به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از خبرگزاری دانشجو، دی ماه سال گذشته بود که نوبخت رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در نامه‌ای خطاب به معاون اول رئیس جمهور خواستار لغو قانون متعهدین خدمت به آموزش و پرورش شد. خبری که موجی از نگرانی را بین دانشجویان ورودی ۹۳ این دانشگاه ایجاد کرد. دانشجویانی که با رتبه‌های بسیار خوب کنکور سراسری با وعده تضمین شغلی و خدمت در آموزش و پرورش از رفتن به دانشگاه‌های سراسری صرف نظر کرده بودند حالا با یک تصمیم خلق الساعه دولتی‌ها همه برنامه‌هایشان به هم ریخته بود. ماجرایی که نوبخت کلید زد، پس از ۱ سال هنوز وقت و ذهن دانشجویان این دانشگاه را به خود مشغول کرده است. اما چرا حق قانونی این دانشجویان پرداخت نمی‌شود؟ مسئولان چه توجیهی برای رفتار غیر قانونی خود در قبال این دانشجویان دارند؟ ماجرای ۴ استانی که معوقات را پرداخت کردند چه بود؟

تکیه بر عهد تو و …

پس از موضوع لغو قانون متعهدین به خدمت، خبر برگزاری آزمون استخدامی در سال ۹۴ نمک پاشی جدید وزارت خانه بر زخم این دانشجو-معلم‌ها بود. اعتراضات ورودی‌های ۹۳ دانشگاه فرهنگیان  از تابستان ۹۴ وپس از ورود خبرگزاری دانشجو به ماجرا ابعاد رسانه‌ای بیشتری پیدا کرد تا اینکه «فانی» ۱۱ مرداد امسال از صدور احکام جدید معلمان خبر داد و گفت: «در اولین فرصت، احکام متعهدین به خدمت دانشجویان دانشگاه فرهنگیان صادر می‌شود.»

اما وزیر آموزش و پرورش تا دی ماه هم فرصتی برای استخدام این دانشجویان پیدا نکرد تا آنها با انتشار نامه‌ای «پس از ۱۱ ماه صبر و متانت و بردباری لب به گلایه بگشایند» و در نامه‌ای خطاب به رییس جمهور، وزیر آموزش وپرورش، سرپرست دانشگاه فرهنگیان، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی و سایر مسئولین مربوطه، بنویسند: «باتوجه به بند (ج) از بخش شرایط و ضوابط پذیرش دانشجو در رشته‌های تحصیلی پردیس‌های دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی  تهران، در قسمت پیوست‌های دفترچه راهنمای انتخاب رشته آزمون سراسری ۱۳۹۳، وزارت آموزش و پرورش موظف است پس از تأیید صلاحیت‌های عمومی و تخصصی داوطلبان دانشگاه فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی تهران، اقدامات لازم در جهت تعهد محضری داوطلبان پیش از ثبت نام در محل قبولی و به میزان دو برابر مدت تحصیل را انجام داده و به عنوان دانشجو معلم، استخدام آزمایشی نماید.»

هرچند پس از این نامه بالآخره بخشنامه استخدام این دانشجویان صادر شد اما یک موضوع هنوز حل نشده باقی مانده بود و آن هم مسئله معوقات بود. اولین خبر در خصوص معوقات را سرپرست دانشگاه فرهنگیان اعلام کرد و گفت: «معوقات ورودی‌های ۹۳ نگرانی‌هایی ایجاد کرده بود که این معوقات از مهر امسال به بعد پرداخت خواهد شد و سایر معوقات قبل‌تر به دیون آن‌ها واریز می‌شود.»

چند روزی از بهمن گذشته بود که خبر واریز این معوقات به حساب دانشجویان در برخی از استان‌ها به گوش همه رسید اما در روزهایی که تفاوت در مبالغ پرداختی سوالاتی را ایجاد کرده بود، مشخص شد خبری از پرداخت در استان‌های دیگر نیست. معوقات چند استان از جمله کرمان، قم، کرمانشاه و … بطور کامل واریز شده بود ولی استان‌های دیگر از جمله تهران، البرز، گلستان، فارس و بسیاری دیگر بی بهره ماندند. اهمیت این موضوع آنجاست که اگر معوقات دانشجویان استان‌هایی که حقوق مهر به بعدشان واریز نشده است تا پایان سال مالی ۹۴ یعنی تا چند روز دیگر، پرداخت نشوند به عنوان دیون آن‌ها تعیین شده و بر خلاف استان‌های دیگر به این زودی‌ها به دستشان نخواهد رسید.

جریمه معاون مالی‌ها به خاطر پرداخت معوقات

اما ماجرای بد قولی های مسئولان دولتی همچنان ادامه داشت. هفته گذشته در گیر و دار پیگیری معوقات دیگر استان‌ها پرده جدیدی از سنگ اندازی‌های وزارت آموزش و پرورش رونمایی شد و در شرایطی که مهر محمدی، سرپرست این دانشگاه قول پرداخت معوقات را داده بود؛ مسئولان وزارت خانه خبر از جریمه شدن معاون مالی‌های استان‌هایی که پول دانشجویان را پرداخت کرده‌اند، دادند. آن‌ها مدعی هستند پرداخت حقوق دانشجویان در این ۴ استان غیر قانونی بوده است!

نکته ناامیدکننده تر اما نوع برخورد مسئولان با این دانشجویان است. نماینده جمعی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان می‌گوید وقتی پیگیر این معوقات شدیم به ما گفتند باید خوشحال باشید که استخدام شدید و ما می‌توانستیم حکم های شما را به جای ۹۳/۱۱/۱؛از دی ماه ۹۴ بزنیم که خودمان هم دردسری متحمل نشویم! وی می‌گوید وقتی از مسئول بودجه وزارت خانه پرسیدم مگر حق ما نیست این معوقات را بگیریم در پاسخ گفت ما تابع دستورات بالا هستیم و بروید از شخص وزیر و آقای نوبخت سوال کنید!

مسئولان آموزش و پرورش می‌گویند ما بودجه لازم برای پرداخت حقوق بازنشسته‌ها و حق التدریسی‌ها را هم نداریم چه برسد به دانشجوها! اظهاراتی که در فضای پسابرجام و شرایطی که دولت برای بسیاری از کارهای حاشیه‌ای پول‌های زیادی خرج می‌کند به هیچ وجه از سوی معلمان آینده کشور قابل پذیرش نیست.

اما واقعا چرا دولت از پذیرش تعهدات خود در قبال این دانشجویان سر باز می‌زند؟ کوتاه بودن دیوار دانشجویان شاید بهترین پاسخ برای این سوال باشد. دولتی که از وصول میلیاردها تومان معوقات بانکی داخلی و میلیاردها دلار دارایی‌های این کشور که قرار بود پس از برجام به ایران باز گردد، ناتوان است و داشته‌ها را هم خرج بریز و به پاش‌های غیر ضرور می‌کند دیوار کوتاه‌تری از دانشجویان برای جبران کسری بودجه‌اش پیدا نکرده است.

بی شک تبعات این بی قانونی و عدم پایبندی به تعهدات رسمی وزارت آموزش و پرورش گره تعلیم و تربیت در کشور را کورتر خواهد کرد. دانشگاهی که با ایجاد امتیازاتی مانند استخدام در ابتدای تحصیل، سعی داشت نخبگان کشور را وارد سیستم آموزش و پرورش کند و تا حدودی هم موفق عمل کرده بود، با این اوضاع اعتبار خود را از دست می‌دهد و به تبع با ورود نیروهای فاقد تخصص و اعتبار لازم به جای نخبگانی که در دانشگاه جذب شده‌اند باید منتظر بدتر شدن فضای آموزشی آینده سازان کشور باشیم.