دانشجو آزاد؛ امسال که بهارمان به یاد و نام او زیبا شد شکوهش در ۲۰ جمادی الثانی تجلی گشت. آنقدر خیر کثیر است که روز ولادتش روز سپاسگزاری و تجلیل از وجود هایی شد که در قیاسی دور اما در شباهت مادری و همسری، با ارزشترین و فداکارترین افراد پیرامون ما محسوب می شوند و چه خوب است که برای محقق کردن این تقارن قدری تلاش کنیم.

درست است که فاطمه (س) مادر و همسری است که درک مقامش برای ما همچون قدری نامعلوم است اما می توانیم خود را در پلکانی قرار دهیم که در نهایت به او متنهی می شود و در راستای نگاه پرمهرش قرار بگیریم و از یاری او برای بهتر شدن استفاده کنیم؛ خود و زندگی هایمان را به زینت عفت و حیا و خصلتهای نیکویِ آموخته از او بیاراییم و از بهترین زنان، همسران و مادران باشیم.

روزهای مادر هر سال را از تکرار و انحصار بخشیدن و گرفتن یک هدیه رها کرده و با تاسی به گفتار و رفتار و کردار یک الگوی شایسته گامی برای ارتقا کیفیت و دوام زندگی خود، همسر و فرزندانمان برداریم.

پله پله که به او نزدیکتر می شویم خواهیم دید که با همه ناملایمات قلبی آرام در سینه ما می تپد که ناشی از صحت اندیشه و عملکرد ماست.

هر آنچه به عنوان یک زن یا مادر انجام می دهیم به پیشگاه حضرتش تقدیم کنیم تا او با دعایش به هر خدمت ما اثری جاودانه ببخشد و امسال یک هدیه به ارزشمندی یک خدمت خالصانه به مادرمان یک بخشش مادرانه به فرزندمان و یک دریا عطوفت و عشق به همسرمان ارزانی کنیم و این همه را چاشنی و گوارایی هدایای مادی بسیار کنیم که این روزها می بخشیم و یا می گیریم.

ص. رضایی