به گزارش “دانشجوآزاد” پنجشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه بود که از آغازین ساعات صبح، شهر چهره ای متفاوت به خود گرفت خیابانها خبر از آغاز زمان تبلیغات کاندیداهای پنجمین دوره انتخابات شورای شهر می داد.
در شهر کرمان حدود ۳۰۰ نفر کاندیدای بهسازی شهر شده اند و جملگی مدعی هستند طرحی نو دراندازند وشهری زیبا بسازند.
در اکثر نقاط شهر مکانهایی جهت نصب داربست وبنر تعبیه شده است تا نامزدهای انتخاباتی از آن مکانها جهت تبلیغات خود استفاده کنند اما متاسفانه بازهم شاهد نصب پوسترهای  تصاویر و شعارهای کاندیداها بر روی باجه های تلفن، پست های برق و تلفن، شاخه و تنه درختان، بر روی سنگ جداول و فضای پیاده روها و… هستیم.
در طول یک هفته منتهی به انتخابات نیز هر روز بر حجم تبلیغات افزوده می شود و فضای شهر با سرعتی وصف نشدنی به سمت نابودی می رود.
باید دانست همگی موظف به تمیز نگه داشتن شهر و محیط زندگی خود هستیم و از طرفی این وظیفه بر دوش کسانی که مدعیان حقوق مردم هستند، بیشتر احساس می‌شود؛ کاندیدهای شورای شهر که خود با شعار زیبا کردن شهر با شعارهای زیبا بدنبال رای از مردم هستند اما در عمل چیز دیگری را به مردم نشان دادند.
نمی‌دانم برای اتفاقات این هفته باید خوشحال باشیم یا نه؛ از سویی شور انتخاباتی است و از سویی نابودی زیبایی و نظافت؛ اگر این روزها گشت و گذاری در خیابان‌ها و حتی کوچه پس کوچه‌های شهر داشته باشید، بدون شک حجم بسیار زیاد کاغذهایی که به زباله تبدیل شده اند و همزمان با هدر رفتن از چرخه چاپ، به عنوان عوامل نازیبایی شهر شناخته می‌شوند را می بینید.
جای سئوال دارد، افرادی که با هدف و ادعای ساختن شهری زیبا و آتیه دار وارد رقابت انتخاباتی شده اند، چگونه می توانند در عرض چند روز تمام دیوارهای شهر را به تابلوی تبلیغاتی خودشان تبدیل نمایند؟
مگر نه اینکه زیبایی بصری شهر و آرامش آن حق تمام شهروندان است، مگر نه اینکه تیرهای چراغ برق و تابلوهای برق و جعبه های تقسیم مخابرات جزو اموال عمومی شهرند و تمام شهروندان حقی بر آنها دارند، پس فردی که داعیه دار اعاده حق شهراست، چگونه می تواند به سادگی و با یک ظرف چسب سریشم یا یک قوطی اسپری سیاه رنگ، بر حق و حقوق همشهریان خود خط بیندازد و از آن راضی هم باشد؟
علاوه بر این، عدم رعایت قانون تبلیغات انتخاباتی مبنی بر تعداد ستادهای تبلیغاتی و از آن چشمگیرتر، در مورد ابعاد بنرهای چاپ شده متحیرتان می‌کند.
قانون تبلیغات انتخابات شوراهای شهر بسیار ساده و روشن بیان کرده هر نامزد انتخاباتی در هر منطقه از شهرداری تنها مجاز به داشتن یک ستاد تبلیغاتی است؛ این قانون تاکید کرده هر نامزد فقط می تواند دو تصویر مختلف از خود را چاپ کند و بازهم به روشنی تصریح کرده به جز در محل ستادها که ابعاد تصاویر چاپ شده محدودیتی ندارند، در سایر نقاط شهر تصاویر نامزدها و نامزدهای محترم نباید بیشتر از ۱۰۰ سانتی‌متر در ۷۰ سانتی‌متر باشد.
اما این روزها در شهر چه می‌بینیم؟ انواع و اقسام تصاویر رنگی و سیاه و سفید در هر ابعادی که در تصور بگنجد، به لطف کانون های تبلیغاتی و دستگاههای مدرن چاپ و نشر روی بنرها منتشر شده و با داربست‌های نه چندان زیبا زینت بخش چهارراه ها، خیابان ها، درب منازل، درختان و حتی دیوارهای ساختمان‌های نیمه کاره شده‌اند.
اینجا جای سوال است این افرادی که دم از حقوق شهروندی می زنند ، آیا اطلاع دارند این اقدام آنها یعنی چسباندن عکس بر در و دیوار منازل مردم و اموال عمومی جرم است و ناقض حقوق شهروندی است.
شما که از همین اول روز تبلیغات زحمت کارگران شهرداری را با توجه به مشکلات عدیده ای که گریبانگیر این قشر است دو چندان کرده اید فردا روزی چگونه می خواهید از حقوق این افراد طرفداری کنید.