به گزارش “دانشجوآزاد” یک جوان روستایی که خود را به مراسم استقبال از رئیس جمهور رسانده بود و موفق به همکلامی با حسن روحانی نشده بود؛ حرفهای خود را در قالب یک نوشته منتشر کرد:

سلام به رئیس جمهور کشور عزیزم. از میان شلوغی و هیاهوی جمعیت استقبال کننده ات هرچه فریاد زدم صدایم رانشنیدی، میخواستم دقایقی همکلامت شوم تا با تو شرح حالی بگویم.

دکتر جان اهل روستایی هستم از استان پهناور کرمان استانی با مردمان غیور و مهمان نواز، مردمانی که سرشان برود آرمان هایشان عوض نخواهد شد و بیعتشان با مولایشان تغییر نمیکند.

قطعا از استانم میدانی، از معادن مس و آهن و زغال سنگش از خرما و پسته و مرکباتش .اما آیا از مناطق محرومش با خبری؟ از کودکان پابرهنه میان سنگ لاخ های بی آب و علف باخبری؟ از آن مادری که برای سیراب کردن کودکش کیلومترها مسیر خاکی و صعب العبور را باید طی طریق کند باخبری؟ از آن پدری که دستان پینه بسته اش گواه زحمات کشاورزیش است تا اندک درآمدی داشته باشد تا روزگار بگذراند هرچند درآخر، محصولش به نازل ترین قیمت توسط دلالانی خریداری می‌شود که با قیمتی ده برابر در بازار شهرها و استان های دیگر به فروش میرسد باخبری؟ از آن کودکی که کلاس درسش کپریست خالی از صندلی و تنها فرشی با تخته ای شکسته باخبری؟ قطعا از این ها بی‌خبری آخر معاونان و وزرای شما یا بدلیل کهولت سن و یا به علت صعب العبور بودن مسیر و نداشتن فرودگاه در روستای ما، پایشان به روستای ما باز نمیشود.

دکتر جان نگران ما نباش اینجا مردمانش به کفش های پاره عادت کرده اند، اینجا مردمانش از شما اینترنت پر سرعت و وام های کلان و هواپیمای ایرباس و سفر به آمریکا و اقلام لوکس و مارک های خارجی را نمیخواهند، مردمان ما رسمشان ایستادن و مقاومت است، مردمان ما رسمشان غیرت و ایمان است. اینجا مردم رسمشان امضا عهد و پیمان با خونشان است.

از هر روستای منطقه ما بگذری سر در روستایمان تمثیل مبارک شهدایی را خواهی دید که گواه بر ادعای منست. دکتر جان امیدوارم مرا به مرتجع بودن و بی سواد بودن متهم نکنی اما دلمان میسوزد، آری ما دلواپسیم، ما دلواپس ایرانی هستیم که نگاه مستضعفین جهان است، ایرانی که شعار و آرمانش مبارزه با طاغوت و استکبار است اما این شعار ها با ایستادن در کنار پرچم کشوری که نماد خون خواریست منافات دارد . اگر این سعی و تلاش شما و دولتتان برای گشودن گره های اقتصاد کشور با برجام و ملاقات های خصوصی و عمومی با بعضی ها  و سعی برای حضور شرکت و کمپانیهای  اروپایی و آمریکایی به کشور عزیزمان است کاش به دنبال عدالتی بودید که امروز گمشده ی ماست؛ عدالتی که میتواند با تمام این تحریم ها شرکت های داخلی را رونق بدهد، جوانان این کشور را روحیه ببخشد و تفسیری باشد از آیه قرآن کریم که می فرماید” اگر شما دین مرا یاری کنید، شمار را یاری خواهم کرد”. قطعا یاری خدا برای ما کافیست.

دکتر جان مرا ببخش که با تمام دغدغه هایت وقتت را گرفتم، سخن را کوتاه کنم و در نهایت با رئیس جمهور کشور عزیزمان ایران اسلامی عهد می‌بندیم که ما تا آخرین نفس برای کشورمان ایستادگی می‌کنیم و هرگز تحفه فرنگ را با هیچ منفعتش بر شرف و غیرتمان ترجیح نخواهیم داد.