دکتر محمدحسین قدیری ابیانه ضمن بازدید از دفتر پایگاه تحلیل خبری دانشجو آزاد در جمع خبرگاران حضور یافت و در پاسخ به سوال خبرنگار ما در رابطه نقش دانشجو و دانشگاه در جامعه گفت: اصولا هر ملتی باتوجه به آرمان ها و ارزش ها به دنبال پیشرفت است و یکی از اقداماتی که کشورها برای پیشرفت انجام می دهند تاسیس دانشگاههایی است که افرادی را به فنون مختلف مسلح کنند.

قدیری ابیانه ادامه داد: افراد تحصیل کرده توانایی لازم برای تحقق پیشرفت کشور را فراهم می کنند که البته در موازات پیشرفت کشور خودشان هم پیشرفت خواهند کرد.

تعداد جمعیت دانشجویی ما از جمعیت بومی چند کشور حاشیه خلیج فارس بیشتر است

وی افزود: نظام به دانشگاه و دانشجو به عنوان راه حل نگاه می کند چون آینده ساز است و جوانان ما باید به خودشان به عنوان راه حل نگاه کنند ما الان حدود ۵/۴ میلیون دانشجو داریم که ۵۰۰ هزار نفر در مقطع فوق لیسانس و دکترا هستند، این تعداد جمعیت دانشجویی ما از جمعیت بومی چند تا از کشورهای همسایه حاشیه خلیج فارس بیشترند و این یک نعمت وقدرت بزرگ محسوب می شود.

سفیرسابق جمهوری اسلامی ایران در مکزیک بیان داشت: قبل از انقلاب کل ظرفیت دانشگاههای ما حدودا ۱۲۰ هزارتا در سراسر کشور بودند و امروز ظرفیت به ۵/۴ میلیون نفر رسیده و تقریبا میتوان گفت هر سال به اندازه کل ظرفیت قبل از انقلاب به ظرفیت دانشجویان ما اضافه می شود و تلاش مسئولین این بوده که زمینه را فراهم بکنند تا جوانان در رشته های مورد علاقه خود امکان تحصیل داشته باشند.

مدیر تاسیس انجمن نخبگان جهان اسلام در رابطه با پذیرش دانشجو عناون کرد: امروز مطابق با آماری که مسئولین اعلام کردند ظرفیت دانشگاههای ما حدود ۵۰۰ هزار نفر بیش از داوطلبین است و ظرفیت خالی داریم، البته این به معنی این نیست که ظرفیت ها خوب تقسیم شده ولی می توان گفت  که الان در شهرهای کوچک گاهی چند دانشگاه داریم در حالیکه قبلا در برخی استانها حتی یک دانشکده هم نداشتیم؛ زمانی پیدا کردن خانواده هایی که دانشجو داشته باشند سخت بود اما امروز سخت است خانواده هایی را پیدا کنیم که یک یا چند دانشجو نداشته باشند. این نشانه پیشرفت کشور است.

دانشجویان بایستی چشم انداز ۲۰ ساله را محقق کنند

وی تصریح کرد: مسئله مهم این است که دانشجو به خودش به عنوان راه حل نگاه کند اما مسئله ای که با آن مواجه هستیم این است که گاهی دانشجویان و جوانان ما نقش خودشان را به خوبی نمی شناسند، بنده مرتبا در دانشگاههای مختلف برای اساتید و دانشجویان سخنرانی دارم و می توانم بگویم که هیچ دانشگاهی را ندیدم که مثلا در آن دانشکده خاص در مورد چشم انداز ۲۰ ساله تابلویی نصب شده باشد، در حالیکه این دانشجویان هستند که بایستی این چشم انداز را محقق کنند.

هدف دانشجویان صهیونیست از تحصیل سلطه بر جهان است

این کارشناس عالی امور استراتژیک اظهار داشت: متاسفانه می بینیم وقتی که یک جوان صهیونیست در دانشگاه درس می خواند یا در مدرسه تحصیل می کند به فکر سلطه بر جهان است یعنی طوری درس می خواند که بتواند سلطه صهیونیستها را بر جهان محقق کنند اما هدف بسیاری از دانشجویان ما این است که امتحانات را پاس کنند و یک مدرکی بگیرند.

قدیری ابیانه افزود: دانشجویان ما نگران آینده شغلی خود هستند و این یعنی اصلا متوجه نشدند چرا دانشگاه تشکیل شده و چرا آنها آمده اند درس بخوانند؛ دانشجو نباید دنبال پیدا کردن کار باشد، دانشجو بایستی دنبال ایجاد شغل باشد نباید به دنبال گرفتن امکانات باشد باید بتواند امکانات ایجاد کند.

دانشجویان بایستی بخشی از راه حل باشند نه صورت مسئله

سفیرسابق جمهوری اسلامی ایران در استرالیا گفت: دانشجویان ما در بسیاری از موارد خودشان را بخشی از صورت مسئله می دانند در حالیکه دانشجو و جوان باید بخشی از راه حل باشد؛ درس خواندن کسی که خودش را بخشی از صورت مسئله می داند با درس خواندن کسی که خودش را بخشی از راه حل می داند فرق دارد. بنده در اکثر جلساتی که در دانشگاههای مختلف دارم یک سوال را مطرح می کنم و آن این است که “شما فکر می کنید در آمد نفت ایران چه مقدار است؟” مثلا اگر اوج درآمد نفتی را فرض کنید به طور مساوی تقسیم کنیم سهم هر ایرانی ماهیانه چقدر است؟ رقمهایی که در هر دانشگاهی می گویند رقمهای چند ده برابر چند صد برابر و چند هزار برابری بود. مثلا همین امروز ۳۰ میلیون، ۱۰۰ میلیون، ۴۰۰ میلیون، ۱ میلیارد، ۳ میلیارد هم از دانشجویان شنیدم.

جامعه درباره سهم هر ایرانی از نفت دچار توهم است

مدیر تاسیس انجمن نخبگان جهان اسلام افزود: در سال اوج درآمدی که ما در هر ماه پیش بینی کرده بودیم بالغ بر ۶۱ هزار میلیارد تومان بود که البته بخاطر تحریم آنهم محقق نشد یعنی از اول انقلاب تا سال ۹۱ هرگز یک همچنین رقم درشتی در بودجه به عنوان درآمد نفت مطرح نشده بود؛ اما با فرض محقق شدن ۶۱ هزار میلیارد تومان، سهم ماهیانه هر ایرانی ۶۷ هزار تومان خواهدبود. ولی تصور افراد به میلیون و میلیارد می رسد که بسیار بد است.

قدیری ابیانه ادامه داد: فاجعه است که دانشجویان مثل بقیه اقشار جامعه در مورد درآمد نفتی دچار توهم باشند و نتیجه این توهم، توقع است. همه افراد فکر می کنند که باید بنشینند تا دولت درآمد حاصل از صادرات نفت را تقسیم و توزیع کند که نیازهایشان برطرف شود.

وی با اشاره به توقع افراد جامعه از دولت گفت: مشکلی که ما در جامعه داریم این است که مردم باور دارند که تامین معیشت، مسکن، اشتغال، درمان و … با دولت است چون پول نفت در اختیار دولت است. لذا بنده معتقدم یکی از کارهایی که باید صورت گیرد توهم زدایی از تمام جامعه بخصوص قشر تحصیل کرده است.

این کارشناس عالی امور استراتژیک در رابطه با یکی از مشکلات فرهنگی جامعه عنوان کرد: ما از نظر فرهنگی هم دچار مشکل هستیم، اولین جمله ای که در آموزش و پرورش به بچه ها یاد می دهند، “بابا آب داد” و “بابا نان داد” است در حالیکه ژاپنی ها با دویدن شروع می کردند. یعنی مردم دنیا می دانند که باید هزینه های دولت را تامین کنند اما در ایران مردم فکر می کنند که دولت باید هزینه های آنها را تامین کند در نتیجه چنین تصوری تمام بحث های سیاسی و اجتماعی کشور حول و حوش توزیع عادلانه بودجه و اختصاص آن است.

وی ادامه داد: اختصاص عادلانه بودجه واجب است اما بر فرض که تمام ۶۷ هزار تومان در ماه را که آنهم محقق نشد رابه مسکن اختصاص می دادیم  باز هم نمی توانستیم نیاز مسکن را حل کنیم. یا اگر ۶۷ هزار تومان سهم هر نفر از اوج درآمد نفتی را به یک جوان بدهیم و بگوییم برای خودت شغل ایجاد کن باز هم این کار شدنی نیست، لذا لازم است که نگاهمان را اصلاح کنیم.

دانشجو به دلیل صرف هرینه های دولتی بایستی نسبت به جامعه احساس دین کند

قدیری ابیانه دررابطه با هزینه های صرف شده برای دانشجویان گفت: معمولا هزینه دانشگاههای دولتی قبل از گرانی های اخیر به ازای هر دانشجو در رشته هایی که امکانات نمی خواهند مثل ادبیات که آزمایشگاه و … نیاز ندارد دست کم ۳ میلیون تومان در سال است. حال اگر از دانشجویان بپرسیم از درآمد عمومی چیزی به شما میرسد؟ پاسخ آنها منفی خواهد بود.

وی در پایان گفت: وقتی دانشجویی ثبت نام می کند قریب ۳ میلیون تومان برای دولت هزینه بردار خواهد بود یعنی سهم کامل ۳،۴ نفر از نفت،به عبارت دیگر ۴،۵ نفر بایستی کپر نشین می شوند و  از سهم نفت محروم می شوند تا یک دانشجو بتواند تحصیل کند، البته این سرمایه گذاری خوبی است اگر دانشجو رسالت را بر دوش خود احساس کنی پس دانشجو از این جهت که هزینه تحصیلش از جیب مردم تامین می شود بایستی نسبت به جامعه احساس دین کند و به دنبال ادای دین خود باشد.