باز این شائبه مطرح نشود که کسی تلاش های شما را نادیده می گیرد و نمی بیند که شما چگونه شخصا پای کار همه پروژه های دانشگاه بوده اید و زحمات زیادی کشیده اید،خیر!قطعا شما یکی از زحمتکش ترین رؤسای دانشگاه بوده اید اما فکر می کنم این نقد ها نیز در مورد بخش ما وارد باشد.

و در آخر باز هم از توجه شما به عرایض حقیر تشکر می کنم هرچند آن زمانی که صادقانه و دلسوزانه بخشی از مشکلات دانشگاه را به عنوان یک دانشجو مطرح می کردم فکر نمی کردم با این برخورد نا مناسب مواجه شوم و حرف ها و بعضا توهین هایی دور از شأن یک مقام مسئول در نظام جمهوری اسلامی به یک دانشجویی که صادقانه از برخی مشکلات پرده برداشته است نسبت داده شود و شاید همین برخورد شما بود که به برخی افراد این جسارت را داد که با هزینه بیت المال نشریه ای غیر قانونی بزنند و در جایی از نشریه شان بنده را آماج توهین ها و تهمت ها قرار دهند،هرچند که خیالی نیست!فدای دل پر درد دانشجویان هم رشته ایم که قربانی سوء مدیریت های برخی مسئولینی هستند که گویی همانند غشاء سلول که نفوذ پذیری انتخابی دارد گوش ایشان هم انتقاد پذیری انتخابی دارد!

با تشکر و قدردانی ویژه از شما

صدرالدین اسدی

حال دکتر فدایی با انتشار این نامه به نوعی جوابیه دیگری صادر کرده است که متن آن در ذیل آورده شده است:

دانشجوی عزیز جناب آفای صدرالدین اسدی
سلام علیکم
بنده هم فکر نمیکردم که جنابعالی به نوشته بنده پاسخی بدهید اما به گفته خودتان به اصرار ویا با انذار هم رشته ای هایتان پاسخ داده اید (البته توجه داشته باشید بعضیها مانند آقا یا خانم “king” همانگونه که خودشان نوشته اند پاسخ دادن شما را برای “حال کردن” میخواهند نه از سر دلسوزی و برای اینکه مشکلی حل شود و یا دانشگاه رونق و توسعه ای پیدا کند) اما بنده همانگونه که در پاسخ قبل هم ذکر کردم – بر خلاف آنچه که آقای “علی” مرا متهم کرده اند که “تحت تاثیر بعضی از دوستان متعهد قرار گرفته ام” – به هیچ وجه دنبال قانع کردن شما نیستم بلکه معتقدم وقتی مطلبی نوشته میشود نباید در آن اشتباه و یا مغالطه باشد زیرا هر مطلبی که نوشته میشود بخشی از تاریخ دانشگاه، تاریخ آموزش عالی و تاریخ کشور است و هم جامعه امروز و هم آیندگان از اطلاعاتی که در آن نوشته داده میشود، فعالیتها را تحلیل میکنند و به قضاوت می نشینند و بالاخره به نقش آموزش عالی در توسعه یافتگی و یا توسعه نیافتگی کشور واقف میشوند. لذا اگر بخواهیم در حال و آینده درست قضاوت بشود، باید اطلاعات درست، جامع و کامل داده شود. قطعا میدانید بسیاری از مدیران اینگونه پاسخ دادن ها را بی فایده و مایه اتلاف وقت میدانند و هیچگاه به نوشته هایی مشابه آنچه شما نوشته اید اعتنا نمیکنند. حتی بعضی از دوستان به بنده هم معترض هستند که چرا جواب میدهم؛ لیکن بنده معتقدم که این جواب دادن ها حداقل سه فایده دارد؛ اول اینکه دیگران که این مطالب را میخوانند با اطلاعات کامل و صحیحی که به دست می آورند درست تر قضاوت میکنند، دوم اینکه تاریخ، دقیق تر و جامع تر ثبت میشود، و سوم اینکه اگر طرفین بحث صادق و با وجدان باشند در خلال این گفتگوها اشکالات خود را بین خود و خدا متوجه شده و برای رفع آنها اقدام میکنند. بنا براین اگر جنابعالی به هر دلیلی ده ها بار دیگر مطلب بنویسید تا آنجا که به زمان مدیریت من در دانشگاه مربوط شود و تا زمانیکه در آن مطالب اشتباه و یا مغالطه و یا نقصی تشخیص بدهم، خود را موظف به پاسخگوئی میدانم هر چند که افرادی مانند آقای “عرفان ایلان” حرفهای بنده را “بی منطق و بازی با کلمات” بدانند. فکر کنم آیندگان شرایط علمی، اجتماعی، اخلاقی و مذهبی دوران ما را بهتر بفهمند وقتی که نوشته یک دانشجو و پاسخ رئیس سابق دانشگاه به آن را، با هم و در کنار هم بخوانند گو اینکه هیچ یک دیگری را قانع نکرده باشد
و اما چند نکته در مورد مطالبی که در پاسخ خود آورده اید:

۱-      شما نوشته اید در مصاحبه قرار بوده است فقط مشکلات و دغدغه ها را بگویید. اولا بفرمایید کجای مصاحبه تان این مطلب را توضیح داده اید که خواننده از مصاحبه شما برداشت منفی نداشته باشد؟ ثانیا: اصولا با چه منطقی این کار درستی است که در یک مصاحبه، که عده زیادی در کشور آن را میخوانند، و احتمالا با تکیه بر آن در مورد دانشگاه شهید باهنر و در مورد بخش مکانیک بیو سیستم این دانشگاه قضاوت میکنند، فقط ایرادها گفته شود؟ با منطق شرع؟ عرف؟ قانون؟ و یا اخلاق؟ به فرض اینکه خبرگزاری مربوطه از شما خواسته باشد که اینگونه مصاحبه کنید؛ آیا مگر  به هر خواسته ای ولو غیر منطقی باید جواب مثبت داد؟ مگر غیر از این است که اگر فرضا آن خبرگزاری از شما اینگونه خواسته باشد، وقتی که شما این نحوه مصاحبه را می پذیرید به معنی این است که شما هم این روش را قبول دارید؟ آیا واقعا بمناسبت ۱۶ آذر و روز دانشجو، هنر یک دانشجوی متعهد این است که به جای اینکه تحلیلی درست و سازنده از مسائل پیرامون خود داشته باشد، فقط مشکلات را بگوید و هیچ اشاره ای به زحمات کارکنان زحمت کش دانشگاه و یا موفّقیّت های بزرگ دانشجویان عزیزی، که با نبود همۀ امکاناتی که شما ذکر کرده اید؛ ننماید؟ متأسفانه شما به این موفّقیّت ها نه در مصاحبه، بلکه در جوابیۀ خود اشاره  کرده اید. آیا معنی “من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق” همین است؟  یک بار دیگر به مصاحبه خود نگاه کنید. فرض کنید دانشجویی در یکی از شهرهای ایران این مصاحبه را بخواند. آیا هیچ نکته مثبتی در مورد دانشگاه شهید باهنر و مسئولین آن و بخش بیو مکانیک دانشگاه، برداشت می نماید؟ آیا شما واقعا قصدتان معرفی بخش و دانشگاه و مسئولین دانشگاه به این صورت بوده است؟ جالب است به سادگی می فرمایید “صحبت کردن از این کاری که اخیرا در بخش انجام شده در موضوع مصاحبه نمی گنجید”. خدا از چنین مصاحبه ای راضی است؟ مگر کسی میگوید چون کارهایی انجام شده است، شما مشکلات را نبینید و یا نگویید؟ شما مشکلات را ببینید و بگویید، اما این احتمال را هم بدهید که مسئولین هم این مشکلات را میدانند و برای حل آنها شبانه روزی فعالیت میکنند. نمیدانم چرا اصرار دارید همه را قانع کنید که مسئولین، این بخش را ندیده اند و مشکلات آن را نمیدانند؟ شما در مصاحبه خود گفته اید “بطور قطع تا کنون گذرمسئولین دانشگاه به بخش ماشین های کشاورزی یا همان مکانیک بیوسیستم نیفتاده” آیا واقعا این حرف درست است؟ حد اقل یک عکس، که هم اکنون در سایت بخش بیو مکانیک وجود دارد، حضور جناب آقای دکتر پرند، رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور، جناب آقای دکتر گرامی، رئیس محترم اسبق دانشگاه و سرکار خانم دکتر احتشام زاده، معاون محترم پژوهشی فعلی دانشگاه را در بخش بیو سیستم نشان میدهد. شما این افراد را جزو مسئولین نمیدانید؟ سرکار خانم دکتر احتشام زاده معاون پژوهشی و عضو هیات رئیسه دانشگاه نیستند؟ مگر این مسئولین برای رسیدن به بخش شما از همان مسیری که شما میگوئید نیامده اند؟ چرا شما میخواهید ثابت کنید که دلیل عدم حل مشکلات این است که مسئولین آن مشکلات را ندیده و یا نشناخته اند؟ مگر تنها عامل حل مشکلات اطلاع مسئولین از وجود آن مشکلات است؟ جناب آقای اسدی! در حل مشکلات، عوامل متعددی تاثیر دارند که یکی از آنها، که ساده ترین آنها هست، اطلاع مسئولین از وجود مشکل و شناخت آن است.
۲-       شما فرموده اید “اگر این رشته در دانشگاه شهید باهنر نبود آقای اسدی هم اکنون در دانشگاه دیگری در همین رشته مشغول به تحصیل بود و در آن دانشگاه دیگر هم هرجا احساس می کرد کمبود و یا تبعیضی وجود دارد و یا ظلمی در حق دانشجو یا دانشجویانی می شود به کمبود امکانات و ظلم و تبعیض اعتراض می کرد” اولا: این حرف شما درست است که شما ممکن بود در دانشگاه دیگری مشغول به تحصیل باشید اما قطعا آن دانشگاه بهتر از دانشگاه باهنر و یا با امکانات بیشتری نمی بود، زیرا اگر شما در دانشگاه بهتری پذیرفته می شدید الان آنجا درس می خواندید، مگر اینکه بودن شما در دانشگاه شهید باهنر دلیل دیگری داشته باشد. ثانیا: بازهم تکرار میکنم، مگر کسی میگوید به کمبود و یا ظلم نباید اعتراض کرد. در این بین آنچه که هر چه بنده سعی میکنم که روشن شود، متاسفانه روشن نمیشود، درست بودن نحوه اعتراض و رعایت عدالت در اعتراض است. این چگونه اعتراضی به ظلم است که خودش ظالمانه است؟
۳-      نوشته اید “این بخش از سال ۱۳۷۶ دانشجوی کارشناسی گرفته است”. الان سال ۱۳۹۴ است. به نظر شما ۱۸ سال کافی نیست برای اینکه مسئولین با کمبودهای این بخش آشنا شوند؟ آیا باز هم معتقدید که کمبودهای این بخش به این دلیل است که مسئولین به آن سر نزده اند و از مشکلات و کمبودهای این بخش اطلاع ندارند؟ احتمال نمیدهید که ممکن است حرف من درست باشد یعنی به جای اینکه اعتبارات صرف تکمیل این بخش، که قبلا تاسیس شده است، بشود صرف راه اندازی بخشهای جدید دیگری شده است؟ جمله بنده در نوشته قبلی این بوده است: “همچنین به جای اینکه رشته هایی که قبلا باز شده اند تجهیز و تکمیل شده و به استاندارد لازم رسانده شوند، رشته های جدید دیگری بازشده است”.
۴-      تعریف خود را از زیر و رو کردن یک بخش بیان نکرده اید، بنابراین باید زیر و رو کردن را باتعریف عرف بپذیریم که به مفهوم تحول اساسی است. اینکه پیشنهاد کردم که یک دهم هزینه فضای سبز مورد نظر به شما داده شود که بخش را زیر و رو کنید، به این دلیل است که شما مدعی هستید که این کار عملی است و قاعدتا معنی حرف شما این است که مسئولین دانشگاه که این کار را نکرده اند یا نمیخواهند اینگونه عمل کنند، یا کار بلد نیستند و یا بی عرضه هستند. اگر شما صادقانه ادعا کرده اید و شعار نداده اید چه اشکال دارد که این هزینه در اختیار شما گذاشته شود و عملا حرف خود را ثابت کنید تا درسی هم برای مسئولین دانشگاه باشد؟ مگر در تابستان سال ۹۳ به این نحو عمل نشد؟ بودجه بخشی از کارهای مربوط به تعمیرات خوابگاهها در اختیار تعدادی از دانشجویان گذاشته شد و آنها کار را انجام دادند و ثابت کردند که ادعای آنها شعار نبوده و واقعی بوده است. شما هم بیایید مثل آنها عمل کنید و بخشتان را با بودجه ای که مدعی هستید زیر و رو کنید.
۵-      اینکه گفته اید “ضمنا یک دانشجو هیچ وظیفه ای ندارد که قبل از بیان مشکلات دانشگاه در یک رسانه آن مشکل را از مسئولین پیگیری کند (هرچند که ما این کار را کردیم) و یا از آن ها اجازه بگیرد!”  ویا آنگونه که آقا یا خانم “سبا” در اظهار نظر خود اینگونه نوشته اند: “البته شماهم خوب میدانید کار دانشجو غیر از درس غر زدن است” اولا برای من روشن نیست که از نظر شما وظیفه یک دانشجو را چه مرجعی تعیین میکند. شرع؟ عرف؟ اخلاق؟ قانون و یا خود دانشجو؟ ثانیا: بنده صحبتی از وظیفه یک دانشجو نکرده بودم بلکه خطاب بنده یک فرد منصف و دلسوز بود. جمله بنده را دوباره بخوانید: “اگر این مصاحبه اولین اقدام ایشان در خصوص بیان مشکلات است دانشگاه می بایست به ایشان یاد میداد که چنین مصاحبه ای بایستی آخرین اقدام یک فرد دلسوز و منصف باشد نه اولین اقدام”. بله، اگر برای دلسوزی و انصاف جایگاهی قائل نباشیم هر کاری را میتوان انجام داد. ثالثا: خود شما اذعان دارید که به اعتراض شما بی توجهی نشده بلکه رسیدگی شده است، اما رسیدگی درست و کامل نبوده است. برای بنده روشن نیست که شما چرا در همان زمان برای اصلاح و تکمیل این رسیدگی، مجددا با مراجعه به اینجانب پیگیری نکرده اید. اما، در این میان آنچه که برای من خیلی ارزشمند است، و اگر تنها فایده این مکاتبات همین باشد، برای بنده کافی است، این عبارت شماست: “بهتر است مسئولین زرنگ باشند و خودشان زودتر این مشکلات را متوجه شوند و یا نادیده نگیرند اگر هم متوجه نشدند و صدای اعتراض کسی از جایی بلند شد به جای تلاش برای خاموش کردن آن صدا از آن استقبال کنند و خوشحال باشند که مشکلی را کشف کردند و می توانند آن را حل کنند،هر چند که برخی مشکلات چونان تابلویی است که ندیدن آن ها حقیقتا نیازمند عزمی راسخ است!” این خصلتی که می فرمایید خیلی مهم است که در مسئولین دستگاههای اجرایی وجود داشته باشد که به زعم شما حداقل در مسئولین دانشگاه ما وجود ندارد. مطمئن هستم که جنابعالی که به چنین خصلتی اعتقاد دارید در آینده در هر پست و مسئولیتی قرار بگیرید به این نحو که خودتان میگوئید عمل میکنید و من خیلی خوشحالم که در آینده حداقل یک مسئول با این ویژگی خواهیم داشت و بی صبرانه منتظرم که انشاالله هر چه زودتر شما را با چنین رفتاری در مسئولیتی مهم شاهد باشم.
۶-      نوشته اید: “فکر نمیکردم با این برخورد نا مناسب مواجه شوم و حرف ها و بعضا توهین هایی دور از شأن یک مقام مسئول در نظام جمهوری اسلامی به یک دانشجویی که صادقانه از برخی مشکلات پرده برداشته است نسبت داده شود”. بنده متوجه نمیشوم برای شما یا دوستانتان ازکدام عبارات بنده برداشت توهین یا تحقیر شده است. آنچه که بنده گفته ام تاکید بر ضعف دانشگاه در تربیت دانشجویانی جامع بوده است که روشن است این اشکال را به دانشگاه وارد نموده ام نه به دانشجویان. در عین حال توهین و تحقیر کاری بسیار زشت و ناپسند است و اگر باز هم فکر میکنید بنده مرتکب چنین خطایی شده ام از شما و دوستانتان عذر خواهی میکنم ودرخواست عفو دارم.
۷-      نوشته اید: “شاید همین برخورد شما بود که به برخی افراد این جسارت را داد که با هزینه بیت المال نشریه ای غیر قانونی بزنند و در جایی از نشریه شان بنده را آماج توهین ها و تهمت ها قرار دهند”. کاش می گفتید منظورتان از “همین برخورد شما” چیست؟ نحوه برخورد رئیس دانشگاه را با همه موضوعات، قانون تعیین میکند و مراجع قانونی متعددی براینکه برخوردهای او قانونی باشد، نظارت میکنند. آیا بنده برخوردی خلاف قوانین و مقررات داشته ام؟ اگر چنین است هم مورد آن را مشخص فرمایید و هم به مراجع نظارتی گزارش کنید تا رسیدگی نمایند. البته بعضی ها سلیقه های شخصی را با قانون عوضی میگیرند و هر برخوردی را که خلاف سلیقه آنها باشد برخورد بد و نامناسب میدانند. اتفاقا به نظر بنده هر جا که در کشور ما بی عدالتی و یا توسعه نیافتگی وجود دارد مهمترین عاملش همین است که سلیقه های شخصی جای قانون را گرفته است. بلی ممکن است در جایی قانون ناقص باشد و یا اشکال داشته باشد؛ در این صورت باید قانون را اصلاح کرد نه اینکه سلیقه شخصی را جایگزین آن نمود. البته بنده نمیدانم که منظور شما کدام نشریه است و در آن چه توهینی به شما شده است اما مطمئن هستم که بنده هیچ برخوردی خلاف قوانین و مقررات نداشته ام؛ وانگهی اگر نشریه ای غیرقانونی باشد و یا خلاف مقررات چیزی نوشته باشد قانون تکلیف نحوه برخورد با آن را مشخص نموده است. چرا موضوع را از راه قانونی خودش پیگیری نمیکنید؟
۸-      از این نوشته شما “فدای دل پر درد دانشجویان هم رشته ایم که قربانی سوء مدیریت های برخی مسئولینی هستند که گویی همانند غشاء سلول که نفوذ پذیری انتخابی دارد گوش ایشان هم انتقاد پذیری انتخابی دارد!” بعضی رسانه ها از جمله کانال موسوم به “…” در تلگرام بااین عبارت: “بار دیگر انتقادات خود را مطرح کرده واین بار پا را فراتر نهاده و مدیریت دکتر فدائی را از لحاظ گوناگون زیر سوال برده است” برداشت نموده اند که جنابعالی مدیریت بنده را زیر سوال برده اید. اگر واقعا چنین است حمایت شما از عدم استعفای بنده چه معنی دارد؟ چگونه شما از ماندن مدیری حمایت کردید که مدیریتش را قبول ندارید؟ البته این مکاتبات برای من فرصتی پیش آورد که بنده با خواندن اظهار نظرهای بعضی افراد و دانشجویان در مورد این مکاتبات، به واقعیتهای بدون تعارف، بیشتر پی ببرم. این یافته ها قطعا بنده را در تصمیم گیری های بعدی کمک میکند.
در خاتمه ضمن آرزوی سلامتی و توفیق برای شما و دوستانتان، اگر بازهم توضیحی داشته باشید با کمال میل می شنوم و چنانچه در مورد آنها توضیحی داشته باشم ارائه خواهم کرد.
من الله التوفیق و علیه التکلان