به گزارش “دانشجو آزاد“به نقل از ایسنا؛ دکتر علی بیابانی با بیان اینکه انگیزه چندانی برای درس خواندن و تلاش بیشتر در کسب تجربه ندارم افزود: تعداد دستیارانی که صرفا بخاطر علاقه درس می خوانند و به تجربه اندوزی مشغول هستند کم نیست، اما مسئله ای که باعث بی انگیزگی من شده ابهام در آینده ام است.

وی در خصوص مشکلات کاری رزیدنت ها گفت: رزیدنت ها بخاطر چهارچوب های قانونی که وجود دارد، ملزم به رعایت دستور العمل ها هستند بدون اینکه هیچ توجهی به اتلاف انرژی و بازده کار دستیاران شود.

این دستیار سال سوم چشم دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: از نظر قانونی رزیدنت ها مجاز نیستند در بیرون کار کنند، ولی مشکلات مالی آنها آنقدر زیاد است که بعید نیست ۹۰درصد آنها در بیرون از محیط های آموزشی به کار مشغول باشند.

وی با تاکید بر اینکه باید درآمد و امکانات رزیدنت ها در بیمارستانها مشخص باشد افزود: از یک طرف اساتید می گویند باید در بیمارستان حضور داشته باشید تا درس را یاد بگیرید و از طرف دیگر بیمارستان و گروه آموزشی به دنبال مسایل مالی هستند و فقط برخی اساتید در این مورد استثناء هستند و عملا به نتیجه ای می رسیم که رزیدنت ها در کارهایشان آموزش لازم را کسب نمی کنند .

وی با بیان این مطلب که متاسفانه هیچ برخوردی عملی با کم کاری یا ضعف علمی اساتید انجام نمی شود گفت: مثلا استادی که هیچگونه کارکرد چه از نظر کمی، کیفی، علمی و آموزشی در بخش اموزش دستیاران ندارد، در اخر سال به دستیاران نمره ارزشیابی می دهد در حالیکه در طول سال به هیچ وجه با او نبوده است.

این دستیار سال سوم چشم دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: رزیدنت ها باید قدم به قدم و تحت نظر استاد مربوطه مراحل آموزشی را طی کنند، در حالی که اگر برای بیمار اتفاقی بیفتد استاد به هیچ عنوان خود را مسئول نمی داند.