به گزارش “دانشجو آزاد” به نقل از ایرنا؛ دکتر محمد حقیقی، مجری این طرح گفت: استفاده از این دستاورد موجب کاهش تولید محصولات جانبی این فرآیند شده و درنتیجه کاهش هزینه ها و بالا رفتن بهره اقتصادی را در پی خواهد داشت.

وی بیان کرد: تولید کک در فرآیند ریفورمینگ خشک گاز متان، به عنوان یک محصول جانبی مضر شناخته می شود، این ماده دلیل اصلی کاهش عمرکاتالیست های به کاررفته در این فرآیند است،همچنین عامل دیگرغیرفعال شدن این کاتالیست ها، تجمع ذرات بسیار کوچک بر روی کاتالیست در دمای بالای فرآیند است.

حقیقی اظهارکرد: هدف کلی این پژوهش تبدیل گازهای گلخانه ای متان و دی اکسیدکربن در فرآیند ریفورمینگ خشک متان به گاز سنتز (هیدروژن و منوکسید کربن) بوده است، این هدف با تولید نانوکاتالیستی فعال و پایدار، از موادی مؤثر و به روشی کارا و اقتصادی دنبال شده است.

وی در زمینه کاربردهای گازسنتز گفت: گاز سنتز عموما به منظور تولید سوخت های مایع و هیدروکربن های اکسیژن دار مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین این گاز به عنوان یک منبع تولید هیدروژن نیز محسوب می شود.

به گفته این محقق، تولید یک نانوکاتالیست فعال و پایدار به روشی اقتصادی، اولین قدم برای ورود فرایند ریفورمینگ خشک متان به مرحله تجاری و صنعتی است، همچنین گاز سنتز تولیدی، به عنوان یک خوراک بسیار مهم و مادر، در صنایع پتروشیمی مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.

حقیقی افزود: نانوکاتالیست تولید شده ترکیبی از مواد مختلف شامل نیکل بر روی زئولیت ZSM-5 و زیرکونیا است که به روش سونوشیمی و در حضور امواج فراصوت تولید شده است، همچنین از روش های مختلفی همچون XRD، FESEM، TEM و… برای مشخصه یابی آن استفاده شده است، در نهایت این نانوکاتالیست در فرایند ریفورمینگ خشک گاز متان و تبدیل گازهای گلخانه ای به گاز سنتز ارزیابی شده است.

حقیقی ادامه داد: نانوکاتالیست تولید شده از اندازه ذرات بسیار مناسب با توزیع و پراکندگی یکنواخت برخوردار است، با این حال، این خواص با افزدن تقویت کننده زیرکونیا بهبود یافته است، نتایج دستگاه TEM نشان داده که پس از افزودن زیرکونیا، توزیع اندازه ذرات از محدوده ۸۰ – ۰ به ۴۰ – ۰ نانومتر تغییر یافته و توزیع آن ها نیز به شدت بهبود یافته است.

وی یادآورشد: طبق نتایج، فعالیت این کاتالیست با درصد ترکیب بهینه در تمامی دماها بهتر از سایر نمونه ها بوده به نحوی که در دمای ۸۵۰ درجه سانتی گراد میزان تبدیل متان و CO2 بسیار بالا و نزدیک به میزان ایده آل بوده است، دستاورد دیگر این پژوهش، کاهش اثرات واکنش های جانبی موجود در فرآیند و کاهش مقدار کک رسوب داده شده بر سطح کاتالیست بوده است که مستقیما موجب افزایش فعالیت و عمر کاتالیست خواهد شد.

این تحقیقات با همکاری فرهاد رحمانی چیانه دانشجوی دکتری مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی سهند تبریز، دکتر محمد حقیقی پراپری عضو هیات علمی و دانشیار دانشگاه صنعتی سهند تبریز و همکارانشان در مرکز تحقیقات راکتور و کاتالیست این دانشگاه انجام شده است.

انتهای پیام /