به گزارش “دانشجوآزاد” در این چند روز شاهد چندین حاشیه سازی از سمت دولت بوده ایم که چرایی آن ذهن بسیاری را مشغول خود کرده و علت آن هم کاملا واضح و آشکار است آقای روحانی میخواهد با طرح مسائل هنجارشکنانه و عبور از برخی خطوط قرمز و حاشیه سازی، زمین بازی را از مطالبات اقتصادی به سوی بازی های سیاسی سوق دهد و افکار عمومی را سرگرم چنین مسائلی کند.

بی جهت نیست که با به راه افتادن موج جدید تحریم های اقتصادی و مالی آمریکا علیه کشورمان، حاشیه سازی ها از سوی رئیس جمهور و مقامات دولتی نیز افزایش یافته است تا با انحراف افکار عمومی و رسانه ها، پرداختن به تحریم های جدید از دستور کار خارج شود و تمامی این تحولات در حالی در سیاست خارجی کشور صورت می پذیرد که ریئس جمهور و مقامات دولتی به جای واکنش صریح به این اقدامات، پای مسائل حاشیه ای را پیش کشیده اند و اختلافات داخلی را دامن می زنند. در این شرایط دولت به جای آنکه تلاش خود را معطوف به حل مشکلات اساسی مردم کند هر چند وقت یک بار با طرح موضوعات حاشیه‌ای مانند مقایسه بین حکومت مردمی و حکومت اللهی و اسلام  انقلابی و حمله به سپاه و منتقدین و موضوعاتی از این قبیل سعی در حاشیه سازی دارد.

این پرداختن به حاشیه‌ها باعث می‌شود متن اصلی و اولویت‌ها فراموش شود و نه تنها فرصت‌های کشور هدر رود بلکه مسائل اصلی هم حل نشود و این مهمترین خسارتی است که کشور می‌بیند؛ از طرف دیگر وقت و انرژی دولت هم صرف موضوعاتی می‌شود که حداقل اولویت و دغدغه‌های اصلی مردم است.

در چنین شرایطی طبیعتاً دولت به عنوان مهمترین بخشی که متکفل پاسخگویی به این مسائل است باید همه توان و امکانات خود را برای پاسخ به این سؤالات، مطالبات و دغدغه‌های مردمی بسیج کند و نسبت به آنها عکس‌العمل نشان داده؛ در حالی که دولت باید تمام انرژی خود را برای این صرف کند تا مسائل و مشکلاتی را که دغدغه اکثریت آحاد جامعه است را برطرف کند اما متأسفانه در این حوزه‌ها شاهد کمترین اقدامات هستیم که برای مردم محسوس و ملموس باشد و حتی با حاشیه سازی هایی که میشوند میخواهند ذهن و دغدغه ی عموم مردم را از مسائل اصلی دور کنند تا کسی مطالبه نکند و کسی از قرارداد های محرمانه و فساد های دستگاه های دولتی هم خبر دار نشوند و این ذهنیت را به مخاطب میدهد که چون دولت نمی‌تواند در آن بخش‌ها پاسخگو باشد تعمداً وارد چنین حاشیه‌هایی می‌شود البته ممکن است در کوتاه مدت دولت بتواند نسبت به بخش‌های اصلی و مطالبات عمده و دارای اولویت جا خالی بدهد اما در بلند مدت باید پاسخگوی این مطالبات باشد و هیچ راه گریزی ندارد.

از این رو روحانی باید در سالهای پیش رو و در دولت دوازدهم  پا را از مسائل اصلی فراتر نگذاشته و دغدغه ای به جز پیشرفت و توسعه کشور و عمل به وعده های اقتصادی و معیشتی نداشته باشد چرا که اوضاع اقتصادی و بیکاری جوانان در وضع بحرانی به سر می برد و هرگونه مماشات و حاشیه آفرینی بی حاصلی منجر به فجایع اجتماعی و حتی امنیتی می شود.

میلاد عرب

این یادداشت دریافتی می باشد و لزوما منعکس کننده عقاید سایت دانشجو آزاد نیست.