به گزارش”دانشجو آزاد“به نقل از ایرنا، لعیا نجاتی مجری از پژوهشگران این طرح گفت: استفاده از این نانوساختار درتولید نوعی نانوکامپوزیت پلیمری، گزینه مناسبی برای تهیه کامپوزیت های دیرسوز است که در صنایع مختلف از جمله نساجی، هوافضا و الکترونیک کاربرد دارد، این تحقیقات در مقیاس آزمایشگاهی صورت گرفته است.
به گفته این پژوهشگردر این طرح نانوساختارهای اکسید قلع در اندازه های زیر۲۰نانومتر به روش ساده وارزان قیمت هم رسوبی تولید شده است.
وی ادامه داد: عملکرد کاتالیستی این ترکیب، درتجزیه چند ماده رنگزای مختلف و تصفیه پساب آلوده به این مواد بررسی شده است، بر اساس نتایج این نانوکاتالیست بازده بسیارمناسبی درکم ترین زمان نسبت به نانوکاتالیست های متداول دربازار در اختیار قرار می دهد، لذا به دلیل خاصیت کاتالیزوری آن و با توجه به روش تهیه آسان وکم هزینه بکار رفته، نانوساختارهای پیشنهادی می تواند جایگزین مناسبی برای نانوکاتالیست های گران قیمت و کمیاب شود و در اکثر صنایع که نیاز به بازیافت مجدد آب دارند به کار گرفته شود.
به گفته این محقق، نانوساختارهای تولید شده همچنین به عنوان یک پرکننده در تهیه نانوکامپوزیت های پلیمری PVA استفاده شده است، نتایج بررسی خواص این نانوکامپوزیت نشان داده که افزودن این نانوذرات باعث کاهش زمان خفگی آتش و به تاخیر انداختن اشتعال پذیری نانوکامپوزیت های نهایی می شود.
نجاتی بیان کرد: با توجه به این تغییر خواص می توان از این نانوکامپوزیت ها در صنایع مختلف از جمله نساجی (تهیه لباس های ضد حریق)، هوافضا، نانوپوشش های نسوز، عایق های پلاستیکی سیم ها و کابل ها در صنعت الکترونیک و بسیاری از صنایع دیگر که نیاز به مقاومت حرارتی در دستگاه ها و ابزار آلات دارند، استفاده کرد، لذا این نانوکامپوزیت بدون ایجاد هیچ سمیت و اثرات جانبی می تواند جایگزین مناسبی برای پرکننده های هالوژنی سمی کنونی باشد.
وی گفت: با توجه به عدم نیاز به ابزارها و دستگاه های خاص در روش استفاده شده، امکان تولید این نانوساختار در مقیاس صنعتی نیز دور از انتظار نیست.
نتایج این تحقیقات در مجله Journal of Materials Science: Materials in Electronics منتشر شده است.