به گزارش “دانشجوآزاد” پیزود اول: روز گذشته بود که فیلم و تصویر پرتاب چندین موشک از نقاط مختلفی در ایران در رزمایش اقتدار ولایت، تیتر یک رسانه های خبری شد. خبری که واکنش جان کری را در پی داشت و در مصاحبه ای آن را تخلف عنوان کرد و ابراز نگرانی کرد. سخنگوی کاخ سفید هم این عمل را نقض قطعنامه ۲۲۳۱ ذکر کرد و از برخوردی یکجانبه خبر دارد.

جو بایدن معاون اوباما نیز که در سفر به فلسطین اشغالی به سر می برد، روز چهارشنبه اعلام کرد که اگر تایید شود پرتاب موشک‌های دوربرد ایران نقض برجام است علیه ایران اقدام خواهیم کرد.

کلینتون روز چهارشنبه در واکنش به آزمایش های موشکی جدید سپاه گفت او به شدت نگران آزمایش های موشکی اخیر ایران است.

او افزود: “ایران باید به دلیل این اقدامات خود تحریم شود و جامعه جهانی باید به ایران نشان دهد که تهدیدات این کشور علیه اسراییل تحمل نخواهد شد.”

پل رایان رئیس مجلس نمایندگان کنگره آمریکا، با بیان این که نمایندگان کنگره باید قوانین جدیدی برای تحریم ایران تصویب کنند، از باراک اوباما خواست واکنش شدیدی نسبت به این آزمایشات نشان دهد.

وزارت خارجه اسرائیل هم با هشدار به غرب عنوان کرد: “ایران به نادیده گرفتن درخواست های جامعه جهانی و گسترش قابلیت های تهاجمی خود ادامه می دهد. به نظر می رسد خنده های ظریف، وزیر امورخارجه ایران و روحانی، رئیس جمهور این کشور، چیزی جز ظاهر سازی نبوده و در واقع یک حمله است؛ ژست آن ها برای پنهان کردن اهداف واقعی این رژیم است.»

اپیزود دوم: حسن روحانی در کنفرانس خبری ۱۶ اسفند ماه گفته است مردم می خواهند همه تحریم ها برداشته شود و برای همین : «ما می‌توانیم به هیأت مذاکره کننده اجازه دهیم راجع به بقیه موضوعات هم با دنیا صحبت کنند و در آن مذاکرات هم باز به نتیجه ای شبیه به برجام خواهیم رسید.»

در واقع منظور روحانی از گفتگو با بقیه دنیا در مورد سایر موارد یعنی گفتگو در باره حقوق بشر، تروریسم و برنامه موشکی. اتهام نقض حقوق بشر مربوط به پیروان دین ساختگی بهاییت وعدم آزادی حرکت، فعالیت و تبلیغ مذهبی این افراد و نیز عدم آزادی فعالیت های همجنس گرایان درایران است. این دسته از تحریم ها بیشتر افراد حقیقی را در بر می گیرند.

تحریم های گروه سوم که مهمترند به حمایت ایران از گروه های مقاومت منطقه خصوصا حزب الله ، جهاد اسلامی، حماس، انصارالله یمن و گروه های میلیشیای شیعه عراق مربوط می شود. صحبت در این مورد چندان جدید نیست: در سالهای حکومت اصلاح طلبان نامه ای از سوی سران این جریان و نمایندگان شان تهیه شد که در آن قید شده بود ایران به شرط برداشته شدن تحریم ها و عادی شدن رابطه با غرب حاضرست حزب الله را خلع سلاح کند و آن را به یک گروه صرفا سیاسی تبدیل کند.

در مورد برنامه موشکی که غرب تهران را متهم به ساختن موشک های بالیستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته ای می کند ایران بارها گفته است که این موشک ها در چهارچوب دکترین دفاعی ساخته می شوند و توسعه آنها در چند دهه عدم خرید هواپیماهای جنگنده کاملا منطقی به نظر می رسد.

حسن روحانی یک خطیب است و دقیقا می داند دارد در مورد چه چیزی صحبت می کند اما مسئله اینجاست که نمی گوید مذاکره کنندگان او قرار است در مورد چه چیزهایی به غرب اطمینان بدهند یا دقیقا کدام قسمت از رفتارهای ایران را تصحیح کنند تا بقیه تحریم ها برداشته شود؟ رها کردن و آزاد گذاشتن بهاییان؟ جمع کردن برنامه موشکی در منطقه ای که همسایه دیوانه ای به نام عربستان سعودی و دولت تهدیدگری به اسم اسراییل دائما مشغول شاخ و شانه کشیدن هستند؟ یا نهایتا دست برداشتن از حزب الله و گروه های شیعه در عراق، کسانی که خارج از مرزها مشغول جنگیدن با دشمنان ایران هستند؟

حسن روحانی یک خطیب است پس دقیقا می داند چگونه برای طرف مقابل ( آمریکا) سیگنال بفرستد بدون اینکه داخل کشور رد پایی از خودش بجا بگذارد.

اپیزود سوم: اما اینکه چرا در این زمان حساس موشکهای بالستیک که جزء خطوط قرمز غربی هاست، پرتاب شد نیازمند توجه به سابقه ی مذاکرات دولت و غرب دارد. آنجا که غرب در مسیر مذاکرات هسته ای بارها سعی داشت از طرق مختلف بحث موشکی و دیگر موارد اختلافی غرب با ایران را وسط کشیده و شروع به امتیازگیری کنند. خبری که محمدجواد ظریف نیز آن را تایید کرد. در همین اثنا بود که مقام معظم رهبری چندین بار مذاکره در دیگر موراد غیر هسته ای را ممنوع اعلام کردند.

اما به نظر می رسد با عملی نشدن تعهدات مندرج در برجام غربی ها و خارج شدن ابزار هسته ای از دست دولت، و حل نشدن مشکلات اقتصادی و رکود شدید داخل، دولت به دنبال آنست که دیگر ابزار را وارد بازی کند و با رفع دیگر تحریم ها شاید فرجی در اقتصاد شود که تضمین رای سال ۹۶ دولت شود. البته این مطلب را باید در پازل بزرگ ذهنی دولت و همفکرانش در راستای عادی سازی روابط با غرب دید.

پس، درست در زمانی که فشارها به ویژه پس از انتخابات مجلس شدیدتر شد، پرتاب موشکهای بالستیک یک پیام به داخل داشت و یک پیام به خارج کشور. پیام به داخل کشور که مذاکره بر سر توان موشکی که سد بزرگی مقابل شروع دیگر مذاکرات در باب منطقه ای و حقوق بشر است، خط قرمز است و فراتر از اختیارات افرادی که دم از مذاکره می زنند.