به گزارش “دانشجو آزاد”، از زمان فعالیت دولت یازدهم، وزارت علوم بیشتر از وزارتخانه‌های دیگر در صدر اخبار قرار گرفته است، این وزارتخانه در یک سال گذشته به اندازه‌ای با چالش مواجه شده است که با گذشت بیش از یک سال از فعالیت دولت یازدهم، وزارت علوم دارای سرپرست است.

داستان پر پیچ و خم وزارت علوم دولت یازدهم از آنجا آغاز شد که رئیس جمهور جعفر میلی منفرد را به عنوان وزیر علوم به مجلس معرفی کرد که وی نتوانست رای اعتماد مجلس را جلب کند و پس از آن جعفر توفیقی که همه از وی به عنوان کاندیدای وزارت علوم یاد می‌کردند به عنوان سرپرست در وزارت علوم مشغول به کار شد.

توفیقی از سوی رئیس جمهور به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی نشد و رئیس جمهور رضا فرجی دانا را معرفی کرد که وی پس از فعالیت حدود یک سال و انجام اقداماتی نظیر روش‌های عجیب در تعیین روسای دانشگاه‌ها از سوی مجلس استیضاح شد و پس از وی سرپرستی وزارت علوم برعهده محمدعلی نجفی قرار گرفت.

حاشیه‌های وزارت علوم در یک سال گذشته به طور مستقیم در دانشگاه‌ها نیز تاثیر داشته است به طوریکه در حال حاضر حدود ۲۰ دانشگاه کشور حتی دانشگاه‌های بزرگ به مدت زیادی بدون رئیس و با سرپرست اداره می‌شوند.

جعفر توفیقی در زمان سرپرستی چند تن از روسای دانشگاه‌ها را تغییر داد و پس از آن فرجی دانا از زمان جلوس بر عالی‌‌ترین کرسی وزارت علوم روسای بسیاری از دانشگاه‌ها را تغییر داد و نجفی هم چند رئیس را جا به جا کرده است که این سرپرست‌ها بنا به دلایلی هنوز موفق به اخذ رای اعتماد از شورایعالی انقلاب فرهنگی هم نشده‌اند و برخی دانشگاه‌ها به مدت زیادی با سرپرست اداره می‌شوند.

در سال ۹۲ فرجی دانا ۳۰ رئیس دانشگاه را تغییر داد و پس از آن نیز از ابتدای سال ۹۳ دوباره روند تغییرات و عزل و نصب‌ها در دانشگاه‌ها آغاز شد که شورایعالی انقلاب فرهنگی به برخی از آن‌ها رای اعتماد داد ولی برخی دیگر هنوز موفق به اخذ رای اعتماد از اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی نشده‌اند.

با وجود اینکه مدت حکم یک سرپرست ۳ تا ۶ ماه است و باید در این مدت حکم آن‌ها به شورایعالی انقلاب فرهنگی ارائه و ریاستشان تائید شود ولی حکم سرپرستی برخی دانشگاه‌ها از ۶ ماه هم گذشته است.

برخی از سرپرست‌های دانشگاه‌ها هنوز از سوی وزارت علوم به شورا معرفی نشده‌اند و برخی دیگر نیز با مخالفت اعضای شورا روبه رو شده و همچنان سرپرست باقی مانده‌اند.

به طور مثال ۱۹ آذرماه سال گذشته با حکم وزیر علوم، محمدحسین رامشت از ریاست دانشگاه اصفهان برکنار شد و هوشنگ طالبی (ریاست سابق دانشگاه اصفهان در دوران اصلاحات) به سرپرستی این دانشگاه منصوب شد.

مطابق قانون، وزیر علوم وظیفه معرفی افراد را به شورای عالی انقلاب فرهنگی دارد هرچند در قانون پیش بینی شده که در صورت مشغله شورای عالی انقلاب فرهنگی و مطرح نشدن معرفی افراد، سرپرست دانشگاه نهایتا تا ۶ ماه می‌تواند در این سمت باقی بماند.

این در حالی است که با اتمام این مدت هنوز اقدامی در معرفی ریاست دانشگاه اصفهان صورت نگرفته و حکم ریاست دانشگاه اصفهان از طرف شورای عالی انقلاب فرهنگی صادر نشده است.

می‌گویند طالبی نتوانسته امتیازات لازم را برای ادامه این مسیر دارا باشد و نظر مساعد اعضای شورا را برای ریاست دانشگاه اصفهان کسب نکرده است. حال این سوال مطرح است که با این وجود چرا با گذشت این مدت زمان هنوز هیچ اقدامی در خصوص این دانشگاه مادر که از بزرگترین دانشگاه‌های دولتی کشور است انجام نگرفته است؟ و آیا این بی ثباتی مدیریتی به ضرر دانشجویان و دانشگاهیان تمام نخواهد شد؟

برخی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز مسئله عدم تائید طالبی در شورا را عنوان کردند.

هم اکنون دانشگاه‌های یاسوج، علوم اقتصادی، پیام نور،  اصفهان، تفرش، جندی شاپور، اراک، خوارزمی، جامع علمی کاربردی، تربیت مدرس، تهران، امیرکبیر، مراغه، حکیم سبزواری، صنعتی هویزه، جامع گلستان، شریف و چند دانشگاه دیگر نیز بدون رئیس و با سرپرست اداره می‌شوند و از زمان سرپرستی محمدعلی نجفی شورای عالی انقلاب فرهنگی فرصتی برای بررسی پرونده این افراد و تائید آن‌ها نداشته است.

سه شنبه قرار است جلسه شورایعالی انقلاب فرهنگی برگزار شود تا شاید با بررسی پرونده سرپرست‌های دانشگاه‌ها از تعداد سرپرست‌ها کم شده و حکم ریاست آن‌ها تائید شود.

انتهای پیام/

 منبع: فارس