به گزارش “دانشجو آزاد” به نقل از ایسنا، این فرآیند، تبدیل انرژی حرارتی اقیانوس (OTEC) شناخته می‌شود و در سواحل و جزایر گرمسیر کارآیی دارد.

این فناوری در جزیره هاوایی مورد آزمایش قرار گرفته است. نیروگاه مورد نظر بسیار کوچک است و تنها ۱۰۵ کیلووات و نیرویی معادل انرژی مصرفی ۱۲۰ خانه را تولید می‌کند. حدود ۷۰ درصد زمین آب و اقیانوس است که به عنوان بزرگترین باتری جهان شناخته می‌شود.

محققان اظهار کردند: مقدار زیادی انرژی در سطح اقیانوس‌ها ذخیره شده که این میزان از کل انرژی مورد نیاز برای کره زمین بیشتر، اما مشکل مربوط به مهار این انرژی است.

در نیروگاه OTEC از گرمای سطح اقیانوس برای گرم کردن آمونیاک استفاده می‌شود و با توجه به اینکه نقطه جوش آمونیاک پایین است، تبخیر و از این بخار برای به حرکت درآمدن توربین تولید برق استفاده می‌شود.

بخار آمونیاک درون لوله، هنگامی که به آب سرد در عمق سه هزار پایی می‌رسد، متراکم و به حالت مایع تبدیل و این چرخه تکرار می‌شود. اختلاف دمای آب حداقل ۲۰ درجه سانتیگراد است.

تبادل حرارتی ترمودینامیک با استفاده از اختلاف دمای آب سرد و گرم در بیش از ۸۰ کشور از جمله امریکای مرکزی، امریکای جنوبی، جنوب شرق آسیا، چین و استرالیا کاربرد دارد. این فناوری نیاز به تولید برق از سوخت‌های فسیلی را بطور قابل توجهی کاهش می‌دهد.

شرکتی فرانسوی قصد ساخت نیروگاهی مشابه OTEC را در نمونه بزرگتر دارد و پیمانکار امریکایی، لاکهید مارتین، با همکاری شرکت چینی قصد ساخت نیروگاه ۱۰ مگاواتی را دارد که برای انرژی مصرفی ۱۰ هزار خانه کافی است.

انتهای پیام