به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از خبرگزاری فارس، در یک چشم بهم زدن حتی از هزارمین روز فعالیت دولت حسن روحانی نیز عبور کردیم. دولتی که با شعار تعامل با دنیا و گشایش در مشکلات اقتصادی در ۲۴ خرداد ۹۲ توانست نظر حدود ۵۱ درصد از مردم به خود جلب کرده و اداره قوه مجریه را برای چهار سال به دست بگیرد.
اما از همان هزار و چند روز پیش که دولت تدبیر و امید زمام امور کشور را به دست گرفت، اکثر شعارهای خود را فراموش کرد و موفقیت در همه شعارهای خویش را به نتیجه بخش بودن مذاکرات هسته ای و سپس برجام گره زد. با طولانی شدن فرآیند مذاکرات هسته ای و ایجاد فضای انتظاری در اقتصاد کشور، وضعیت برای فعالان اقتصادی و بخش تولید کشور بدتر از دولت قبل شد و رکودی عمیق بر اقتصاد ایران خیمه زد. در نهایت برجام هم مراحل نهایی خود را طی کرد و به روز اجرا رسید، اما اجرای آن هم نتوانست دردی از اقتصاد ایران دوا کند. عمل نکردن طرف غربی به خصوص آمریکا به تعهدات خود در برجام کار را برای فعالیتهای اقتصادی سخت تر کرد. از طرفی دیگر حسن روحانی و دولتش در سه سال گذشته علی رغم تاکیدی که بر لزوم بهبود محیط کسب و کار داشتند، در مرحله عمل کوچکترین قدمی برای بهبود محیط کسب و کار و حمایت از بخش خصوصی برنداشتند، تا اقتصاد ایران در مرحله دشوارتری هم قرار گیرد.
افزایش واردات کالاهای مصرفی و عدم حمایت از بخش تولید به تعطیلی بسیاری از کارخانه ها و واحدهای تولیدی در ۱۰۰۰ روز گذشته انجامید تا بیماری اقتصاد ایران در دولت یازدهم حادتر هم بشود. به گزارش نسیم آنلاین، وجود افرادی مانند محمد نهاوندیان که پیش از ورود به دولت یازدهم، ریاست پارلمان بخش خصوصی را هم بر عهده داشت در دولت روحانی چندان کارساز واقع نشد، تا اکثر فعالان بخش خصوصی از سیاستهای اقتصادی دولت تدبیر و امید ناراضی باشند. نسیم آنلاین، حالا به بهانه هزار و چند روزگی استقرار دولت تدبیر و امید، به سراغ ۳۱ فعال اقتصادی رفته تا نمرهای که آنها در حدود این مدت حضور دولت حسن روحانی در پاستور می دهند را مورد ارزیابی قرار دهد. بررسی میانگین نمراتی که دولت تدبیر و امید از فعالان اقتصادی گرفته است، نشان دهنده نارضایتی آنها از عملکرد دولت روحانی است. باید دید این نمره مردودی که فعالان اقتصادی به دولت حسن روحانی داده اند باعث تغییر رفتار دولتمردان یازدهم در حوزه اقتصاد، البته در اندک روزهای باقی مانده خواهد شد یا خیر؟