به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل ازsسیمرغ:

عجیب ترین قوانین تلویزیون ایران

«در بریتانیا، هر زن حامله ای حق دارد در هر زمان و هر مکانی که خواست قضای حاجت کند؛ حتی در کلاه یک افسر پلیس لندن!»، «مردن در ساختمان پارلمان انگلیس غیرقانونی است و مجرم بازداشت خواهدشد»، «ورود هر حیوانی به پارلمان انگلیس ممنوع است، به غیر از بز گاندی»؛ بریتانیا نزدیک به ۸۰۰ سال است که پارلمان دارد و همه می دانند که چیزی به نام قانون اساسی در این مملکت وجود خارجی ندارد.

قوانین احمقانه ای شبیه آنچه بالاتر خواندید (و واقعی هستند) فقط مختص انگلیس جنایتکار نیست. در همین جام جم خودمان هم قوانین ابلهانه کم نیست. دستورالعمل های کتبی و شفاهی که به تهیه کنندگان ابلاغ می شود، برای اجرایش جریمه های سنگین مالی تعیین می کنند و معمولا با تغییرات مدیریتی به همان سادگی که وضع شده بودند، ملغی می شوند. اینجا فقط هفت نمونه کوچک و شایع از این قوانین رسانه ای خنده دار را می خوانید. شنیده ها و شایعه هایی که رنگ واقعیت به خود گرفته اند.

نام کوچک ممنوع!

این ماجرا بر می گردد به دوره ابتدایی مدیریت ضرغامی. زمانی که دو برنامه پرمخاطب و مجازی «دخترانه» و «پسرانه» روی آنتن می رفت و مجریان هر دو برنامه به دلیل ساختار برنامه و تاکید روی صمیمیت، با اسم کوچک شان شناخته می شدند. مثلا جواد مولانیا در گفت و گوها با اسم کوچک مطرح می شد و دو مجری برنامه دخترانه هم، یکدیگر را سحر و نیلوفر خطاب می کردند. یکی از فامیل های دور رییس وقت سازمان (یا چنین فردی) صحنه ای از دخترانه را می بیند، نگران دین و دنیای جوانان می شود و در برنامه تندی از ضرغامی می خواهد که جلوی این فساد علنی گرفته شود. رییس تازه نفس هم دستور توبیخ و جریمه تهیه کننده و ممنوعیت اسم کوچک را ابلاغ می کند. ممنوعیتی که هنوز هم پابرجاست و بردن اسم کوچک خانم ها در تلویزیون، یک تابوشکنی خطرناک به حساب می آید.

اوباما بدون فیلتر ممنوع!

روی برد معاونت سیاسی و بخش تدوین اخبار، نامه ای نصب شد با این مضمون: «تدوینگران و مسوولان محترم پخش/ پخش تصویر رییس جمهور آمریکا تنها با فیلتر شماره… امکان پذیر است/ در صورت تخلف ازا ین دستور، برخورد قانونی صورت می گیرد».

قانونی که دیگر نیاز به نامه و نصب در تابلو ندارد و همین امروز هم می توانید در بخش های خبری شبکه های مختلف نتیجه آن را با چشم ببینید: تصویر اوباما و روسای جمهور کشورهای متخاصم، با گرین (نویزهای تصویری) روی آنتن می رود، مرگ در پخش زنده (همانند پخش زنده سخنرانی سالانه اوباما از شبکه خبر). شاید اینجوری، دشمنان بفهمند که چقدر بد و منفور هستند!

لیگ انگلیس و کلمه بریتانیا ممنوع!

این قانون را خیلی ها به یاد دارند، چون مربوط به همین چند سال پیش است. جایی که دخالت انگلیس در امور داخلی ماه، منجر به تصمیم جالبی از سوی تلویزیون شد؛ لیگ برتر (با توجه به هزینه پرداخت شده آن در ابتدای فصل و مخاطبان قرص آن) همچنان از شبکه ۳ پخش می شد ولی خبر ورزشی همان شبکه از پوشش خبرها و حاشیه های این لیگ امتناع می کرد و حتی تا مدتی، نام و نتایج تیم های انگلیسی در رقابت های چمپیونز لیگ هم پوشش داده نمی شد. این قانون یک تبصره داشت و همچنان ادامه دارد؛ بردن نام بریتانیا به هر شکل، ممنوع است و باید بگویید انگلیس!

مجریان با مهمانان غیرهمجنس ممنوع!

معاون سیمای وقت دوست نداشت تا مجریانش در برابر مهمانان غیرهمجنس بنشینند؛ یا از آنها ترس داشت که حرف نامربوطی بزنند، یا از مهمانان می ترسید که زیادی روی آنتن صمیمی (!) شوند. پس قانون اجرای مجری و مهمان همجنس، وضع و تا همین چند وقت پیش اجرا می شد.

مکافات جایی بالا می گرفت که برنامه ای تک مجری داشت و به سبب سوژه باید مهمانی غیرهمجنس به استودیو می آمد. چاره چیست؟ یا هر برنامه باید برای چنین روزهایی مجری ذخیره داشته باشد یا (همانند تعلیم رانندگی!) مهمان برنامه با خانواده روی آنتن برود. این قانون مضحک و دست و پاگیر تا تغییر معاون سیمای سابق اجرا می شود و کم کم کمرنگ شد.

حضور شبانه زن ها ممنوع!

این هم یکی از تصمیمات معاون سیمای دوره ضرغامی است وقتی یک شب به طور سرزده به استودیوها سرکشی کرد و چند بانو را دید که در بخش های مختلف مشغول کارند (فیلم برداری و کارگردانی تلویزیونی از شغل های شایع بانوان در صدا و سیماست). ناراحت خانواده های این بانوان شد و در اقدامی دلسوزانه حضور بانوان از ساعت ۱۸ به بعد را ممنوع کرد تا آنها به خانه هایش بروند و به گرم کردن کانون گرم خانواده مشغول باشند. قانونی که برای مجریان زنی که برنامه های شبانه داشتند، دردسرساز شد و کلی حاشیه های خنده دار ایجاد کرد.

بردن نام اینستاگرام و تلگرام ممنوع!

ریشه این ممنوعیت را باید در توصیه به «استفاده از عبارت های فارسی» جست. توصیه ای که بعدا تبدیل به تهدید و جریمه شد و مصیبتی برای تهیه کنندگان. حالا همین شکل توصیه، قانون مضحکی شده است برای برنامه ها و شبکه های تلویزیونی. اینکه هیچ کدام حق نام بردن از تلگرام و اینستاگرام را ندارند. راه حل چیست؟ دور زدن قانون ابلهانه. بیشتر برنامه های تلویزیونی برای ارتباط گرفتن با مخاطب و تعامل، نیاز به این شبکه های اجتماعی پرطرفدار چون کانال های تلگرامی و پیج اینستاگرام دارند ولی از عبارت کلی «شبکه های اجتماعی» استفاده می کنند یا آدرس تلگرام.

سوالات پستاندارن ممنوع!

این یکی دیگر، حسن ختام و شاهکار است؛ به دستور ناظران پخش، در مسابقات رادیویی و تلویزیونی، نباید سوالات «خاصی» را از بانوان شرکت کننده پرسید. یعنی اگر زنان به هر شکلی در برنامه ای حاضرند، سوالات جانورشناسی مربوط به پستانداران نباید از آنها پرسیده شود. بیماری و توهم را دارید که تا کجا ادامه پیدا می کند؟