به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، دیشب ساعت حدود ۱:۳۰ دقیقه بامداد بود و چراغها رو خاموش کرده بودیم که بخوابیم، دو نفر از بچهها خواب بودند و بقیه با گوشیهای همراهشان سرگرم بودند و حتی گاهی از روی شیطنت و بازیگوشی به همدیگر زنگ میزدند تا صدای زنگ سبب کنجکاوی دیگران شود و تا زمان خواب، کمی هم بخندند.
به یکباره قهقه خنده به فریاد بلندی تبدیل شد، یکی از بچهها چیزی را دید که به سمت آشپزخانه حرکت کرد؛ چیزی شبیه به موش.
بچههایی که تخت پایین بودند از ترس آمدند روی تختهای بالایی.
از ترس نمیتوانستیم بخوابیم و ساعت ۳ صبح بود که تمام وسایلِ زیر تخت و وسایل آشپزخانه را بیرون کشیدیم تا موش را پیدا کنیم و صبح، موضوع را با مسئولان خوابگاه مطرح کردیم ولی مسئولان گفتند خودتان باید تله بخرید و موش را بگیرید.
اینها بخشی از خاطرات یکی از دانشجویان خوابگاهی کشورمان است که شاید بتوان این خاطره را به بیشتر خوابگاههای دانشجویی تعمیم داد، باتوجه به وضعیت خوابگاههای کشور شاید چنین خاطرهای میتواند خاطره مشترک تمام دانشجویان خوابگاهی باشد.
خوابگاه که برای دانشجویان در حکم خانه دوم آنهاست و چند سال را باید در آنجا زندگی کنند حتی از امکانات اولیه بهداشت و سلامت نیز برخوردار نیست.
پای درد دل هر دانشجوی خوابگاهی بنشینی، از وضعیت نامناسب و نبود امکانات میگوید.
یکی از این دانشجویان بحث مقایسه خوابگاههای کشورمان با خوابگاههای دانشگاههای خارجی را مطرح میکرد و میگفت: خوابگاههای دانشگاههای خارجی به طور معمول از امکاناتی نظیر ورودی مخصوص معلولان، کتابخانه و سالن مطالعه، آشپزخانه و سالن سلف سرویس، اینترنت، سالن ویژه لباسشویی و مهمانسرا برخوردارند.
در خوابگاههای دانشگاهی ما فضای کوچک اتاقها، محدود بودن تعداد سرویسهای بهداشتی و خراب بودن اغلب آنها، فرسوده بودن امکانات اتاقها، محدود بودن امکانات آشپزخانه و اینگونه مشکلات به کنار ولی وجود حشرات موذی و حیواناتی مانند موش و سوسک و حتی شپش و ساس در خوابگاهها که شاید دیگر به امری عادی بدل شده دانشجویان را بسیار آزار میدهد و شرایط به گونهای است که مسئولان نیز با این مسئله به راحتی برخورد میکنند.
به گفته یکی از دانشجویان، وجود ساس از یک اتاق شروع شده و بعد از چند ماه تمام خوابگاه را فرا گرفته است، به طوری که دانشجویان تصمیم به ترک خوابگاه گرفتهاند ولی جایی برای رفتن ندارند، حتی به شوخی می گویند که قرار است کارتن خواب شویم!
موش هم که مثل گربههای داخل شهر در داخل خوابگاه تردد میکند و دانشجویان گویا چارهای جز مدارا با این حیوانِ به قول دخترها دراکولا ندارند.
از اینها که بگذریم شپش هم در خوابگاههای دانشجویی شیوع کرده و دانشجویان شپش را به خانوادههایشان هم منتقل میکنند.
شاید با سم پاشی یا کمی رسیدگی بیشتر بتوان وضعیت خوابگاهها را از این شرایط نجات داد تا دانشجویان نیز شب امتحان از ترس موش بیدار نمانند.
* نوسازی و بهسازی خوابگاهها در دستور کار
هفته گذشته بود که در یکی از خوابگاههای دانشگاه تهران، آتشسوزی رخ داد و حسن به نژاد معاون دانشجویی دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، گفت: آتشسوزی خوابگاه دانشجویی در خیابان ۱۶ آذر بر اثر اتصال کابل برق بوده است اما خوشبختانه آتشسوزی جزئی بوده و به سرعت از سوی نیروهای آتشنشانی مهار شده است.
وی افزود: خوابگاههای اطراف پردیس مرکزی دانشگاه تهران پیش از این منازل مسکونی قدیمی بوده که رفع عیب و نوسازی این خوابگاهها در دستور کار است.
مهدی سلطانی مدیر امور خوابگاههای دانشگاه صنعتی شریف نیز در رابطه با چگونگی ورود حشرات به خوابگاهها و نحوه مقابله با آن گفت: برنامه سم پاشی دورهای خوابگاهها هر ۴ ماه یک بار انجام میشود و سمپاشی موردی هم داریم که با دانشجویان هماهنگ میشود تا به اتاق دیگری منتقل شوند و اتاقشان را سم پاشی کنیم.
وی افزود: البته رسیدگی مسئولان دانشگاه به تنهایی برای دفع اینگونه حشرات کافی نیست بلکه خود دانشجویان هم باید رعایت کرده و به توصیههای کارشناس بهداشت عمل کنند.
وی در رابطه با نحوه ورود اینگونه حشرات به خوابگاهها گفت: دانشجویان مسافرتهای زیادی دارند و به شهرهایشان میروند ممکن است از قطار یا وسایل دیگر نقلیه این حشرات را به خوابگاهها منتقل کنند که این وضعیت در دانشگاه صنعتی شریف در حد کنترل است ولی باید همکاری دانشجویان را هم داشته باشیم.
در هر صورت فضای خوابگاه که هم محل زندگی و هم درس خواندن دانشجویان است، باید حداقل امکانات بهداشتی و سلامت را داشته باشد و دانشجویانی که با دغدغههایی نظیر دوری خانواده مواجهند حداقل باید بتوانند به دور از مشغلههای فکری وجود حیوانات در محل زندگیشان تنها به درس و تحقیق بیندیشند.