از این رو، نهاد رهبری در دانشگاه ها، برای ترویج این امر مقدس و ایجاد پایداری در آن، اولین ازدواج دانشجویی را با شرکت ۶۰ زوج از دانشگاه شهید بهشتی در سال ۱۳۷۶ برگزار کرد.

این رویکرد در سال های بعد در سایه پیام مقام معظم رهبری، حمایت نهادهای مختلف و هدایای بخش های مختلف دولتی و تبلیغات رسانه ها – به ویژه صدا و سیما- به تدریج با اشتیاق بیشتری روبرو شد، به گونه ای که شمار ازدواج های دانشجویی در سال ۱۳۷۸ به ۱۰۰۰و در سال ۱۳۸۱ به ۴۰۰۰ مورد رسید.

کم کم با توجه دیگر نهادها، برگزاری ازدواج های دانشجویی سرعت بیشتری به خود گرفت و نهاد رهبری در چند سال اخیر به طور ویژه پیگیر این ازدواج هاست و دانشجویان را در قالب طرح همسفر بهشت، به مشهد اعزام می‌کند.

باید گفت، ازدواج های دانشجویی یکی از راه های تشویق افراد به ازدواج است؛ چرا که در این مسیر دانشگاه و نهادهای مرتبط به دانشجو کمک می کنند تا زندگی مشترک خود را آغاز کند؛ اما آنچه این روزها نگران کننده شده است این است که آمارها به طور رسمی نشان از افزایش طلاق در این ازدواج ها به ما گوشزد می کند سال های گذشته این آمار بر روی ۰٫۷ درصد و در حال حاضر این آمار رسمی نشان از عدد ۳٫۵ درصد را دارد.

البته مسئولان نهاد رهبری این موضوع را رد می کنند و معتقدند که آمار طلاق در بین این ازدواج بسیار پایین است، برای نمونه رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها با اشاره به اینکه ازدواج‌های دانشجویی از موفق‌ترین الگوهای ازدواج است، گفت: طبق بررسی‌هایی که از طریق ثبت احوال انجام شده کمترین آمار طلاق در بین ازدواج‌هایی دانشجویی مشاهده شده با آماری نزدیک به دو درصد که نشان‌دهنده این ست که ازدواج‌هایی دانشجویی با آگاهی کامل اتفاق می‌افتد.

وی ادامه داد: بسیاری از جوانان ما به دلیل نداشتن فرصت کافی برای شناخت مبانی زندگی مشترک، متأسفانه در زندگی با چالش‌هایی مواجه می‌شوند که جبران پذیر نیست.

محمدیان خاطرنشان کرد: آموزش‌های قبل از ازدواج و حین ازدواج، بنای اصلی ازدواج‌های دانشجویی است؛ ما از این طریق توانسته‌ایم کمترین میزان طلاق را در ازدواج‌های دانشجویی داشته باشیم.

محمدی، کارشناس مسائل خانواده در این زمینه، نظر متفاوتی دارد، وی با بیان اینکه طلاق در ازدواج های دانشجویی بسیار زیاد است، گفت: به طور کلی ازدواج هایی که در دوره دانشجویی و زیر ۲۵ سال است خوشبینانه نیست، این گونه ازدواج ها عموما در عشق‌های دانشجویی رخ می دهد و این عشق های احساسی بسیار خوشبینانه است.

وی افزود: در این گونه ازدواج ها اغلب دانشجویان هم سن هستند و یا دختران از پسران بزرگترند. متاسفانه در ازدواج های دانشجویی این اصل در نظر گرفته نمی شود که سن دختر باید چهار تا هفت سال از پسر کوچکتر باشد، به همین خاطر عملی است خوشبینانه و ساده انگارانه که در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست به همین دلیل توصیه به ازدواج صورت می گیرد.

این روانشناس با تاکید بر اینکه در این ازدواج ها عدم رعایت سن و هم کفو بودن باعث طلاق می شود؛ گفت: مهم ترین عامل این است که چون دانشجویان اغلب در شهرهای دیگر زندگی می کنند دارای دو خلاء عاطفی و جنسی هستند؛ بنابراین وقتی چنین پیشنهادی به آنها می شود؛ بنابراین دو خلا موجود این پیشنهاد را می پذیرند و بدون آمادگی برای ازدواج اقدام به امر ازدواج می کنند.

صادقی، استاد روانشناسی دانشگاه نیز در این خصوص معتقد است، یکی از محورهای اصلی ازدواج چگونگی انتخاب است، ابتدا باید مراقب بود که انتخاب بر اساس تصمیمات احساسی نباشد؛ چرا که این امر در بسیاری از دانشجویان دیده شده که دانشگاه را مکان ازدواج می دانند، در صورتی که دانشگاه مکان درس خواندن است.

وی ازدواج های دانشجویی را در شکل گیری این باور در بین دانشجویان دارای اهمیت خواند و گفت: نباید فریب ازدواج های دانشجویی را خورد؛ چرا که بیشترین آمار طلاق در بین اصناف مربوط به ازدواج دانشجویی است.

این استاد دانشگاه به باور غلط دانشجویان در این رابطه اشاره و خاطرنشان کرد: در دانشگاه افرادی با فرهنگ ها و قومیت های مختلف از سراسر کشور وجود دارند که گاهی اوقات افراد به اشتباه  تفاهم در زمینه های علمی را به معنای تفاهم در مساله ازدواج می دانند.

البته وقتی خوب به موضوع نگاه می کنیم، متوجه می شویم که هم نهاد و هم کارشناسان درست می گویند، نهاد بر اساس آمارها به این کاهش طلاق اشاره می کند و کارشناسان نیز بر اساس آشنایی با روحیات دانشجویان و فضای دانشگاه، معتقدند که طلاق در این صنف بیشتر خواهد بود. اما چرا اینگونه است؟

به نظر نگارنده، اشکال کار در روند برگزاری ازدواج های دانشجویی است که توسط نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری برگزار می شود. نهاد رهبری، با ازدواج دانشجویی ۶۰ زوج دانشگاه شروع کرد و ادامه داد، اما آنچه در این سال‌ها با عنوان ازدواج دانشجویی بیان می‌شود دقیقاً ازدواج دانشجویی نیست،‌ زیرا در این نوع ازدواج که در چند سال اخیر برگزار می شود، لازم نیست که دو طرف دانشجو باشند و تنها دانشجو بودن یکی از طرفین کافی است.

اما ازدواج دانشجویی در معنای دقیق کلمه ازدواجی است که هر دو طرف دانشجو و در دانشگاه با هم آشنا شده باشند و ازدواج کنند.

از این رو، برای روشن تر شدن موضوع، خبرگزاری دانشجو در نظر دارد، تا با مراجعه به کارشناسان دانشگاهی و حوزوی سلسله مباحثی را در خصوص میزان موفقیت در ازدواج های دانشجویی، نه دانشگاهی و آسیب های این نوع ازدواج پیگیری کند.

انتهای پیام/س