به گزارش “دانشجو آزاد“؛ حمیرا ریاضی در سال ۱۳۴۶ به دنیا آمد. فوق لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشکده سینما و تئاتر را دارد و همسر علی اوسیوند است. برای اولین بار با بازی در تله تئاترهای “خسیس دهکده رو گافورد” و “انگشتر ژنرال ماسیاس” بود که به تلویزیون آمد و موفقیت خودش در زمینه نمایش را دوباره تکرار کرد. اوج هنرنمایی او بازی در مجموعه تلویزیرنی طلسم شدگان است. بازی اش در فیلم های “زیر پوست شهر” و “رنگ شب” از بهترین نقش آفرینی کارنامه سینمایی اوست. ماحصل گفتگو با این هنرمند با سابقه تقدیم حضورتان می شود؛

* کمی از حرفه تئاتر برایمان بگویید؟
تنها کار حرفه ای من بر روی صحنه زمانی بود که سن و سال کمی داشتم و همین طور علاقه خیلی زیاد من به حرفه تئاتر بود که نقش های زیادی بازی کردم با کارگردان های بسیار خوب و موفق.

* در این همه مدت حرفه بازیگری، سیر این فعالیت را چگونه ارزیابی می کنید؟
روز اولی که من وارد صحنه تئاتر شدم برای من سرچشمه ای بود که سیر جاری شدن این حرفه را به من آموخت. دقیقا سرچشمه ای
برای من شد برای جاری شدن. خدا را شکر می کنم که جاری هستم و پویا.

* چرا کمتر سراغ شما می آیند؟
شاید از کار من خوششان نمی آید یا کار مرا قبول ندارند.

* شما در فیلم “زیر پوست شهر” نقش آفرینی کردید. این فیلم را چطور ارزیابی می کنید؟
“زیر پوست شهر” یک ژانر اجتماعی بود که من در آن فیلم نقش حمیده را بازی کردم. بازیگران موفق و بنامی هم بودند که توانستند به خوب از کار در آمدن این فیلم کمک کنند و جایزه بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین صداگذاری و میکس را هم دریافت کرد.

* برای شناختن نقشتان در قدم اول ابتدا نقش را می خوانید یا فیلمنامه را؟
مگر می شود که فقط یک نقش را خواند و تصمیم گرفت. اگر با چنین روالی جلو برویم آن وقت در زمان بازی، بازیگر با نقشش تبدیل به یک جزیره می شود.

* با مطالعه زیر و بم نقش حمیده در وهله اول چه تصویری از این کاراکتر در ذهنتان نقش بست؟
حمیده نمونه ای بود از معصومیت زن ایرانی که در بحران از خودبیگانگی اغلب آدمها جایگاه شاخص و قابل احترامی داشت. حمیده پاک، معصوم و روشن بود و توانست این نقش را به نحو احسن انجام دهد و به پایان برساند.

* یادتان هست چند فیلم بازی کرده اید؟
حقیقتا تعداد آنها در خاطرم نیست ولی می دانم زیاد بوده.

* این خوب است یا بد؟
حتما خوب بوده که چنین شده است. آنچه در گذر زمان بر انسان می گذرد حتما خوب است. البته فرود و فراز زیاد وجود داشته.

* از این نمی ترسید که با بازی نکردن به تنهایی پناه ببرید و فراموش شوید؟
فراموش شدن برای من بهتر از این است که به هر شکلی باشم.

* فکر کنید دلیل فراموش نشدن تان چیست؟
فقط لطف مردم.

* آیا تا به حال از کسی تاثیر گرفته اید؟
طبیعتا هر هنر پیشه ای اگر در یک موقعیت هنری قرار بگیرد و از آن تاثیر نپذیرد، باید گفت دقت کافی نداشته است.

* به نظر شما دیده شدن به هر قیمتی خوب است؟
دیده شدن در هر فیلمی اتفاق می افتد، مهم این است که کجا و چگونه دیده شوید. من با دیده شدن به هر قیمتی مخالفم. این مسئله را هم نباید فراموش کرد که شرایط ایده آل ذهنی با آنچه واقعا اتفاق می افتد گاهی فاصله بعیدی دارد.

* اگر بخواهید از یک لحظه به عنوان اتفاق مهم زندگی تان نام ببرید، فکر می کنید چه می تواند باشد؟
انرژی ای که برای تمام کارهایم گذاشته ام تا به حال و نگاه های حساسم به این حرفه.

* در حال حاضر چقدر قضیه مالی در انتخاب هایتان مهم است؟
حمیرا ریاضی بازیگری اش یک قیمت مشخص دارد و تهیه کننده ها همه می دانند. به هر حال یک مسئله توافقی است. من نسبت به قرارداد قبلی ام کمتر نمی گیرم. سعی می کنم کار بعدی ام را بسنجم. اینکه چه قدر فشار روی من می آورد، چه قدر اذیت می شوم، چه قدر وقت می گذارم، قیمتی را می دهم که ارزش آن زحمت ها را داشته باشد. اما یک وقتی هست که خیلی فشار روی من نیست، من هم تخفیف می دهم.

* اساسا زندگی واقعی ما چه قدر شبیه صحنه تئاتر است؟
شاید یکی از وجوه تشابه این باشد که همه ما در طول زندگی سعی می کنیم رفتارمان را طوری تنظیم کنیم تا بتوانیم در این جامعه زندگی کنیم. اما به نظر من زندگی کردن مهم نیست، مهم این است که تو انسان خوبی باشی، با اخلاق باشی و به مردم کمک کنی.

* مهم ترین دغدغه ذهنی شما که هنوز نتوانسته اید برایش جوابی پیدا کنید، چیست؟
بعد از چندین سال فعالیت در این عرصه، نمی خواهم بگویم پشیمان هستم، بلکه می خواهم بگویم به شخصه هنوز نتوانسته ام
آن را به معنای واقعی درک کنم. گستردگی هنر فراتر از آن چیزی است که ما امروزه با آن روبه رو هستیم، و گرنه اتفاقات شایسته ای برای من در این زمینه افتاده است.

* خانم ریاضی! بزرگترین آرزویتان چیست؟
اینکه‌ تمام‌ آرزوهایم‌ برآورده‌ شود! آرزوی‌ سلامتی‌ خانواده ‌ام‌ و همه‌ مردم‌ عزیز را دارم‌.

* از بین فیلمهایی که بازی کرده اید کدام یک را خودتان بیشتر می پسندید و فکر می کنید مردم کدام کارتان را بیشتر دوست داشته باشند؟
خودم بیشتر فیلم تلویزیونی “طلسم شدگان” را و مردم هم فکر کنم “دختران” اصغر توسلی را.

* از بین سینما، تلویزیون و تئاتر کدام را بیشتر می پسندید و احساس می کنید نظر مردم چیست؟
خودم تئاتر را. چون با آن زندگی کرده ام، اما مردم سینما را. چون هم دور هم با دوستانشان هستند و هم در سینما هوایی عوض می کنند.

منبع: رسالت

انتهای پیام/