به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از ایرنا از بنیاد ملی فیزیک آمریکا، مس به عنوان یک عنصر فلزی با خاصیت رسانندگی الکتریکی بالا و خاصیت چکش خواری، کاربرد زیادی در صنایع الکترونیک، رایانه، ساختمان، تجهیزات آشپزخانه و جواهرسازی دارد.
تحقیقات دهه گذشته نشان می دهد این عنصر علاوه بر صنایع، در عملکردهای بیولوژیک نیز موثر است. عنصر مس نقش مهمی در ساخت گلبول های قرمز خون، جذب آهن، توسعه و رشد بافت های اتصال دهنده در بدن و حمایت از سیستم ایمنی بدن دارد.
مطالعات جدید محققان آزمایشگاه برکلی و دانشگاه کالیفرنیا نشان می دهد مس نقش مهمی در سوخت و ساز چربی دارد و برای تجزیه سلول های چربی و تولید انرژی ضروری است. هرچه میزان مس در بدن بیشتر باشد، چربی بیشتری تجزیه می شود. البته محققان هشدار می دهند که نباید میزان این ماده معدنی در بدن بیش از حد مجاز باشد؛ چراکه با دیگر مواد معدنی از جمله روی تداخل دارد.
برخی از مواد غذایی حاوی مس عبارتند از :
-انواع غذاهای دریایی به ویژه صدف
-سبزیجاتی با برگ سبز پهن پر رنگ
-قارچ
-حبوبات
-دانه سویا
-گردو
-آجیل
-کنجد
-دانه آفتابگردان
محققان بر این باورند که این مطالعه زمینه مطالعه ارزشمند دیگری با مضمون کمبود مس و نقش آن در چاقی و بیماری های مرتبط با چاقی است.نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Chemical Biology منتشر شده است.