به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل ازنمناک:
نقش های فراموش نشدنی پرویز پرستویی
پرویز پرستویی بازیگر و گوینده صاحب نام ایرانی سینما ، تئاتر و تلویزیون است. پرویز پرستویی بازیگری است که موفق به دریافت نشان درجه یک گواهی نامه هنری گردیده است. پرویز پرستویی برنده چهار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد است.
وی از جمله بازیگرانی است که آثار متفاوتی در کارنامه کاری اش دیده می شود و انصافا در اکثر آنها استادانه نقش ایفا کرده است.
پرستویی از جمله بازیگرانی است که با سینمای دفاع مقدس پا به عرصه حرفه ای گذاشت. تله تئاتر «میلاد» در سال ۱۳۵۶ و دو تله تئاتر دیگر در سال های ۵۷ و ۵۹ اولین حضور نسبتا حرفه ای این هنرپیشه با استعداد در قاب جادویی بودند.
عکس پرویز پرستویی
او بعد از «دیار عاشقان» در سال ۶۳ هم یک سریال بازی کرد به نام «طالب» و جالب است اگر نام کارگردان آن سریال را به یاد بیاوریم؛ عبدالرضا اکبری، هنرپیشه سینما و تلویزیون.
پرستویی در دهه شصت، ۵ فیلم سینمایی بازی کرد که اکثرشان جنگی بودند و غیر از «طالب»، در سریالی به نام «رعنا» هم جلوی دوربین داود میرباقری رفت.
در همین سریال، این پرویز پرستویی بود که رویا تیموریان را برای بازی در نقش مقابل خودش به میرباقری پیشنهاد داد و به عبارتی باعث ورود او به دنیای جلوی دوربین شد. پرستویی در طول دوران فعالیت اش خیلی ها را با خودش به سینما و تلویزیونآورد و حتی این اواخر، ضمن بازی در فیلم ها، از کارگردان های جوان و کار اولی حمایت های فراوانی کرد.
بازی کردن در نقش «محمد بن ابی بکر» در فیلم «امام علی» از برجسته ترین کارهای پرستویی به شمار می رود. میرباقری وسط ساخت این سریال، «آدم برفی» را هم به عنوان کاری سینمایی با همان گروه بازیگران امام علی (ع) کارگردانی کرد.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
اما فیلمبرداری امام علی (ع) تمام نشده بود که او اولین همکاری اش را با یکی از کارگردان های خوش ذوق آن روزها یعنی کمال تبریزی تجربه کرد. این همکاری به خلق یکی از ماندگارترین نقش ها در کارنامه پرستویی انجامید. «لیلی با من است» یاد «صادق مشکینی» هنوز در خاطرات سینمایی ها وجود دارد.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
پرستویی بعدها برای تبریزی یک نقش خیلی کوتاه در «مهر مادری» هم بازی کرد. (مهر مادری) یک ملودرام کم نظیر بود که فاطمه معتمدآریا در آن حضور داشت، اما اگر پای دوستی ها در میان نبود، شاید نقشی که برای پرستویی در نظر گرفته شد، کوچک تر از آن بود که چنین هنرپیشه ای قبولش کند.
او در همان سال ۱۳۷۶ فیلم «روانی» را هم برای داریوش فرهنگ بازی کرد و در کنار خسرو شکیبایی، روبروی ستاره تازه وارد آن سال ها، یعنی نیکی کریمی قرار گرفت..
نقطه عطف کارهای پرستویی درحاج کاظم «آژانس شیشه ای» رقم خورد و توانست با بازی جذاب و گیرای خود مخاطب سینما را محو هنرنمایی خود کند.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
پرویز پرستویی بلافاصله بعد از آژانس، در فیلمی برای محمدرضا هنرمند بازی کرد . «مرد عوضی» یک کمدی ساختارشکنانه بود که در گیشه هم موفق از آب درآمد.
دهه هفتاد، دهه اوج پرستویی بود. او در ابتدای دهه هشتاد نقشی کوتاه را برای احمدرضا درویش در «دوئل» بازی کرد و سال بعد «مارمولک» کمال تبریزی ساخته شد.
«مارمولک»، جدای از تمام حواشی اش، توانست نهفته های فراوانی را از استعداد بازیگری پرویز پرستویی روی دایره بریزد.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
او سال ۸۲ در «کافه ترانزیت» کامپوزیا پرتوی نقش اصلی را داشت و ۱۳۸۳ بود که بالاخره با مجید مجیدی همکاری کرد؛ «بید مجنون».
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
«به نام پدر» فیلمی دیگر از ابراهیم حاتمی کیا بود که علیرغم ارزش های سینمایی اش، این فیلمساز و پرویز پرستویی را به تکرار خودشان متهم کرد.
سال بعد که میری «کتاب قانون» را با حضور مجدد پرستویی ساخت، ترکیبی از صادق مشکینی «لیلی با من است» و حاج کاظم «آژانس شیشه ای» در قالب رحمان حلول کردند.
سال ۸۷ عبدالرضا کاهانی فیلم «بیست» را ساخت و پرستویی در آن نقش آقای سلیمانی را بازی کرد؛ یک شخصیت بی اندازه کم حرف و عصبی.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
کاراکتر آشپز شده پرستویی سال بعد در سریال «آشپزباشی» محمدرضا هنرمند دوباره تکرار شد و باز هم هیچ اتفاق خاصی برای پرستویی نیفتاد.
زمان «آشپزباشی»، پرستویی در «سیزده ۵۹» سامان سالور هم نقش سید جلال را بازی کرد که در حقیقت مچاله شده همان حاج کاظم دوازده سال پیش بود.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
اواخر دهه هشتاد را باید دوره افول پرستویی دانست، دوره ای که در نیمه ابتدایی دهه نود هم ادامه پیدا کرد.
«من و زیبا» فریدون حسن پور، «مهمان داریم» محمد مهدی عسگرپور، «امروز» رضا میرکریمی، «بوفالو» کاوه سجادی حسینی و «دو» سهیلا گلستانی فیلم های داستانی پرستویی در دهه نود هستند.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
پرستویی در «من و زیبا» و «مهمان داریم» نقش یک پیرمرد سالخورده را بازی کرد، نقشی که هنوز برای او زود بود و در باقی فیلم ها دچار فضای یخ زده سینمای روشنفکری شد، فضایی که مناسب حضور هر بازیگری باشد مناسب او نیست.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
او در این سال ها حواشی چندی هم داشت که از خداحافظی با سینما تا درگیری رسانه ای با تهیه کننده «آژانس شیشه ای» جزو آنها بودند.
پرستویی در تیر ماه سال ۹۱ گفته بود دیگر قصد ندارد در فیلمی بازی کند و به یک روستا می رود تا استراحتی کرده باشد. او دلیل این کناره گیری را فیلم هایی عنوان می کرد که آن روزها بدنه غالب سینمای ایران را تشکیل می دادند و هیچ کدام شان ارزش حضور یک هنرپیشه جدی را نداشتند.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
منظور پرستویی از سینمایی که هیچ فیلم خوبی برای بازی کردن در آن وجود نداشت، موج کمدی های سخیف و کم مایه ای بود که مدتی مثل لشگر ملخ ها به مزرعه فرهنگ ایرانی هجوم آورده بودند، اما فواره هر چقدر هم که سربالا برود، آخر سر باز خواهد گشت.
دوره آن کمدی های سخیف به سر آمد اما در یک موج واکنشی جدید، سینمای روشن فکری، کسر قابل توجهی از تولیدات سال را در سبد هنر هفتم ایرانی به خود اختصاص داد و پرستویی که حالا کمدی های سخیف را در میدان غایب می دید، به عرصه برگشت، در حالی که این سینمای اصطلاحا روشنفکری هم جای او نبود.
او در «طبقه حساس» کمال تبریزی بازی نکرد و اگر هم می کرد، تجربه «مارمولک» تکرار نمی شد.
«پاداش» هم فیلم دیگری بود که پرستویی می گفت قرار بوده برای کمال بازی کند اما به دلیل اختلافش با تهیه کننده (که همان تهیه کننده آژانس بود) تصمیم به نبودن در پروژه گرفت.
نقش های به یادماندنی پرویز پرستویی
حاتمی کیا بعد از بازگشت دوباره اش با فیلم «چ»، سراغ یک دوست قدیمی رفت،و آن کسی نبود جز پرویز پرستویی پرستویی در سا لهای پر فراز و نشیب خود بعد از «آژانس شیشه ای» این بار با حیدر ذبیحی به میدان هنر آمد و بازهم با احساسی زیبا و از جنس همان حاج کاظم نقشش را به خوبی پیاده کرد و سیمرغ ۳۴ ام فجر را به خانه برد جایزه خود را به پنج تن سینمای ایرانهدیه کرد.