به گزارش”دانشجو آزاد“، بالاخره مذاکرات ایران با کشورهای موسوم به ۵+۱ به یکی از روزهای تاریخی خود رسیده است؛ روزی که قرار بوده است، مذاکرات برای همیشه به پایان برسند و پرونده‌ تحریم‌های ایران بسته و پرونده‌ هسته‌ای نیز روال عادی خود را طی کند.

اما آخرین دور مذاکرات حساسیت‌های فراوانی را به همراه دارد تا حدی که تمامی کشورهایی که به نوعی ارتباطی، حال به لحاظ اقتصادی چه به لحاظ مناسبت‌های سیاسی و جغرافیایی با ایران دارند، خود را به نوعی وارد این مذاکرات کرده‌اند.

سران کشورهای اروپایی حاضر در ۵+۱ به صورت مکرر اخبار مذاکرات را به سران کشورهای عربی و همسایگان ایران می‌رسانند و آمریکا هم لحظه‌ای ارتباط خود را سران رژیم منحوس و جعلی صهیونیستی قطع نمی‌کنند.

حال کاری نداریم که در مذاکرات چه می‌گذرد و تنها نکنه مهم و قابل توجه این است که در حال حاضر که نمایندگان ایران در ۵+۱ در مقابل تمام دنیا قرار گرفته‌اند، همچون همیشه و گذشته بر طبق سخنان مقام معظم رهبری، فرزندان انقلاب را حمایت کنیم که بدانند کوهی به نام اعتقادات و حمایت مردم ایران پشت سرشان است.

اما چرایی حضور کشور‌های دیگر در حاشیه‌ این مذاکرات چیست؛ کشورهای اروپایی به جز فرانسه و کشور چین به دلیل علاقه به بازار حضور در اقتصاد ایران تلاش خود را برای به اتمام رساند مذاکرات انجام می‌دهند که البته تلاش آنان در مقابل لابی‌ها عربی ـ صهیونیستی تا‌کنون نتوانسته ره به جایی ببرد ، از طرف دیگر کشور فرانسه است؛ فرانسه علاقه‌ای برای اتمام مذاکرات ندارد؛ چون منابع اقتصادی آن از طریقی دیگر حال یا کشور‌های عربی یا اسرائیل تامین شده است که اینچنین سنگ اسرائیل را به سینه می‌زند.

البته فرانسه نقش دیگری در مذاکرات نیز ایفا می‌کنم و آن کم کردن هجمه‌ مخالفت‌ها از چهره‌ آمریکاست؛ به گونه‌ای که آمریکا خود را موافق توافق جلوه دهد و فرانسه به عنوان عضوی تاثیرگذار مخالفت کند که شاید بتوانند چهره آمریکا را تا حدی مثبت و دوستدار توافق نشان دهد.

و آمریکا کشوری به اصطلاح صلح‌طلب و داعیه‌دار دوستی انسان‌ها، کشوری که در درون خودش هم به اتحاد خاصی در رابطه با مذاکرات ایران نرسیده و نتیجه‌ مذاکرات نیز برای آنان سرنوشت ساز شده است؛ عده‌ اوباما و هم حزبانش را به مدارا با ایران محکوم می‌کنند و عده‌ای دیگر در صددند تا از این راه بتوانند برای موفقیت حزبشان در انتخابات آینده ریاست جمهوری استفاده کنند، خلاصه بر خلاف برخی سیاست‌های یکسان تمامی گروه‌ها در درون آمریکا در این مورد نیز اردوگاه‌های متفاوتی دارند.

کشور‌های عربی نیز که از افزایش قدرت روز افزودن ایران در منطقه به شدن احساس نگرانی می‌کنند، نمی‌خواهند که پرونده‌ هسته‌ای ایران به روال عادی برگردد همواره فکر می‌کنند که از طریق تزریق پول‌های نفت خود به کشورهای اروپایی و آمریکا می‌توانند از این پرونده به عنوان اهرمی برای فشار بر جمهوری اسلامی استفاده کنند.

اما این نکته نیز حائز اهمیت است که هر اقدامی که در مذاکرات صورت می‌گیرد همانگونه که مقامات آمریکایی بارها و بارها گفته‌اند در راستای حفظ منافع و امنیت اسرائیل است و البته غافل از این نکته هستند که هم اکنون موشک های دوربرد و نقطه زن ایرانی تمام نقاط اسرائیل را نشانه رفته‌اند.

و بازهم فراموش کرده‌اند که هرگز منافع ملی مردم ایران قابل مذاکره نیست!!

نوشته : عمید شجاعی