به گزارش “دانشجو آزاد” به نقل از سرویس علمی ایسنا، گلیوبلاستما رایجترین و مرگبارترین شکل سرطان مغزی است و نرخ بقای آن تنها ۳۰ درصد بیش از دو سال است. اگرچه جراحان میتوانند تومور را بردارند اما شاخکهای سرطانی آن معمولا در اعماق مغز ریشه دوانده و مجددا آن را بازمیگردانند. بیشتر بیماران طی یک سال و نیم پس از تشخیص میمیرند.
تابش و شیمیدرمانی از روشهایی هستند که میتوانند برای مبارزه با تومورهایی که با جراحی قابل برداشتن نیستند، بکار بروند اما محققان دانشگاه کارولینای شمالی اکنون بر روی درمان دیگری مشغول به کار هستند که شاخکهای مذبور را به عنوان ابزاری برای ارتقای بیشتر نرخ بقا بطور کامل از بین میبرند.
این محققان به جمعآوری سلولهای پست بالغ موسوم به فیبروبلاستها پرداختند که کلاژن و بافت همبند را تولید میکند و آنها را برای تبدیل به سلولهای بنیادی عصبی القا شده مهندسی کرد. آنها سپس این سلولها را به بدن موشها وارد کرده و مشاهده کردند که سلولها توانستند به شکار بقایای سلولهای سرطانی و از بین بردن آنها بپردازند.
این کار منجر به افزایش نرخ بقا از ۱۶۰ به ۲۲۰ درصد بسته به نوع تومور شد. به گفته محققان، همچنین امکان دارد بتوان این سلولها بنیادی را برای تولید یک پروتئین کشنده سرطان مهندسیسازی کرد که میتواند آنها را به سلاح قویتری در برابر سرطان تبدیل کرد.
آنها این سلولهای بنیادی با درون یک چسب جراحی تائید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا را ترکیب کردند که یک ماتریکس فیزیکی برای پشتیبانی از آنها در زمان جستجو به دنبال شاخکهای سرطانی ارائه میکرد. محققان اکنون در حال بررسی روشهایی برای ارتقای بیشتر این قدرت ماندگاری و همچنین پتانسیل حمل داروهای ضد سرطان به درون سلولهای بنیادی هستند.
این یافتهها در مجله Nature Communications منتشر شده است.