به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران: اینکه علی جنتی وزیر پرحاشیه روزهای اول دولت روحانی در نامه ای خواستار استعفا شده است. این استعفا در حال حاضر تبدیل به یکی از موضوعات داغ رسانه های کشور شده است و حتی روزنامه های اصلاح طلب نیز به شدت به آن پرداخته اند.
سوالی که پس از شنیدن این خبر به ذهن متبادر می شود این است که چه دلیلی وجود دارد که در کمتر از ۹ ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری جنتی از سمت خود استعفا دهد؟ آیا این استفعا به خواست خود وی صورت گرفته و یا دلایل دیگری دارد؟
در پاسخ به پرسش های فوق الذکر باید به این نکته اشاره کرد که روحانی در ابتدای راه دولتش به شدت از سرمایه اجتماعی هنرمندان و اهالی هنر استفاده کرد و ساخت کلیپ تبلیغاتی وی و هم چنین حمایت از کمپین آقای ظریف در خصوص حمایت از مذاکرات هسته ای با عنوان «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» شاهد بر این مدعا است. در واقع هنرمندان در اوایل کار دولت روحانی این امید را داشتند که این دولت مسیر مطالبات آنها را هموار تر سازد و بتوانند با فضای بیشتری در فضای روشنفکرمابانه خود حرکت کنند. اما حقیقت آن بود که ناکارآمدی اقتصادی و اجرایی دولت به بخش فرهنگ نیز سرایت کرده بود و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نتوانست به مطالبات فرهنگی،سیاسی و صنفی این طیف از جامعه که حمایت های جدی از روحانی داشتند جامه عمل بپوشاند و از این رو بعد از سال اول و فروکش کردن التهابات سیاسی شاهد فاصله گرفتن جامعه هنری از دولت روحانی بودیم.
باید به این نکته نیز اشاره کرد که حمایت هنرمندان از روحانی تاثیر بسزایی در رای آوری او داشته و دارد و این نکته را روحانی به خوبی می داند از این رو یک سال مانده به انتخابات دولت در صدد است که هر چه سریعتر وجه خود را ترمیم کند.
از این رو با سوار شدن بر موج لغو و برگزاری کنسرت ها وزارت فرهنگ و ارشاد اقدام به برگزاری یک کنسرت در شهر قم نمود. برگزاری این کنسرت بیش از هرچیزی پالسی از سوی دولت روحانی به هنرمندان بود. در واقع حسن روحانی و وزرای وی با برگزاری این کنسرت خواستند این نکته را به گوش جامعه هنری برسانند که آنها و مطالبات انها را فراموش نکرده اند و از این رو حاضرند تابوی بزرگ روحانیت را هم در قم بشکنند و اقدام به برگزاری چنین کنسرتی کنند. اما این اقدام برای جلب رضایت این طیف تاثیر گذار در سازمان رای روحانی کافی نیست و بدین منظور و برای همراه نشان دادن دولت با هنرمندان در یک بازی سیاسی و کمتر از ۹ ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری روحانی به خواست خود از جنتی خواسته است که کنار برود و شخصی را جایگزین وی کند که بتواند علاوه بر پیگیری مطالبات هنرمندان رابطه منقطع دولت را با این بخش از جامعه برقرار سازد و آنها را کمافی سابق همراه کند.
طبعا و با توجه به ذات دولت روحانی، این اقدام امتیاز بزرگی برای جامعه هنری نیست چرا که کشور کم کم در لاک سیاست فرو خواهد رفت و هیچ وزیری وقت برنامه و کارها تخصصی خاص خود را نخواهد داشت، تمام تلاش ها برای حضور مجدد روحانی در قدرت است و از این رو این جابه جایی بیشتر به یک مسکن (اگر آن را تعبیر به آب نبات نکنیم) می ماند که روحانی قصد دارد با آن شکاف خودش و هنرمندان را کاهش دهد و به وسیله آن سازمان رای خود را ترمیم کند. حال باید دید که آیا هنرمندان در این بازی وارد می شوند یا خیر؟
به هر حال آنچه که مشخص است مظلومیتی که برای «فرهنگ» به وجود آمده قابل چشم‌پوشی نیست. وزارتخانه‌ای عریض و طویل با انبوه مطالبات مجموعه هنرمندان و اهالی فرهنگ در تئاتر، سینما، شعر، موسیقی، هنرهای تجسمی، مطبوعات، کتاب و حوزه‌های دیگر، گوی چوگان اهالی سیاست شده است و هربار با ضربتی این‌سو و آن‌سو می‌شود. رفتاری که تعمدا انتخاباتی به نظر می‌رسد، تا در ادامه حاشیه‌سازی‌های ۳ ساله دولت روحانی برای عدم پاسخگویی درباره مسائل مهم و اساسی، این موضوع نیز پیگیری شود.
هرچه که هست این است که روحانی در ایده آل ترین حالت همیشه به هنرمندان نگاه ابزاری داشته است.
