به گزارش “دانشجوآزاد” به نام خدایی که برجام آورد و به کام دولت و دولت مردان عزیز و دوست داشتنی مان.

از آنجا که شاهد زحمات بی حد و اندازه دولت تدبیر و امید و نتایج این تلاش ها هستیم تمام توان و نهایت تلاش خودمان را به کار گرفتیم تا پاسخ برخی از دوستان منتقد دولت دوست داشتنی‌مان را به صورت کاملا منطقی بدهیم. البته در این راه همواره سعی مان بر این بوده تا اخلاق و اخلاق مداری را سرمشق خود قرار دهیم؛ چرا که بر همگان آشکار است که دولت تدبیر و امید همواره پرچمدار احیای اخلاق بوده ، هست و خواهد بود.

در همین ابتدا توجه دوستان محترم منتقد را به نکته ای جلب می‌کنیم که اگر آنرا با جان و دل بپذیرند بسیاری از بحث و جدل ها و سوءتفاهمات به امید خدا حل خواهد شد. از این دوستان منتقد صمیمانه و عاجزانه خواهشمندیم که موضوع توهم و توهم زایی این دولت را درک کنند و آنرا به عنوان فرض مسأله در نظر گیرند و سپس پاسخ های ما را دنبال کنند. باشد که این دوستان بزرگوار هدایت شوند و در راستای تحقق احیای اخلاق تا پایان یافتن پاسخگویی ما را همراهی کنند.

این روزها عده ای دنیا ندیده، مستضعف فکری و بزدل از سخنان رییس جمهور پیرامون اقتصاد مقاومتی انتقاد می‌کنند و اذعان دارند که هیچگونه برنامه راهبردی و عملکردی در این خصوص از دولت مشاهده نشده و حتی شاهد واردات کالا های غیر ضروری بوده ایم. در پاسخ این دوستان باید به یکی از خصوصیات اساسی رفتاری جناب آقای روحانی اشاره کرد؛ اینکه همواره به خاطر داشته باشید که جناب آقای روحانی مغالطه عجیبی در برداشت و تفسیر سخنان مقام معظم رهبری در مسایلی همچون اقتصاد مقاومتی دارند. به همین دلیل فرمایشات مقام معظم رهبری پیرامون این پروژه عظیم که نیازمند برنامه ریزی و نظارت وسیعی است را به گونه ای در زمان ریاست خود اجرا کرده اند که نتایجش اندکی با فرمایشات حضرت آقا تفاوت دارد و صد البته که طبق اذعانات دولت، این نتایج حاصل از پیگیری دستورات حضرت آقا بوده. (امیدوارم با پارادوکسی پیچیده برخود نکرده باشید بالاخره هر دولتی شیوه ای دارد!! ) البته این مغالطه ورزی ها به همین جا خلاصه نمیشود و صحبت های مقام معظم رهبری پیرامون (خوشحالی بعضی از افراد با تصویب برجام نباید به گونه ای باشد که تاوان ناشی از این توافق هسته ای نادیده گرفته شود) به طرزی از سوی دولت تعبیر شد که کار به اعطای نشان دولتی به مذاکره کنندگان سخت کوش ما در راستای توافق هسته ای با مستکبرین جهانی و جمله عارفانه «برجام را خدا آورد» منتهی شد!!

از این ها که بگذریم با انتقادات برخی از کم سوادان تخریبگر بی شناسنامه رو به رو میشویم که از موضع گیری جناب آقای دکتر ظریف پیرامون رابطه با عربستان و به ویژه به زبان آوردن عبارت(( برادران سعودی مان)) بسیار خشمگین شدند. در جواب این دوستان نیز باید به مثبت نگری و خوش بین بودن جناب آقای دکتر ظریف اشاره کرد که صد البته در مرحله بسیار بالایی قرار دارد و بالاخره در راستای تحقق بخشیدن به گفتمان تعامل جهانی این دولت باید برخی از کدورت های جزیی را کنار گذاشت.حال فرقی نمیکند که این کدورت ها با کشورهای استکباری که هدفشان تفکر شیعه است باشد یا اینکه کدورتهایی با کشوری ناشناخته همانند جیبوتی باشد. در کل خوب نیست آدم کینه ای باشد. فرصت را غنیمت میشماریم و همین جا و در همین لحظه از خداوند (همان خدایی که برجام را آورد) بخاطر داشتن وزیری با این نگرش و مهربانی و خوش اخلاقی تشکر و سپاس بجای می آوریم.

حال به پاسخ منتقدینی حسود، افراطی و سخیف میپردازیم که تا قبل از تصویب برجام با پرسش گری از برنامه دولت برای پس از برجام ماهیت کلی این توافق را زیر سؤال میبردند. این گروه از منتقدان بر این عقیده نیز هستند که حال پس از واقعه تاریخی برجام، دولت دست پیش گرفته تا پس نیفتد و به عنوان مصداق به اظهار نظراتی همچون بیانات جناب آقای عراقچی در مورد اینکه شکوفایی اقتصادی پسا برجام نداریم اشاره میکنند. در این مورد باید گفت که مشکل از مسؤلینی است که به صورت ناگهانی از آن توهم پیش از برجام در آمدند وگرنه در آن زمان خود جناب آقای عراقچی یک تنه پاسخگوی تمامی ایرادات وارده بر برجام از سوی اعضای کمیسیون برجام مجلس بودند و اگر هنوز در آن حال و احوال میماندند بی شک جواب تک تک شما منتقدان بزدل و ترسو را میدادند. به امید آنکه هر چه زودتر مسؤلین ما به همان حال وهوای توهمات برگردند.

اما در بعضی از مسائل به خود اجازه اظهار نظر و پاسخگویی منتقدین را نمیدهیم چرا که این مسائل را فرا توهمی میدانیم و در شرایط فعلی صلاح بر این است که از آنها کناره گیری کنیم. مسایلی همچون ((عبور از رکود یا پیش بسوی رکورد در رکود؟)) و یا اینکه ((آیا انقلاب اسلامی به وزارتخانه ای مانند فرهنگ و ارشاد رسیده یا نه؟)) و… را جزو مسائل فرا توهمی در این دولت میدانیم. به امید آنکه تشکلات محترم دیگر دانشجویی به پاسخ منتقدین این مسائل بپردازند.

نویسنده: محمد شعبانی

این یادداشت دریافتی می باشد و لزوما منعکس کننده عقاید سایت دانشجو آزاد نیست.