به گزارش “دانشجوآزاد” متاسفانه واردات به جزء لاینفک اقتصاد ایران تبدیل شده است. از طرفی سودآوری و راحتی واردات، و از طرف دیگر اقبال عموم مردم به کالاهای خارجی (فارغ از باکیفیت یا بی کیفیت بودن کالا) باعث شده تا روز به روز به حجم واردات افزوده شود. تا جایی که ساختن واحد های تولیدی و کارخانه جات در مقابل سود واردات و آسودگی خاطر آن صرفه اقتصادی ندارد. حالا در مقابل راه اندازی یک واحد تولیدی وام باسود بسیار بالا باید گرفت چیزی که خیلی از جاهای دنیا سود اصلا در وام برای کار تولیدی وجود ندارد.
راه حل چیه ؟ اجرای اقتصاد مقاومتی . مقصر کیه اونوقت؟ هم ما هم دولت. دولت که متاسفانه علی رغم تاکیدات ویژه رهبری در مقوله اقتصاد خیلی ضعیف کار می کند و تا به حال چندین بار هم با انتقاد صریح روبرو شده است.
اما در شرایط فعلی بهترین کار فرهنگ سازی در بین اقشار مردم است. اگر مردم دست از نگاه غلط پرستیدن کالای خارجی بردارند خیلی از مشکلات حل می شود. بی توجهی به کالای ایرانی در واقع ظلم به جامعه ایرانی هست. خیلی از محصولات داخلی کیفتشان از مشابه خارجی اش بهتر است. به عنوان مثال، بهترین میوه ها را داریم ولی میوه وارداتی قاچاق آلوده به سموم مختلف را وارد می کنیم، بهترین دارو ها را تولید می کنیم ولی دنبال مشابه خارجی اش هستیم، در صورتی که هیچ فرقی با هم ندارند بهترین فولاد ها را داریم اما بازهم از چین شمش فولاد وارد می کنیم.
از یک جهاتی هم تولید داخلی ضعیف هست ولی اگر صبر کنیم و تولید کننده را حمایت کنیم و از طرفی مطالبه گری داشته باشیم نسبت به بهبود کیفیت، مطمئنا تولید کننده داخلی هم با تلاش بیشتر کیفیت اجناسش را بهبود میدهد.
اگر به تولید داخل بها بدهیم، بیخودی سمت کالای خارجی نرویم، صبور باشیم و از تولید داخل حمایت کنیم ساده ترین بازخوردش این هست که اشتغال زیاد می شود و اوضاع اقتصادی خودمان خوب می شود. اگر به صنعت و تولید خودمان برسیم اینقدر جای پیشرفت هست که اگر هر دانشجو را استخدام کنند که روی یک معضل صنعتی و اقتصادی کار کند بازهم کمبود نیرو داریم. بشرطی که به خودمان متکی باشیم و باید تو این راه جلوی افکار منفی و مایوس کننده و سودجویانه را گرفت و همه همدل باشیم . به امید فردایی بهتر
نویسنده:علیرضا چهارگنبدی زاده