17:23:26 - چهارشنبه 26 خرداد 1395
شهدای غواص که پس از لورفتن عملیات کربلای ۴ توسط آواکس آمریکایی، دست بسته و در اوج مظلومیت زنده به گور شده بودند، ۲۶ خردادماه سال گذشته مورد استقبال گسترده و وصف ناشدنی قرار گرفتند و از میدان بهارستان تا معراج الشهدای تهران بر روی دستهای مردم تشییع شدند.
به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اردیبهشت ماه سال گذشته بود که خبر کشف پیکر مطهر شهدای غواص، بمب خبری بزرگی ایجاد کرد و منشا یک تحول و آگاهی عظیم در میان مردم شد. خبر این بود: «کشف پیکر مطهر ۱۷۵ شهید غواص دفاع مقدس با دستان بسته» این شهدا که جمعی از غواصان و خط شکنان شهید عملیات کربلای ۴ بودند در دی ماه سال ۶۵ یعنی ۳۰ سال پیش در جریان عملیات کربلای ۴ که طرح آن توسط آواکس‌های آمریکایی لو رفته بود، خط عملیاتی اروند را شکستند و حتی از جزیره ام‌الرصاص هم عبور کردند. طبق شواهد موجود، این رزمندگان در حالیکه بیشتر آن‌ها مجروح بودند، جلوتر از خط مقدم به اسارت دشمن درآمدند و پیکرشان با دست‌ها و بعضا با پاهای بسته شده در یک گور دسته جمعی دفن شده بود و پیکر مطهر آنان بعد از ۳۰ سال توسط تیم تفحص پیکر مطهر شهدا کشف شد. نقطه‌ای که شهدا در آن پیدا شدند، ۱۵ کیلومتر جلوتر از خط مقدم یعنی ابوفلوس در منطقه ابوالخصیب عراق بود.
این خبر که گواه دیگری بر جنایات بزرگ صدام و همراهان آمریکایی‌اش بود، باعث جریحه دار شدن احساسات پاک مردم این دیار و مرور جنایات رژیم بعث عراق در هشت سال جنگ تحمیلی شد. روزها و ماه‌ها این خبر دستخوش شاعران، نویسندگان، سینماگران، سیاستمداران، تحلیلگران، خبرنگاران، گرافیست‌ها و به طور کلی عموم مردم شد تا وقایع ۳۰ سال پیش را که منتهی به این جنایت بزرگ شده بود را مرور کنند. تشییع باشکوه و ۵ساعته شهدای غواص در ۲۶ خرداد ماه در تهران از خاطرات فراموش نشدنی پایتخت محسوب می‌شود.
در ادامه، «خبرنامه دانشجویان ایران» به مناسبت فرا رسیدن اولین سالگرد تشییع باشکوه شهدای غواص در تهران مجموعه ای از تصاویر، کلیپ ها و صوت مداحان در وصف این شهدا را تقدیم می کند:
بازگشت پیکر ۱۷۵ شهید غواض دوران دفاع مقدس به کشور با همراهی اهالی فرهنگ مواجه بود؛ همراهی از جنس دل‌نوشته، سروده و یاد و خاطره.
و نسیمی خبر به شهر آورد
خبر از دشت یاس های سپید
خبر از کربلا و مفقودین
صد وهفتاد و پنج راز رشید
آسمان ناله کرد خون بارید
تا خبر را به مادران دادند
ناگهان آب شد دل هر سنگ
چشمه ها هم به گریه افتادند
رود اروند نیز سی سال است
جزرو مدّش پراست از ناله
چه کسی از دلش خبر دارد
در دلش هست باغی از لاله
از دل خاک، خاک دریا دل
می رسد عطر یک سبد گل یاس
چه غریبانه باز می آیند
صد و هفتادو پنج تا غواص
بس که آرام و راحتند انگار
که از آغوش مادر آمده اند
مثل اکبر روانه ی میدان
حال مانند اصغر آمده اند
کربلایی شدند عاشق و مست
باز مشغول ذکر و نافله اند
دست ها بسته شد به یک دیگر
گوییا همرهان قافله اند
دست ها بسته بین یک لشکر
مثل آن دست بسته ی مولا
خوب شد جنگ بود و کوچه نبود
لااقل مادری نبود آنجا
مهدی چراغ‌زاده
***
بگو از کدوم لشکر و رسته‌ای؟
گروهان چندم ؟ کدوم دستهای؟
لباست مگه خاص غواصی نیست؟
چرا خاکیه؟ ها ؟ .. چرا خسته‌ای؟
می گن تو شکستی خط اولو!
اونم با همین دستای بسته‌ای
که با سیم سی ساله محکم شدن
بگو زوری بود یا خودت خواسته‌ای؟
بگو! .. این سکوتت به نفع تو نیست!
نمی فهمی تحریمی ؟ وابسته‌ای؟
نرو! .. اعترافی بکن لااقل …
داره می رسه بازرس هسته‌ای !
محمدباقر مفیدی‌کیا
***
“الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها”
که درد عشق را هرگز نمیفهمند عاقلها
نه آدابی، نه ترتیبی، که حکم عاشقی حُب است
ندارد عشق جایی بین توضیحالمسائلها
به ذکر «یاعلی» آغاز شد این عشق پس غم نیست
اگر “آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها”
همین که دل به لبخند کسی بستند فهمیدند
“جرس فریاد میدارد که بربندید محملها”
به یمن ذکر «یازهرا»یشان شد باز معبرها
“که سالک بیخبر نبوَد ز راه و رسم منزلها”
به گوش موجها خواندند غواصان شب حمله:
“کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها”
شب حمله گذشت و بعد بیست و هفت سال امروز
چنین با دستِ بسته، سر برآوردند از گِلها
چگونه موج فتنه غرق خاک و خونشان کرده
که بیتاب است بعد از سالها از داغشان دلها
و راز دستهای بسته آخر فاش شد
آری!
“نهان کی مانَد آن رازی کزو سازند محفلها؟”
شهادت آرزوشان بود و از دنیا گذر کردند
“متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها”
بشری صاحبی
***
جای ماهی کجاست؟ در دریا
پس چرا زیر خاک‌ها بودند؟
ماهی و خاک؟! قصۀ تلخی است
کاش در آب‌ها رها بودند
دست بسته به شهر آوردند
صد و هفتاد و پنج ماهی را
ماهی و دست بسته زیر خاک؟
من نمیفهمم این سیاهی را
این سیاهی که یک نفر با خاک
بکشد ساکنان دریا را
ماهی و دست بسته زیر خاک؟
حل کند یک نفر معما را
بیست و نه سال منتظر بودیم
پیرمان کرد داغ ماهی‌ها
خانه روشن شد از رسیدنشان
تا که طی شد فراق ماهی‌ها
عباسعلی سپاهییونسی
***
از چنبر نفس، رسته بودند آن‌ها
بتها، همه را شکسته بودند آن‌ها
پرواز شدند و پرگشوند به عرش
هرچند که دست بسته بودند آن‌ها
مصطفی محدثیخراسانی
***
با دست های بسته اومدید
دانلود
شهیدا نگاه کنید به حال ما
فیلم را از اینجا دانلود کنید
هنوزم شهیدا رو میارن، دلای شکسته بی شمارن
فیلم را از اینجا دانلود کنید
کاروانی از شهیدان آمده
فیلم را از اینجا دانلود کنید
۲۶ خرداد ۹۴ برای تهران و مردمانش خاص‌ترین روز سال شده بود و آن روز با پیام رهبر معظم انقلاب که پس از تشییع باشکوه صادر شده بود، ۲۶ خرداد را خاص تر نمود. رهبر انقلاب آن روز چنین نوشته بودند:
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
صلوات و سلام خدا بر شهیدان عزیز که مشعل توحید را با ایثار خود برفراز میهن اسلامی برافروختند، و صلوات و تحیّات خدا بر شهیدان مظلوم غوّاص که با ظهور و حضور خود، این فروغ خاموش نشدنی را مدد رساندند و پرچم یادهای عزیز و گران‌بها و ذخیره‌های معنوی ملّت را با شکوهی هر چه تمام‌تر در کشور برافراشتند.
سلام بر دستهای بسته و پیکرهای ستم‌دیده‌ی شما. و سلام بر ارواح طیّبه و به رضوان الهی، بال‌گشوده‌ی شما. سلام بر شما که بار دیگر فضای زندگی را معطّر و جان زندگان را سیراب کردید. و سپاس بی‌پایان پروردگار حکیم و مهربان را که در لحظه‌های نیازِ این ملّتِ خداجوی و خداباور، بشارتهای تردیدناپذیر را بر دلهای بیدار نازل میفرماید و غبارها را میزداید. و سلام بر شما ملّت بزرگ، وفادار، آگاه، مسئولیّت‌پذیر که خطاب لطیف الهی را به درستی می‌شناسید و مینیوشید و پاسخ میگویید.
حضور پُرمضمون امروز شما در تشییع این دُردانه‌های به میهن بازگشته، یکی از به یادماندنی‌ترین حوادث انقلاب است؛ رحمت خدا بر شما، و سپاس بی‌حد از خدای مالک دلها، و سلام بی‌پایان بر حضرت بقیّهالله (روحی فداه) که صاحب این ثروت عظیم است.
والسّلام علیکم و رحمهالله
سیّد علی خامنه‌ای
۲۶ خرداد ۱۳۹۴
