حمله انتحاری روز یک‌شنبه که در یک پارک در شهر لاهور روی داد، تاکنون ۷۲ نفر کشته و ۳۴۰ تن زخمی شده‌اند. از آنجا که این حمله در یک پارک و محل بازی کودکان روی داد، بیشتر قربانیان آن زنان و کودکان بودند. رسانه‌های محلی گفته‌اند ۳۰ کودک در میان کشته‌شدگان هستند. جمعه گذشته نیز یک عامل انتحاری داعش با ورود به زمین بازی فوتبال در لحظه اهدای جوایز به برندگان یک دوره مسابقه فوتبال میان تیم‌های محلی کودکان و نوجوانان عراقی ساکن در شهرک الاسکندریه در استان بابل واقع در جنوب عراق، کمربند انتحاری همراه خود را در میان ده‌ها نوجوان و کودک در حال بازی منفجر کرد که به شهادت و جراحت ۹۵ نفر منجر شد. اما یکی از پر سر و صداترین این حملات در رسانه‌ها مربوط به دو انفجار سه‌شنبه هفته گذشته بلژیک بود؛ یکی در فرودگاه Zaventem حوالی بروکسل با حدود ۱۴ کشته و دیگری در ایستگاه مترو Maelbeek در قلب بروکسل و نزدیک دفتر اصلی اتحادیه اروپا با حدود ۲۰ کشته و در مجموع بیش از ۳۰۰ مجروح که این حملات نیز توسط اعضای وفادار به گروه داعش انجام شده بود.

در حمله انتحاری روز یک‌شنبه در یک پارک در شهر لاهور حدود ۷۲ نفر کشته و ۳۴۰ تن زخمی شدند

جمعه گذشته یک عامل انتحاری خود را در میان ده‌ها نوجوان و کودک در در استان بابل عراق منفجر کرد که ۳۲ کودک کشته و حدود ۶۰ تن دیگر زخمی شدند

دو انفجار تروریستی سه‌شنبه هفته گذشته در بروکسل بلژیک، حدود ۳۵ کشته و بیش از ۳۰۰ زخمی برجای گذشت

“تبعیض بشری” در غرب

هر سه حمله که بزرگ‌ترین حملات تروریستی در هفته گذشته محسوب می‌شوند، انسان‌های بی‌گناه را هدف قرار داده بود؛ حادثه تروریستی در هر کجا که باشد، مذموم و محکوم است اما به‌ظاهر در رسانه‌های جریان اصلی غربی (Mainstream media) و همچنین بسیاری از رهبران سیاسی به‌ویژه رهبران غربی بین حملاتی که در قاره اروپا اتفاق می‌افتد با حملات تروریستی در دیگر مناطق جهان به‌‌ویژه در پرآشوب‌ترین منطقه جهان یعنی غرب آسیا (خاورمیانه) رخ می‌دهد، فرق می‌گذارند.

به عبارتی آنها برای خون مردم اروپا و آمریکا (کشورهای غربی) ارزش بیشتری نسبت به خون دیگر مردمان جهان به عنوان نمونه مردم غرب آسیا (خاورمیانه) قائل هستند و مرثیه‌سرایی، وعده «انتقام بی‌رحمانه» و همچنین ژست مبارزه با تروریسم را فقط در صورت مورد حمله قرار گرفتن یک “بشر غربی” در بوق و کرنا می‌کنند و هزاران قربانی یک سال اخیر در غرب آسیا (خاورمیانه) به اندازه قربانیان غربی، “بشر” محسوب نمی‌شوند تا آنها تابلوی «حقوق بشر» برایشان بلند کند و به خون‌خواهی آنان خواستار ائتلاف و تحریم و نشست اضطراری فلان شورا و فلان سازمان شود.

این “تبعیض بشری” را می‌توان در ابراز همدردی بسیاری از مردم در اروپا و امریکا با روشن کردن شمع و نثار گل با قربانیان حملات تروریستی روز سه شنبه در بروکسل دید؛ بسیاری از نمادهای شهرهای مختلف اروپایی از جمله در پاریس، برلین، رم و … با نورافشانی به رنگ پرچم بلژیک، با مردم این کشور اروپایی ابراز همدردی کردند:

دادگاه شهر لیون فرانسه

رم، ایتالیا

کاخ آمستردام هلند

برج ایفل در پاریس

اما هیچ شمعی برای ۳۲ کودک و نوجوان عراقی که در زمین بازی کشته و نزدیک به ۶۰ نفر آنها مجروح شدند، در هیچ یک از شهرهای اروپایی یا آمریکا روشن نشد. شاید اگر بیش از ۷۰ کشته‌ و ۳۰۰ زخمی در لاهور پاکستان از اقلیت مسیحی نبودند، این اتفاق تروریستی نیز در میان خبرهای دیگر رسانه‌های اصلی غربی گم می‌شد.

هیچ شمعی برای ۳۲ کودک و نوجوان عراقی که در زمین بازی کشته و نزدیک به ۶۰ نفر آنها مجروح شدند، در هیچ یک از شهرهای اروپایی یا آمریکا روشن نشد

نمونه این “تبعیض بشری” در گذشته نه چندان دور نیز توسط غربی‌ها اتفاق افتاده و این روند همچنان تکرار می‌شود؛ در اولین روزهای سال ۲۰۱۴ به دفتر نشریه فکاهی شارلی ابدو در پاریس حمله می‌شود و ۱۲ نفر از جمله یک پلیس مسلمان کشته می‌شود. این حمله به تیتر یک رسانه‌ها تبدیل و عزای عمومی اعلام می‌گردد. به فاصله کوتاهی، سران کشورهای جهان خود را به پاریس می‌رسانند تا در راهپیمایی وحدت علیه تروریسم شرکت کنند. نتانیاهو هم در این راهپیمایی شرکت می‌کند! حدود ۱۱ ماه بعد نیز دوباره پاریس مورد حمله تروریستی قرار می‌گیرید و بیش از ۱۳۰ نفر جان خود را از دست می‌دهند و باز مرثیه‌ها در سطح جهان شروع و شمع‌ها روشن می‌گردد؛ رئیس جمهور فرانسه وعده «انتقام بی‌رحمانه» می‌دهد. آمریکا و انگلیس و ناتو اعلام می‌کنند برای مبارزه با تروریسم تا آخر در کنار فرانسه هستند. اما هیچ مرثیه‌ای توسط رهبران سیاسی و یا مردم کشورهای غربی برای کشتار ۱۷۰۰ دانشجوی دانشکده نظامی در اسپایکر عراق سروده نشد و آنها هیچ شمعی هم برای قتل عام مردان ایزدی و موصل و به غنیمت بردن زنان و دخترانشان روشن نکردند.

بعد از حمله به نشریه فکاهی شارلی ابدو، به فاصله کوتاهی، سران کشورهای جهان خود را به پاریس می‌رسانند تا در راهپیمایی وحدت علیه تروریسم شرکت کنند. نتانیاهو هم در این راهپیمایی شرکت می‌کند!

هیچ مرثیه‌ای توسط رهبران سیاسی و یا مردم کشورهای غربی برای کشتار ۱۷۰۰ دانشجوی دانشکده نظامی در اسپایکر عراق سروده نشد و آنها هیچ شمعی هم برای قتل عام مردان ایزدی و موصل و به غنیمت بردن زنان و دخترانشان روشن نکردند

خون مردمان یمن نیز برای کشورهای غربی به‌ظاهر رنگ دیگری دارد، چراکه یک‌سال از شروع تجاوز به رهبری عربستان به این کشور فقیر عربی می‌گذرد و گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که شمار شهدای این کشور از مرز ۷ هزار و ۵۰۰ نفر گذشته و همچنین ۱۳ هزار و ۸۴۶ تن نیز زخمی شده‌اند. آیا رهبران سیاسی در غرب به‌مانند خانم موگرینی که برای حوادث بلژیک اشک ریخت، برای این ۲۰ هزار کشته و زخمی در یمن هم اشک می‌ریزند؟

آیا رهبران سیاسی در غرب به‌مانند خانم موگرینی که برای حوادث بلژیک اشک ریخت، برای این ۲۰ هزار کشته و زخمی در یمن هم اشک می‌ریزند؟

ریخته شدن خون هرفردی به ناحق در هر جای دنیا به‌طور قطع محکوم است اما به‌ظاهر هنوز در غرب همانند دویست سال پیش، شهروندان به درجه‌ یک، دو و سه تقسیم می‌شوند؛ جان انسان در آسیا و آفریقا و آمریکای لاتین ارزان، و در آمریکا و غرب اروپا گران قیمت‌گذاری می‌شود. امنیت آمریکا و اروپا مهم، و امنیت بقیه‌ بشریت در دیگر نقاط جهان بی‌اهمیت دانسته می‌شود. دنیا این روزها یکی از تبعیض‌آمیزترین روزگار خود را می‌بیند.