وی افزود: آخرین تحقیقاتی که درخصوص وضعیت سوء مصرف مواد در دانشجویان صورت گرفته مربوط به سال ۱۳۹۰-۱۳۹۱ و در دانشگاه های وابسته به وزارت علوم انجام شده است. بر اساس این آمار از هر ۱۰۰ نفر  ۲.۶ درصد از دانشجویان اعلام کرده اند که یک نوع ماده را مصرف کرده اند البته این به معنای اعتیاد نیست و شامل مصرف تفریحی می شود.

قلیان بالاترین میزان مصرف در بین دانشجویان

معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر ادامه داد: بیشترین میزان مصرف شامل مصرف قلیان با ۲۸.۷ درصد، سیگار با ۲۰.۴ درصد، تریاک ۳.۱ درصد می شود. درخصوص داروهای مجاز که مورد سوء مصرف قرار می گیرد نیز بالاترین آمار به ترتیب مخصوص قرص های کدئین دار، دیازپام، فلوکستین (ضد افسردگی) و ترامادول است.

افشار افزود: مصرف همه انواع مواد چه مواد مخدر، محرک، سیگار و قلیان در بین دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر است. آمار جداگانه ای برای مصرف مواد اعتیاد آور و مخدر در بین دختران دانشجو نداریم، اما ریسک پذیری، میزان خطرپذیری و مصرف در بین دانشجویان پسر بالاتر از دختران است.

معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: در بین دانشجویان دختر مصرف سیگار و قلیان در رتبه اول و ریتالین و قرص های شب امتحان در رتبه بعدی قرار دارد.

افشار با بیان اینکه تحقیق سال ۱۳۹۰-۱۳۹۱ به غیر از دانشجویان وزارت علوم در دانشگاه های وابسته به وزارت بهداشت نیز انجام شده، گفت: آماری که در دانشگاه های وزارت علوم ۲.۶ درصد بوده در بین دانشجویان وزارت بهداشت ۱.۶ درصد بود. با اینکه میزان آگاهی دانشجویان پزشکی از اعتیاد مواد و ضررهای آن بالاتر از دانشجویان وزارت علوم است، اما باز هم آمار مصرف وجود دارد، لذا این موضوع نشان می دهد که تنها آگاهی کافی نیست، بلکه تغییر نگرش و رفتار است که موجب مصونیت می شود.

آمار استانی از مصرف دانشجویان نداریم

وی در پاسخ به سوالی درخصوص بالاترین و پایین ترین آمار مصرف مواد از سوی دانشجویان در استانها، گفت: متاسفانه آماری به تفکیک استان ها و اینکه کدام استان بالاترین و پایینترین مصرف را در بین دانشجویان دارد، نداریم.

معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر درخصوص آمار جدید اعتیاد در بین دانشجویان گفت: جمع آوری آمار در فضاهای دانشجویی هر ۱۰ سال یکبار انجام می شود و تلاش ما این است که مدت زمان آن کاهش پیدا کند و هر ۵ سال یکبار صورت بگیرد. چرا که تغییر الگوی مصرف در حال رخ دادن است و هدف ما این است که با کم کردن این زمان این تغییر را متوجه شویم و به موقع برای مبارزه با آن مداخله کنیم.