به گزارش “دانشجوآزاد” سال اول دانشگاه فکرش را نمی کرد که قرار است روزی او هم کشان کشان برود پشت ساختمان اصلی دانشگاه، سیگارش را روشن کند و تصور کند که همه چیز چقدر سیاه است… و زل بزند به دودی که بالا می رفت آنقدر بالا که محو میشد… درست مثل زندگی او آمار ناامیدی در بین دانشگاههای ایران ۱۵ درصد بیشتر از کل جهان است. طبق آسیب شناسی، آمارهای صورت گرفته حکایت از آن دارد که آینده مبهم فارغ التحصیلان دانشگاهی در بازار کار عامل اصلی آن است. “۱۵ درصد دانشجویان ایرانی ناامیدند” در سال های اخیر وضع مدیریتی و اداره دانشگاهها افول کرد که بر فضای ناامیدی شدید در دانشگاهها اثر گذاشت.

البته باید به تاثیر متقابل نهاد دانشگاه در جامعه بر یکدیگر نیز اشاره کرد؛ هنگامی که یک جامعه حال خوبی نداشته باشد. اما به هر روی، مشکلات مدیریتی نقش به سزایی داشته اند، در نظر گرفتن وضع حاکم بر دانشگاهها و حل نکردن بنیادین آن، ناشی از مدیریت ضعیف است. سال هاست که مسئولین از اصلاح بازار کار سخن می گویند اما در عمل این بازار اصلاح نشده و حال حتی دانشجویان فارغ التحصیل مهندسی نیز راهی به بازار کار ندارد؟

در آگوست ۱۹۵۴ بود که بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، ژاپن را به تسلیم در جنگ جهانی واداشت؛ پس از این شکست ژاپن با بیش از ۵۱ میلیون نفر بیکار مواجه بود.

پس از جنگ مجمع الجزایر ژاپن، با داشتن ۲/۱% جمعیت از جهان و ۰٫۱% از سطح کره زمین، توانست با بهره وری مطلوب انسانی مولد خود بیش از ۹۲ درصد تولید جهان را به خود اختصاص دهد. ژاپنی ها نفت نداشتند که آن را بفروشند و کالای خارجی وارد کنند که با آن خوشی کنند بلکه آن ها باور کردند فقط “خودشان هستند و خودشان” و “خودشان” کارخانه ها و کارگاه هایشان را ساختند و به جای وارد کردن کالاهای با کیفیت و گاه ارزان خارجی به همان مصنوعات داخلی و کم کیفیت و گران بسنده کردند.

ژاپنی ها پول مفت نفت را نداشتند که خرج کنند از این رو قدر سرمایه شان را خوب می دانستند و آن را برای وارد کردن آدامس و لباس فاخر و نوشابه و مربا و مداد تراش و دستکش کارگری و سنگ قبر و سنگ پای قزوین!!! هدر نمی دادند. در این میان صنعتگران نیز به مونتاژ و بنجل سازی روی نیاوردند و به ملت خود احترام گذاشتند و قدردان آن ها بودند.

ما هم می توانیم با الگوبرداری از رشد صنعت ژاپن بازار کار و امیدواری بین دانشجویان و فارغ التحصیلان را شکوفا کنیم. آری! ما دانشجویان باید خودمان از سکون خارج شویم. برا خروج از  سکون نهادهای زیادی باید ایجاد شوند نهادهای بسیاری باید تغییر کنند و عوامل سرکوب انگیزه و موانع تحرک باید شناسایی و حذف شوند.

تجربه ژاپن در توسعه گواه خوبی بر ادعای ما است غرور ملی ژاپنی ها مطمئنا مهم ترین عامل توسعه ژاپن است که بدون آن هیچ یک از موفقیت های ژاپن در دسترس نبود.

یکی از عوامل ایجاد فضای کار تاسیس شرکت دانش بنیان توسط فارغ التحصیلان دانشگاهی است؛ شرکت ها و موسسات دانش بنیان به شرکت هایی گفته می شود که به منظور هم افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف ملی و اقتصادی که شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری هستند و همین طور تجاری سازی نتایج و تحقق و توسعه و شامل طراحی و تولید کالا و خدمات در حوزه فناوری برتر با ارزش افزوده فراوان به ویژه در حوزه نرم افزارهای مربوط تشکیل می شود.

محصولات دانش بنیان به دسته هایی تقسیم می شوند از جمله آن ها می توان از محصولات در حوزه های:

• نفت و گاز و پتروشیمی
• تجهیزات پیشرفته ساخت و تولید دانشگاهی
• زیست فناوری
• فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای رایانه ای برق و الکترونیک و سخت افزارهای رایانه ای مولد و پیشرفته و… نام برد.

و در پایان به عنوان مثال:

به عنوان مثال چند تن از دانشجویان ورودی ۸۷ همین دانشگاه (دانشگاه شهید باهنر کرمان) بعد از فارغ التحصیلی بدون سرمایه اولیه به فکر کار و کسب درآمد، در تخصصی که در دانشگاه بدست آورده بودند، افتادند که چطور می شود بدون سرمایه و از صفر کاری را شروع کرد که هم درآمدزا باشد و هم علاوه بر خود برای چند نفر دیگر هم شغل ایجاد کنند آن ها با جذب سرمایه حدودا ده میلیونی توانستند کارشان را از یک نقطه تقریبا صفر شروع کنند. با دریافت و ثبت سفارشاتی از سازه های خرپایی و بدون ستون و همچنین وسایل بازی شهربازی با استفاده از نرم افزارهای مربوط آن را طراحی کرده و می سازند.

آن ها با حقوق اولیه ناچیز ۱۱۰ هزار تومان که قصد انجام بدهی شان می شد ادامه دادند و بعد از گذشت دو سال چند نفر دیگر هم در شرکتشان مشغول به کار شدند و به گفته خودشان در شرایط ایده آل می توانند ماهانه حدود ۱۰ میلیون تومان درآمد داشته باشند.

علیرضا استبرقی