به گزارش “دانشجو آزاد” کسب حداکثری کرسی های مجلس آنقدر مهم است که برای دست یابی به آن باید به هر ریسمانی چنگ زد و همه اعم از دولتی وغیر دولتی در این زمینه از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند.

این روزها تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی و جذب حداکثری آرا تنها هدف جریانها و احزاب سیاسی شده و دولت نیز جهت همراه ساختن مجلس آینده با خود هیچ کوتاهی نمی کند.

بیش از دو سال و نیم از عمر دولت یازدهم می‌گذرد و در این مدت دولت تدبیر و امید در سودای نیل به یک توافق هسته‌ای رویایی زمان سپری کرد.   برجام بعد از کش ‌و قوس‌های فراوان و به‌رغم نقدهای فراوانی که به آن وجود داشت به روشی عجولانه به تایید ایران و ۵+۱ رسید ولی این بار برخلاف توافق موقت (توافق ژنو) کسی برای ابراز خوشحالی و جشن به کوچه و خیابان‌های شهر نیامد و خبری از آن شوری که پیش از این دیده می‌شد وجود نداشت چرا که افکار عمومی حاصلی از توافق موقت ندید که حال منتظر نتایج برجام باشد.

وقتی مردم جشن نمی گیرند و مثل دولت ذوق زده نیستند این وظیفه دولت است تا به هر طریقی ملت را نیز سر ذوق بیاورد و با خود همراه سازد، همه باید بدانند که برجام مانند فتح خرمشهر فتح الفتوح است! به طوریکه رئیس جمهور در بیانی جالب می گوید برجام را خدا آورد!

شوهای سیاسی و حرکات نمایشی دولت یازدهم که برجام را برگ برنده و افتخار خود می داند به جایی رسیده است که رئیس جمهور نشان لیاقت و شجاعت به اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای عطا می کند، نشان شجاعتی که به ظریف رسید و علیرغم تاکیدات فراوان رهبری به فرماندهان سپاه در ماجرای دستگیری ملوانان آمریکایی نرسید!

انگار که این روزها بستن راه نفوذ بیگانگان به کشور افتخار نیست بلکه گشایش درهای کشور به روی غرب و استکبار غرورآفرین و مدال آور است.

همه می دانیم که برجام تعهد بین المللی است که در آن ایران داده و ستانده هایی داشته و ما در مقابل امتیازاتی که گرفتیم امتیازات بسیاری را نیز به طرف مقابل داده ایم؛ نمی دانم افتخار این ماجرا کجاست؟ مگر متعهد شدن به توقف فعالیتهای هسته ای سند افتخار است؟!

تلقین اعجاز برجام به مردم به اینجا ختم نشده و وزارت آموزش و پرورش گوی سبقت را از دیگر دولتی ها ربوده و در اقدامی منحصر به فرد درس برجام را به کتاب تاریخ دانش آموزان افزوده است همچنین طی بخشنامه ای به تمامی مدارس دستور داده است تا جشن برجام برگزار شود و از مزایای برجام برای نوجوانان ایران بگویند، ای کاش که صادق باشند و از دست داده هایمان را نیز بگویند، تا شائبه جهت دهی به افکار دانش آموزان پیش نیاید.

نمی دانم رابطه با استکبار اینقدر خوشحالی و جشن و پایکوبی دارد یا بتون کردن قلب راکتور اراک که دولتی ها اینگونه برای کسب یک کرسی بیشتر در مجلس سر از پا نمی شناسند و به هر دری می زنند تا به مردم القا کنند که ما کاری کردیم کارستان و در حالیکه با شوق فراوان به کرده خود می بالند، مردم را نیز ببالانند!