به گزارش “دانشجوآزاد”

عدم حضور پولاد کیمیایی در فیلم قاتل اهلی

پولاد کیمیایی که در این سالها یک پای ثابت آثار پدرش بود و از “رییس” گرفته تا “جرم” و از “حکم” گرفته تا “محاکمه در خیابان” و “متروپل” اغلب نقشهای اصلی را بازی می کرد در تازه ترین ساخته پدرش “قاتل اهلی” حضور نخواهد داشت.
ساختار سناریوی بیست و هشتمین فیلم کیمیایی که نیاز داشته به حضور بازیگری حول و حوش ۶۰ سالگی در نقش اصلی “جلال سروش” که یک مرد متنفذ و چندوجهی است باعث شد کیمیایی به جای پولاد به سراغ پرویز پرستویی برود.

از آن سو کاراکترهای مکمل هم نه بلحاظ فیزیک و نه به لحاظ ویژگیهای متنی چندان قرابتی با خصیصه های بازیگری پولاد نداشته اند و این شده که کیمیایی و پولاد در توافقی دوجانبه قید همکاری در “قاتل اهلی” را زده اند.
البته که اگر بخواهیم براساس حاصل کارهای اخیر کیمیایی و بخصوص “متروپل” بسنجیم این جداافتادگی می تواند یک نقطه قوت برای کیمیایی باشد.

سالهاست بازیگران مطرح سینمای ایران بخاطر حضور پولاد در فیلمهای پدر نتوانسته اند فرصت همکاری با این کارگردان در نقشهای اصلی را داشته باشند و امثال حامد بهداد هم اگر در کارهایی چون “محاکمه…” و “جرم” حضور یافته اند صرفا در نقشهای مکمل بوده است.
حالا اما کیمیایی یک بار دیگر به جای فرزند، بازیگرانی را به خدمت می گیرد که سالهاست منتظر فرصتی هستند برای قرارگیری در برابر دوربین امثال کیمیایی و همین است که موجبات نوعی تنوع در آثار کیمیایی را فراهم می کند.

همین که پرویز پرستویی که نقطه اوج سینمایش “حاج کاظم” در “آژانس شیشه ای” بود و به نوعی محصول مکتب سینمای حاتمی کیاست به جای پولاد نقش اصلی فیلم کیمیایی را بازی می کند یعنی نوعی تازگی در سینمای کیمیایی.

اینکه حمیدرضا آذرنگ که دانش آموخته تئاتر است فرصت عرض اندام در برابر دوربین کیمیایی را می یابد یعنی نوعی تنوع و همین تنوع است که سالها از سینمای کیمیایی دور افتاده بود.
کیمیایی قطعا انتخابهای بعدی اش را هم طوری باید بچیند که این حس تنوع در مخاطب بیشتر حس شود به خصوص که داستان فیلم هم پس زمینه معاصر دارد و کاملا متاثر است از رخدادهای اقتصادی سالیان اخیر.

کیمیایی در “قاتل اهلی” از گرفت و گیرهای شخصیتهای متنفذ نظام در نحوه سلوک و برخورد با فرزندان شان که آقازاده نامیده شده اند می گوید.
کیمیایی قصد دارد از آسیبهایی که به واسطه سوءاستفاده نسل جدید از جایگاه سیاسی-اقتصادی خانواده اش پیش می آید سخن بگوید و جالب است که خودش هم برای آن که مصداق “رطب خورده منع رطب چون کند” نباشد قید همکاری با فرزندش در این کار را زده و به سمت و سوی انتخاب بازیگر حرفه ای و منطبق بر اصول رفته است.
اگر این ثبات قدم امتداد داشته باشد قطعا “قاتل اهلی” می تواند یک وصیت نامه هنری آبرومند برای کیمیایی باشد.

سیمرغ