به گزارش “دانشجو آزاد”؛ پایه و اساس آموزش مجازی، آموزش از راه دور است که ریشه در زمان افلاطون و شاگردش دیونسیس دارد ولی آموزش مجازی در قالب یادگیری الکترونیک با آموزش از راه دور تفاوت اساسی دارد زیرا در یادگیری الکترونیک ایجاد همبستگی و تعامل اجتماعی ایجاد می شود ولی در آموزش از راه دور ایجاد یک محیط دارای تعامل اجتماعی اتفاق نمی افتد.

در این روزهای کرونایی با تعطیلی مدارس و دانشگاه ها، امکان برگزاری حضوری کلاس درس وجود ندارد بنابراین برای جبران عقب افتادگی ها برنامه درسی وزارت آموزش و پرورش از آموزش مجازی در قالب یادگیری الکترونیک استفاده می کند که دو شیوه تدریس الکترونیک به صورت زیراست:

۱)شیوه همزمان؛ فراگیران زمانی از پیش تعیین شده را برای جلسه قرار می دهند که به صورت آنلاین از طریق تله کنفرانس و وبینار گرد هم در می آیند که یکی از محبوب ترین ابزارهای آن پاورپوینت که با وجود برخی نرم افزارها کم رنگ شده است.

۲) شیوه غیر همزمان؛ در این آموزش دانش آموزان از مطالب تهیه شده از طریق وب استفاده می کنند که این مطالب در هر زمان قابل استفاده بوده و روش پاور پوینت جزء ابزارهای ضعیف است زیرا بخش زیادی از مطالب به دلیل نبود اراِئه دهنده مغفول میشود.

استفاده از هر تکنولوژی مزایا و معایب خاص خود را داردبنابراین انعطاف پذیری بالا، بروز بودن محتوی در سیستم آموزشی، صرفه جویی در هزینه ها، نداشتن محدودیت زمانی و استفاده از اساتید مجربموزش مجازی است.

اما بدلیل نبود برخی زیرساخت ها و ضعف آنها در کشور این اهداف میسر نمی شود و باعث بروز مشکلاتی زیادی می شود که این مشکلات به طور کلی در زمینه طراحی ساختار آموزش مجازی، نبود یا کمبود اطلاعات، نداشتن سواد رسانه، عدم دسترسی به اینترنت در مناطق محروم باعث ایجاد آسیب ذهنی و جسمی به دانش آموزان می شود.

طراحی ساختار آموزش مجازی

برای آموزش مجازی نیازمند سیستم های رایانه ای یا تلفن همراه و شبکه اینترنت است متخصصان و طراحان نرم افزار و سخت افزار در زمینه مهندسی برق یا کامپیوتر تخصص دارند ولی در زمینه های آموزشی و تربیتی تخصصص لازم را ندارند و باعث بروز مشکلات تربیتی می شود و همچنین به دلیل پایین بودن کیفیت نرم افزارهای آموزشی داخلی کشور باعث عدم تمایل استفاده دانش آموزان و معلمان از آن ها می شود.

کمبود یانبود سواد رسانه

شاید باشنیدن این اسم فکر کنید صرفا دانش واطلاعات لازم برای استفاده از فضای مجازی است ولی سواد رسانه به صورت گسترده به دانش صحیح و کاربردی استفاده از رسانه می گویند نبود سواد رسانه باعث انحرافات و بی هویتی دانش آموزان می شود و آموزش سواد رسانه از مهم ترین اهداف تربیتی است.

کمبود امکانات و دسترسی لازم به شبکه مجازی

در برخی مناطق کشور امکان دسترسی به شبکه مجازی وجود ندارد و شاید خیلی از والدین از تلفن همراه هوشمند یا سیستم رایانه ای برخوردار نیستند و توان تهیه آن را ندارند و یا نداشتن نظارت والدین بر دانش آموزان باعث ایجاد مشکل می شود.

آموزش پرورش برای رفع این مسئله از طریق شبکه ملی اقدام کرده است اما به دلیل زیاد بودن پابه های درسی و کمبود وقت و نبود شناخت کافی از دانش آموزان این اقدام به مشکل خورده است و این شبکه توانایی بازده زیاد در آموزش را ندارد.

آسیب های وارده به جسم و روان دانش آموز در اثر استفاده طولانی مدت

برای آموزش مجازی نیاز به استفاده طولانی مدت دانش آموزان از گوشی تلفن همراه ,تبلت و اینترنت است که باعث خطرات جسمی شامل آسیب امواج تلفن همراه بر مغز، آسیب به شبکه بینایی، ستون فقرات و… می شود و همچنین شبکه اینترنت بسیار گسترده است وپالایش های لازم را برای کودکان ندارد و مورد آسیب های ذهنی می شود و می تواند فکر و اندیشه کودکان را در مسیر اشتباه جهت دهد.

مشکلات زیادی در آموزش مجازی کشور وجود دارد اما باید راه حل هایی در این زمینه ارائه شود که به بهبود آموزش مجازی کشور کمک کند راه حل های پیشنهادی زیر می توانند آموزش مجازی کشور را بهبود یابد.

۱)دانش آموزانی که امکانات و دسترسی لازم به اینترنت، گوشی هوشمند را ندارند و یا در مناطق محروم زندگی می کنند با استفاده از ابزارهای و سازه های کمک آموزشی می توانند آموزش ببینند که این ابزار ها به صورت پکیج هایی به دانش آموزان ارائه شوند.

۲) دانش آموزان پایه متوسطه به دلیل دروس بیشر باید به صورت شیوه تدریس همزمان از نرم افزارهای اسکایپ استفاده کنند.

۳) بازی و سرگرمی برای دانش آموزان ابتدایی ضروری و مهم است پس ایجاد نرم افزارهایی که دانش آموز احساس خستگی از درس نداشته باشند باعث افزایش بهره وری یادگیری می شود در این نرم افزارها پیشنهاد می شود در کنار اموزش؛ بازی هم باشد تا درس برای کودکان شیرین تر باشد.

به دلیل گسترش تکنولوژی آموزش در سراسر دنیا از حالت تدریس حضوری در حال خارج شدن است و به سمت یادگیری الکترونیک می رود کشور ما با تقویت زیر ساخت ها و برنامه ریزی صحیح و استفاده از متخصصان مجرب می تواند در آینده یکی از پیشگامان آموزش مجازی در جهان باشد.

نویسنده علی آشتا (فعال دانشجویی)

انتهای پیام/ی