به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از نمناک:چرا سحر زکریا ازدواج نکرده است؟

اگر شما هم از طرفدراران سحر زکریا هستید و دوست دارید از زندگی شخصی و معیارهای او برای ازدواج آشنا شوید گفتگوی ما با این بازیگر را از دست ندهید.

برای خوانندگان بفرمایید که کی و کجا به دنیا آمده اید؟

من متولد ۲۸ آذر سال ۱۳۵۲ هستم و در گیلان به دنیا آمدم اما شناسنامه ام از اراک است. مادرم گیلانی است و از آنجا که پدرهای قدیم دوست داشتند شناسنامه فرزندشان به نام شهر خودشان ثبت شود، پدر من هم شناسنامه مرا در اراک گرفت.

کجا بزرگ شدید؟

پدرم مهندس برق بود و کارش طوری بود که او را به شهرهای مختلف منتقل می کردند. به همین دلیل من تا سال پنجم دبستان زندگی در شهرهای مختلف ازجمله همدان، ملایر، کرمانشاه، فومن، لاهیجان، رشت و بسیاری مناطق دیگر را تجربه کردم. از سال پنجم دبستان به شهر تهران آمدیم و زندگی را در اینجا ادامه دادیم.

این نقل مکان ها برای شما آسان بود؟

حقیقتش خیلی سخت بود. در زندگی ما انسان ها عادت نقش زیادی ایفا می کند و همه ما دوست داریم به شرایط قابل قبول دوروبرمان عادت کنیم. من هم بعد از گذشت مدتی به محیط اطراف خود عادت می کردم. در هر مدرسه ای که بودم با خلق و خوی بچه ها می ساختم و کم کم چیزهایی از آنها یاد می گرفتم. اما زودتر از آن که بتوانم از بودن با دوستانی که به آنها عادت کرده بودم لذت ببرم، وقت منتقل شدن به شهر دیگر می رسید و ما باز باید از آن شهر می رفتیم و این برای هیچ کودکی خوشایند نیست.

از دوران کودکی خاطرات جدایی زیاد دارم، اما بعدها متوجه شدم که جدایی هم بخشی از زندگی است. هر چیزی که روزی شروع می شود روز دیگری به انتها می رسد و رفتن و جداشدن بخش لاینفک زندگی است. ما انسان ها باید درس زندگی را بیاموزیم. خیلی چیزها را دوست داریم اما بالاجبار باید روزی آنها را از دست بدهیم.

کمی راجع به پدرومادرتان صحبت کنید و بگویید که در دوران کودکی چه نوع رفتاری با شما داشته اند.

پدر من به راستی و درستی و صداقت اهمیت بسیارزیادی می دهد و همواره از ما می خواست که تاسرحدامکان راست بگوییم حتی اگر همان حرف راست به ضررمان باشد. او یک زندگی قاعده مند را برایمان شکل داده و به ما یاد داد که احترام گذاشتن به قوانین درست زندگی چه نتایج گهرباری می تواند داشته باشد و درمقابل تخطی از اصول شناخته شده زندگی به چه مشکلاتی خواهد انجامید. او همه چیز را به ما آموزش داده و از ما می خواهد همواره به عاقبت کار خود بیندیشیم. مادرم هم بانویی بسیار بامحبت و باحوصله است که وقت زیادی صرف فرزندانش می کرد و توجه فراوانی به ما دارد. پدرومادر ما تکیه گاهی امن برای من و یگانه خواهرم بوده و هستند و با رعایت اخلاقیات کمک کردند که ما در محیطی آرام و عاری از هرنوع خشونت رشدکنیم و پرورش بیابیم؛ چیزی که متاسفانه در میان والدین جوان امروزی به مراتب کمتر دیده می شود. بچه های الان آن صبر و تحمل و فداکاری را که ما پیشتر از والدین خود می دیدیم دریافت نمی کنند و بسیاری از آنها در خانواده هایی رشد می کنند که متاسفانه خودخواهی و مادی گرایی در آن حرف اول را می زند.

رابطه تان با خواهر چطور است؟

خواهرم از من چهارسال کوچک تر است، ازدواج کرده و یک فرزند دارد. معمولا خواهرها در سنین کودکی و نوجوانی با هم کمی لج و لجبازی دارند، اما در دوران بزرگسالی به ارزش واقعی یکدیگر پی می برند. خواهر نازنینم نزدیک ترین کس من است و همواره نقش یک مونس مهربان را برای من ایفاکرده است. من و او از لحاظ اخلاقی با هم تفاوت های زیادی داشته ایم. او شخصیت آرامی دارد و من همیشه در پی تحرک و هیجان بوده ام. شاید اینها در دوران کودکی ما را کمی از هم دور می کرد اما ما دونفر سال هاست که یادگرفته ایم چگونه باهم کنار بیاییم و حالا برای هم به دو یار غمخوار تبدیل شده ایم.

همان طور که گفتید در دوران دبستان شهرهای مختلفی عوض کردید و بعد از آن ساکن تهران شدید. دوران مدرسه برای شما چگونه گذشت. چه خاطراتی از آن دوران دارید؟

اسم مدارس دوران دبستانم را به یاد ندارم اما راهنمایی را به مدرسه زینب در میدان محسنی رفتم. بعد از آن به شهرک غرب نقل مکان کردیم و من به دبیرستانی در خیابان گیشا به نام پاک نژاد رفتم. من از اول به درس ادبیات و انشاء و همچنین نقاشی علاقه زیادی داشتم اما به هیچ وجه از ریاضیات خوشم نمی آمد و آن را درسی خشک و بی روح می دانستم. همیشه در مدرسه در گروه های سرود و نمایش شرکت می کردم و از این گونه فعالیت ها لذت می بردم. دوست داشتم در هنرستان درس بخوانم ولی والدین من ترجیح می دادند من نظری درس بخوانم. در دبیرستان در رشته اقتصاد تحصیل کردم و بعد در دانشگاه سراغ بازیگری رفتم. این کار عشق من بود و خدا را شکر می کنم که بالاخره توانستم به آن برسم.

رابطه تان با معلم ها چگونه بود؟ به نظر شما معلمان آن زمان با دوره کنونی چه تفاوت هایی داشتند؟

من از معلم های دینی و امورتربیتی خوشم می آمد چون معمولا آنها رفتار ملایمی داشتند. در دوره قدیم نظم وانضباط شدیدی حکمفرما بود و الان بیش از حد بچه ها آزاد شده اند. درست است که گاهی سختگیری های دوران ما شدید به نظر می آمد اما الان که فکرش را می کنم می بینم که آنها به جا بودند و نسل ما که چه از طرف خانواده و چه از طرف مدرسه ملزم به تبعیت از یک سری قواعد جدی بود به مراتب پخته تر و کامل تر از نسل جدید بار آمده بود. وقتی من یک دختر ۲۰ ساله این دوره را با ۲۰ سالگی خودمان مقایسه می کنم متوجه می شوم که روش تربیتی دوران قدیم درست تر بوده و جوانان بهتری تحویل جامعه داده است. من در دوران نوجوانی کتاب می خواندم، فیلم های خوب می دیدم و تلاش می کردم هر روز اطلاعات و معلومات خود را به نسبت روز قبل افزایش دهم. اما ما این وضعیت را در این دوران به مراتب کمرنگ تر می بینیم. نگاهی به ۳۰ ساله های این دوران بیندازید. یک خانم ۳۰ ساله باید به یک پختگی قابل قبول رسیده باشد اما ما امروزه طرزفکرهایی عجیب و ناراحت کننده درمیان برخی ۳۰ ساله های کنونی می بینیم. پس همان نظم و انضباط که در تربیت قدیم حکمفرما بود حتی اگر سخت و گاهی ناراحت کننده به نظر می آمد توانسته بود نتایج به مراتب بهتری بدهد. معلم های قدیم سختگیر بودند و به همین دلیل ما معمولا نمی توانستیم روابط دوستانه ای با آنها داشته باشیم، اما در هر صورت از زحمتی که تمام آنها برای من کشیده اند بسیار سپاسگزارم.

در چه دانشگاهی تحصیل کرده اید؟

ما دوره اولی بودیم که در کنکور سراسری جهاد دانشگاهی شرکت می کردیم. من در دانشگاه آزاد در رشته ادبیات نمایشی قبول شدم اما چون اراک بود نرفتم. در جهاد دانشگاهی تهران تئاتر قبول شدم و همان جا تحصیل کردم.

پس واقعا با نیت بازیگری جلورفتید.

بله، دقیقا همین طور است. به این شغل علاقه داشتم.

ارتباطتان با مردم چگونه است؟

همیشه سعی می کنم رابطه خوبی با آنها داشته باشم حتی اگر در شرایط روحی مناسبی نباشم و روز سختی را پشت سر گذاشته باشم. یک بازیگر با مردم زندگی می کند و همین مردم اند که باعث رشد و ترقی اش می شوند. وقتی یک مادر را می بینم که جلو می آید و از من و همکارانم تشکر می کند که باعث شادشدن فرزندانش شده ایم با تمام وجود مسرور می شوم و تمام خستگی های زندگی از تنم به در می رود. مردم ما بسیارخوب و مهربانند و من به معنای واقعی قدردان لطف و محبت آنها هستم.

کدام نقشتان را از بقیه بیشتر دوست داشته اید؟

من کاملا اتفاقی وارد حیطه کمدی شدم اما درهرصورت بیشتر کارهای من طنز بوده است. نقشم را در قهوه تلخ دوست داشتم چون با کارهای دیگرم متفاوت بود. از نقشم درپاورچین هم خوشم می آمد. در فیلم زن دوم هم که با آقای الوند کار کردم راضی ام. از نقشم در فیلم تله با این که خیلی کوتاه بود خوشم می آمد. من اکثر نقش هایم را دوست دارم اما کارهایی داشته ام که از آنها رضایت چندانی حاصل نکرده ام ولی درهرصورت معاش ما از این طریق است و باید کارکنیم.

در زندگی خود چه مسائلی را اصلی ترین عوامل رشد و تحول شخصیتی تان می دانید؟

رسیدن به ۴۰ سالگی یکی از فوق العاده ترین معجزات زندگی است. نمی دانم چه رازی در این سن نهفته است که چنین بلوغی را برای انسان پدید می آورد اما آن را حس کرده ام و در آن سن خود را به مراتب کامل تر و پخته تر از دوران قبلی، حتی ۳۹ سالگی می دانستم. البته شاید این اتفاق برای همه نیفتد و عده ای همچنان در دوران نپختگی به سر می برند. من در این دوران احساس می کنم که دیگر دستخوش یک سری احساسات که با تفکر و عقلانیت منافات دارد قرار نمی گیرم و از این بابت بسیار خشنودم. خیلی ها با میانسالی و پیری مشکل دارند اما به نظر من اصلا بد نیست. فردی که درست زندگی کند و سعی داشته باشد از روزهایی که در این زندگی به او ارزانی شده به بهترین نحو بهره ببرد در دوران میانسالی به نوعی احساس رضایت دست می یابد که غیرقابل جایگزین است. من در این سن احساس می کنم که از گذشته خود حتی با وجود خوبی ها و بدی ها باز هم رضایت دارم و این برایم بسیار ارزشمند است. همیشه ارتباط بسیارخوبی با خدای مهربان خود داشته ام و در اثر این ارتباط، آرامشی وصف ناپذیر را در قلب خود حس می کنم. گاهی چیزی را از خدای خود خواسته ام که به آن نرسیده ام و بعدا حکمت آن را متوجه شده و بسیار سپاسگزارش شده ام.

برای ازدواج چه معیارهایی دارید؟

انسان اگر احساس می کند واقعا با پیوندبستن با دیگری کامل تر می شود باید ازدواج کند. بعضی مردها می خواهند تمام شخصیت همسرشان را در دست خود بگیرند، حتی شغل همسر که او برایش زحمت کشیده است. به همین دلیل ترجیح می دهم یا ازدواج نکنم یا با مردی ازدواج کنم که مرا درک کند و برای عقاید من احترام قائل شود. خوب نیست که خانم ها از خود استقلال مالی نداشته باشند و از سر اجبار نیازهای مادی مجبور به ازدواج شوند. زن و شوهر باید برای هم مانند دو دوست خوب باشند که دست در دست هم مسیر زندگی را کامل می کنند. من پدرومادری خوب و مهربان داشتم و شاهد ارتباط انسانی آنها با هم بودم. آن روابط زیبای دوران گذشته در زندگی های امروزه کمتر دیده می شود، اما همان درست بود و افرادی که می خواهند با هم ازدواجکنند باید سعی داشته باشند از همان زندگی ها الگو بگیرند.

نظرتان راجع به مهریه های سنگین چیست؟

به هیچ وجه قابل قبول نیست. دختری که برای خود مهریه ای سنگین می بندد از همان ابتدا ثابت می کند که قصد سازگاری نداشته و ازدواج را با نوعی تجارت اشتباه گرفته است. ما در این جامعه به کرات می بینیم دخترانی که فقط شش ماه زندگی کرده و بلافاصله مهر خود را به اجرا گذاشته اند. چرا باید این اتفاقات بیفتد؟ مگر این سبک زندگی معادل خوشبختی است. ای کاش ما به همان فرهنگ سالم و لطیفی که در نسل های قبلی داشتیم برگردیم و دوباره بتوانیم طعم شیرین خوشبختی را از اعماق وجود بچشیم.

نظرتان راجع به زن سالاری و مردسالاری چیست؟

من که در مقام یک زن نمی توانم مردسالاری را به هیچ وجه بپذیرم. زن و مرد هردو انسانند و باید از حقوقی معقول و درست برخوردار باشند. کسی که می خواهد سالار باشد درواقع تلاش می کند به حق دیگری تجاوز کند و این قابل قبول نیست. زن و مردی که می خواهند با هم زندگی کنند باید کنار هم باشند، نه مقابل هم.

کمی بیشتر از زندگی خصوصی تان بدانیم. آشپزی تان چطور است؟

بقیه که راضی اند. من از آن دسته افراد هستم که با علاقه غذا می پزم و خوشبختانه معمولا دستپختم خوب از آب درمی آید. خورش بادمجان، آلواسفناج و ماکارونی ام را دیگران دوست دارند. آشپزی بخش بسیارمهمی از وجود یک زن است و من به این مساله اعتقاد دارم.

تا چه اندازه به انجام کارهای خانه می پردازید؟

خیلی زیاد. بیشتر کارهای خانه را خودم انجام می دهم.

سال هاست که انواع و اقسام وسایل تجملاتی و به دردنخور مثل خیار ریزکن و تخم مرغ پز و سایر ابزارهایی مانند اینها وارد بازار لوازم خانگی شده است که به هیچ وجه کاربرد ضروری ندارند اما بعضی از خانم ها به شدت از آنها استقبال می کنند و حتما اصرار دارند آخرین مدل هرکدام را در گوشه گنجه آشپزخانه خود داشته باشند. در این مورد چه نظری دارید؟

اینها به چه دردی می خورد؟ همان وقتی که ما برای آشپزی صرف می کنیم یک دنیا ارزش دارد و نوعی لطافت ویژه به وجودمان می بخشد. حیف نیست که ما این زمان را برای آشپزی نگذاریم و در عوض به خریدن لوازم غیرضروری بپردازیم. درست است که یک خانم شاغل وقت سبزی پاک کردن ندارد و باید آن را آماده تهیه کند اما همین آماده خریدن ها هم حد دارد. از این گذشته، من خانم های زیادی را می شناسم که خانه دارند و وظایف چندانی ندارند و درعوض زندگی خود را با نشستن پای فیسبوک و اینستاگرام پرکرده اند. چرا یک خانم خانه دار باید از زیر کار روزانه دربرود و وقتش را با یک چنین اموری پرکند. ما مسیر تکنولوژی را به اشتباه رفته ایم. ما تکنولوژی را وارد این زندگی کرده ایم اما از فرهنگ استفاده آن بسیار عقب مانده ایم. وسیله ای به بازار آمده برای این که لیموترش را داخلش بگذارید و برای شما آب بگیرد. مگر ما نمی توانیم با دست آب یک قاچ لیموترش را بگیریم که این کار را با دستگاه انجام می دهیم؟ به فرض که زندگی به راحت ترین شکل ممکن دربیاید، نهایتش ملال و افسردگی است. چرا در زمان پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما که این همه وسایل تفریحی نبود کسی افسرده نمی شد و همه تا آخرین لحظه شادوپرنشاط زندگی می کردند اما الان با وجود این همه تکنولوژی و وسایل تفریحی، جوانان ما تا این اندازه ملول شده اند؟ بیکاری یکی از اساسی ترین عوامل افسردگی است و ما باید از آن به دور باشیم.

اهل هنرهای خانگی مثل خیاطی و بافتنی هستید؟

بله، من بافتنی را دوست دارم و زیاد انجام داده ام. به تازگی در یکی از صحنه های فیلمبرداری قراربود من بافتنی کنم و بچه های صحنه فکر می کردند من این کاررا بلد نیستم. وقتی میل و کاموا به دست گرفتم و بافتم تعجب کردند. قدیم تر قلاب بافی هم می کردم و از انجام آن لذت می بردم. به نظر من برای هر زنی لازم است تاحدودی با هنرهای خانگی آشنا باشد تا بتواند کار خانواده را راه بیندازد و همچنین از هنرمندی خود لذت ببرد. اما متاسفانه چندسالی است که هنر بسیاری از خانم های جوان محدود به گوشی بازی شده و آنها را در هرجایی وابسته به موبایل می بینیم. فایده سرکشی شبانه روزی در شبکه های اجتماعی که درواقع باید آنها را شبکه های انفرادی بدانیم، چیست؟

در سفرهایی که کرده اید از اهالی کدام منطقه بیشتر خوشتان آمده است؟

به نظر من مردمی که کنار آب زندگی می کنند خونگرم ترند و به همین خاطر از مردم شمال و جنوب بیشتر خوشم می آید. شیرازی ها را هم خیلی دوست دارم.

به چه نوع موسیقی علاقه دارید؟

هم پاپ گوش می کنم و هم سنتی. کارهای آقایان همایون شجریان و عصار را دوست دارم و از شنیدن آلبوم باران تویی گروه چارتار هم لذت می برم.

درمیان سریال های قدیمی کدام را بیشتر دوست داشتید؟

سربداران، هزاردستان، پدرسالار و آرایشگاه زیبا را به خاطر می آورم که از دیدنشان بسیار لذت می بردم.

چه ورزش هایی می کنید؟

پیشتر ورزش رزمی کیک بوکسینگ می کردم، بدنسازی و شنا می رفتم و بسیاری ورزش های دیگر را انجام می دادم. هنوز هم ورزش کردن را دوست دارم و گاهی انجام می دهم اما بازیگری گاهی ما را شش ماه کامل درگیر می کند و فرصت ورزش را از ما می گیرد.

نظرتان راجع به عمل های جراحی زیبایی چیست؟

مردم ما بشدت دچار افراط شده اند. یک دختر ۲۰ ساله خودبه خود زیباست زیرا از جوانی بهره مند است. اما قدر این زیبایی را نمی داند و چهره خود را دست جراح و تزریق کنندگان ژل و بوتاکس می سپارد. تقلید این کار میان جوانان آنها را از بکر و اصیل بودن درمی آورد و یک عده فتوکپی تحویل جامعه می دهد. ای کاش دخترها یاد بگیرند به جای توجه بیش از حد به زیبایی ظاهری به زیبایی باطنی شان بپردازند که به مراتب دوست داشتنی تر و جذاب تر خواهندشد.

برای حفظ تناسب اندام خود چه می کنید؟

تا جایی که بتوانم ورزش می کنم اما وقتی به دلیل کار نمی توانم ورزش کنم به رژیم غذایی خود توجه می کنم و سعی می کنم مصرف مواد چاق کننده را به حداقل برسانم.

انتهای پیام/س