به گزارش “دانشجوآزاد” حرص دنیا طلبی آدمها با چه مقدار پول سیراب می شود؟ ۱۰۰ هزار تومان؟ ۱ میلیون تومان؟ ۱ میلیارد تومان؟ یا…
کلمه اختلاس در اصطلاح به برداشتهای غیرقانونی پول با هدف و برنامه ریزی شده از بیت المال گفته می شود. واژه اختلاس واژه غریبی نیست در تمام دورانها وجود داشته و دارد از دوران حکومت امام علی (ع) در دوران انقلاب و امام خمینی (ره) و در دوران ما اختلاس هم چون ویروسی است که باید شناخته شود و با آن مبارزه شود که اگر مبارزه نباشد در کل جامعه تسری پیدا میکند. برداشتن پول از بیت المال و پایمال کردن حق مردم بزرگترین خیانت به افراد یک جامعه است. در اسلام سزای کسی که دزدی کرده است قطع کردن دست مجرم است که در این دستور نکته ای هویداست و آن آینه عبرتی است که دیگران دست درازی نکنند. در نهج البلاغه آمده است در دوران حکومت امام علی (ع) شخصی به نام منذر به بیت المال دست درازی کرده بود و امام نسبت به این فرد ارزش شتر خانواده اش و بند کفشش را از او فراتر دانست.
در اصل ۴۹ قانون اساسی ایران آمده است که مختلس (فرد اختلاس گر) را بازداشت کرده و ثروتها را گرفته و به بیت المال یا صاحب حق برگردانند. نکته ای که در موضوع اختلاس بسیار مهم است سرنوشت افراد اختلاس گر است کسانی که به کشور و مردم کشور خود خیانت کرده اند (هم چون خاوری ها و جزایری ها و…) و دیگرانی که از این ملت سو استفاده کردند باید با آنها برخورد جدی صورت بگیرد.
کسانی که دشمنان ایران آنها را حمایت می کنند و به آنها جا و مکان می دهند به عبارتی ساده تر مامن آنها می شوند، نیروهای تربیت شده آنها می شوند و به کشور خود بر میگردند و بر علیه نظام جولان می دهند بدون آنکه برخوردی از سمت سیاستمداران ما صورت بگیرد، خطرناک ترین افراد برای تهدید نظام و انقلاب خواهند بود و با این روند در کشور هر فردی می تواند برنامه ریزی کند برای دست درازی و چپاول و به صورت قاچاقی از مرزها خارج شود. این سیستم، سیستم حمایت از دشمن پروری است که وقتی با متخلف برخورد نشود راه بر دیگران هموار می شود. همانطور که در سایر فسادهای اقتصادی هم چون فسادهای بیش از حد آقازادگان از جمله قراردادهای نفتی کرسنت، توتال و … ثروت کشور در دست عده ای از خواص آقازاده قرار گرفت در دولت پوشالی تحقیر نیز شاهد فساد اقتصادی وسیعی هستیم که از جمله دستاوردهای اصلی این دولت به شمار می رود.
اختلاس ۸۰۰۰ میلیاردی از صندوق فرهنگیان که به راحتی تطهیر شده است و بدهی معوقه نام گرفته است و دولت محترم برای جلوگیری از این رسوایی اقتصادی خود را مشغول هر کار، طرح و برنامه ای می کند جز پاسخگو بودن.
بدون برنامه بودن حسن روحانی برای ریاست جمهوری اش و هم چنین طرح شعارهای بی اساس و تو خالی وی در زمان انتخابات باعث شده است تا شاهد ضربه های مهلک اقتصادی و غیر اقتصادی به کشور باشیم.
برنامه جامع اقدام مشترک، افزایش بیش از حد واردات و تعطیلی کارخانه ها، کاهش تولیدات داخلی، جری کردن دشمن قسم خورده کشورمان با سیاست لبخند، قرارداد FATF و هم اکنون اختلاس ۸۰۰۰ میلیاردی.
به نظر می آید اصطلاح قوز بالا قوز در این شرایط دولت روحانی، شایسته روند اقدامات دولت باشد که گواه بی تدبیری سیاستمداران غرب زده مان است. دادن کمترین حق مردم را مصیبت عظما خواندند، وعده حل مشکلات اقتصادی در ۱۰۰ روز را در بوق و کرنا کردند برای رسیدن به خواسته خودشان، حال سر از اختلاس تاریخی در آوردند. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل…
خدیجه عاقل
این یادداشت دریافتی می باشد و لزوما منعکس کننده عقاید سایت دانشجو آزاد نیست