مصطفی خانی در گفتگو با “دانشجوآزاد” ضمن معرفی خود گفت: بنده فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی سیرجان هستم و بدلیل علاقه به موضوعات صنعتی طرحهای متفاومتی را با کمک اساتید و دیگر دانشجویان ارائه دادیم اما متاسفانه به دلیل مشکلات مالی به بهره برداری نرسیده اند.

این دانشجوی نخبه کرمانی افزود: معمولا صنعت بهای زیادی به دانشگاه نمی دهد به این دلیل که دانشجویان را افرادی بی تجربه می داند و کمتر به این قشر اجازه ورود به صنعت داده می شود اما علیرغم این بی میلی بازهم هستند اساتیدی که با صنعت در ارتباطند و دانشجویان را ارتباط می دهند.

وی در رابطه با جزئیات مهمترین طرح پیشنهادی خود توضیح داد: به دلیل بحران شدید کم آبی در استانهای یزد و کرمان طرح ما جهت صرفه جویی آب در صنعت بود؛ زیرا در صنعت از سیال خنک کننده آب استفاده می شود و ما کاری کردیم که این تبخیر و هدر رفت آب را کاهش دهیم.

خانی ادامه داد: در صنعت شاید نیمی از آب شهری تبخیر می شود در جاهایی مانند نیروگاهها و صنایع فولاد سیستم هایی به نام کولینگ تاور یا برجهای خنک کننده وجود دارد که برای خنک کردن آب و فرستادن دوباره آب به داخل پروسه تولید مقدار زیادی از این آب را تبخیر می کنند؛ حجم این آب تبخیری بسیار بالاست شاید بتوان گفت هر سلول از یک کولینگ تاور ۱۴۲ هزار لیتر در ساعت آب تبخیر می کند و در هر کارخانه دو الی سه برج خنک کننده ۳ یا ۴ سلولی وجود دارد.

فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی سیرجان با توضیح اهمیت اجرای این طرح در صنعت اظهار داشت: با  آزمایشی که در تیرماه در سیرجان انجام دادیم در حالیکه دمای هوا به ۴۰ درجه سانتیگراد می رسید مشخص شد که یک کولر آبی اگر در روز ۱۲ ساعت کار کند فقط ۵۰۰ لیتر آب تبخیر می کند اما برج خنک کننده در یک ساعت ۱۴۲ هزار لیتر آب تبخیر می کند؛ طرح پیشنهادی ما در تابستان ۸۰ درصد در تبخیر آب صرفه جویی می کرد و در برخی از ماههای زمستان به طور کلی برج خنک کننده را از خط خارج می کرد یعنی بازدهی صد درصد و به طور کامل جلوی تبخیر آب را می گرفت.

این نخبه جوان عنوان کرد: در این طرح سه دانشجوی کارشناسی و یک دانشجوی ارشد به همراه رئیس بخش مکانیک دکتر محمودآبادی همکاری داشتند که با توجه به بازدهی بالای آن امید بسیاری جهت تجاری سازی طرح داشتیم اما متاسفانه واحدهای صنعتی به چشم یک فرد بی تجربه به دانشجویان نگاه می کنند و از ترس متضرر شدن اجازه ورود طرحهای دانشگاهی به صنعت را نمی دهند.

وی تصریح کرد: شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر سیرجان اجازه مطرح کردن پیشنهاد را دادند اما سهامداران راضی نشدند هزینه اجرای طرح را بدهند و ترجیح دادند آب تبخیر شود تا اینکه بخواهند دستگاه را بازسازی کنند.

مصطفی خانی با تاکید بر صرفه اقتصادی طرح پیشنهادی خود توضیح داد: برج های خنک کننده ای که در صنایع استان های کرمان و یزد استفاده می شود؛ کولینگ تاورهای تر هستند که اگر بخواهند کولینگ تاور خشک به جای آنها استفاده کنند که مصرف آب نداشته باشد بسیار هزینه بر خواهد بود در حالیکه طرح پیشنهادی ما از لحاظ اقتصادی خیلی به صرفه تر است و هزینه بسیار پایین تری دارد؛ با این وجود صنایع راضی به اجرای طرح نشدند.

این دانشجوی نخبه کرمانی در ادامه گفت: به همراه بنده آقایان احسان امیری و فرهاد شهبا از دانشجویان کارشناسی و ایمان آصف دانشجوی کارشناسی ارشد همچنین رئیس بخش مکانیک و رئیس دانشگاه فعالیت داشتند که به مدت یک سال و چهار ماه از شروع تحقیقات میدانی در معادن تا ارائه طرح نهایی زمان صرف پروژه شد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: دانشجویان زیادی هستند که طرحهای بسیار عالی و کاربردی در زمینه صنعت دارند اما بدلیل عدم وجود پشتوانه مالی و اینکه در دوران تحصیل در دانشگاه کسی از پروژه حمایت نمی کند، انگیزه ای برای ورود به صنایع برای آنها باقی نمی ماند.