به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از  خبرگزاری فارس، محمدرضا اخباری در پانزدهمین دوره لیگ برتر یکی از پدیده‌های فوتبال ایران بوده است. گلر شماره یک تراکتورسازی در فصل جاری توانسته عملکرد خوبی داشته باشد.

اخباری به عنوان بازیکن سرباز جهت گذراندن خدمت سربازی از سایپا به تراکتورسازی رفت و در رقابت های انتخابی المپیک هم سنگربان تیم ملی امید بود.

با توجه به فرا رسیدن نوروز در مورد سال ۹۴ و اتفاقاتی که در آن گذشت با اخباری هم کلام شدیم حاصل گفت‌وگوی گلر تراکتورسازی با خبرنگار فارس را می‌توانید در زیر بخوانید:

فارس: سال ۹۴ چطور بود؟

سال خوبی برایم بود. چرا که انتخاب‌های خوبی داشتم و اتفاقات خوبی هم برایم افتاد. در این سال تلخی‌هایی هم برایم پیش آمد ولی خوبی هایش افزون بود.

فارس: تصمیمی بود که در سال ۹۴ باعث پشیمانی‌ات شده باشد؟

خدا را شکر اغلب اتفاقاتی که برایم افتاد خوب بود و کمتر مسئله‌ای باعث پشیمانی‌ام شد.

فارس: می‌توانیم بگویم سال ۹۴ نقطه عطف فوتبال تو بود؟

در سال ۹۴ شروع خوبی داشتم و استارت موفقیت، پیشرفت و شهرت برایم زده شد. می‌توانم بگویم که سال گذشته برایم بسیار خوب بود.

فارس: به شهرت اشاره کردی آیا این مسئله شیرین است؟

شهرت خوب است. اما موضوع خیلی عالی و شگفتی نیست.

فارس: به هر حال هر چیز خوبی سختی‌هایی هم دارد مثلا شهرت شاید باعث شود خیلی از کارهای عادی را مثل عموم مردم نتوانی انجام دهی؟

دقیقا همین طور است. سختی‌های شهرت از شیرینی‌اش خیلی بیشتر است چرا که باید خیلی از رفتارها را رعایت کنی. با توجه به اینکه در معرض دید عموم هستی نمی‌توانی هر رفتاری را انجام بدهی. در فوتبال، زندگی روزمره و هر جایی که می‌روی باید مسائلی را رعایت کنی. شاید کاری که یک فرد عادی میکند و مشکلی ندارد را ما انجام دهیم با مشکلات زیادی روبرو شویم.

فارس: منظورت این است که مسئولیت اجتماعی‌ات بالا می‌رود؟

دقیقا همین طور است و این مسئله سختی‌های زیادی به همراه دارد.

فارس: سال ۹۴ آغاز سربازی‌ات بود. از سرباز شدن راضی هستی؟

تصمیم خوبی که امسال گرفتم حضور در تراکتورسازی بود. شاید این مسئله از لحاظ مالی خیلی به ضررم شد اما با توجه به اینکه توانستم پیشرفت زیادی کنم و خدمت را پشت سر بگذارم تصمیم عالی گرفتم.

فارس: سربازی چطور است آیا دوران خدمت سخت می‌گذرد؟

البته ما که به آن شکل سربازی سختی نداریم و پادگان نمی‌رویم اما در تراکتورسازی هم سعی می‌کنیم مثل یک سرباز خدمت و تلاش کنیم تا دوران خدمت را به خوبی پشت سر بگذاریم.

فارس: قبول داری فوتبالیست‌ها سربازی را راحت پشت سر می‌گذارند؟

خیر این طور نیست ما هم سختی‌های زیادی می‌کشیم و با مشکلات زیادی روبرو هستیم.

فارس: به هر حال شما با پست‌ دادن و خوردن ساچمه پلو و این جور مسائل مواجه نیستید؟

بله ساچمه پلو دیگر نداشتیم (باخنده) اما سختی های خاص خودمان را پشت سر گذاشتیم. به نظرم ما با سختی‌هایی روبرو هستیم که از تحمل آدم عادی خارج است. مثلا هزاران هزار هوادار چشمشان به عملکرد ماست تا باعث موفقیت تیم شویم.

فارس: از ابتدای فوتبالت گلر بودی یا در پست دیگری هم به میدان رفتی؟

من از زمانی که در رده نوجوانان وارد فوتبال باشگاهی و سایپا شدم در پست گلر به میدان می‌رفتم اما در مدرسه و در زمان ابتدایی مهاجم بودم.

فارس: چه کسی استعدادت را به عنوان گلر کشف کرد؟

این علاقه شخصی خودم بود که دوست داشتم درون دروازه بایستم.

فارس: گلرها در زمان نوجوانی مشکلشان با خانواده این است که زانوهای شلوارشان پاره می‌شود آیا بابت این مسئله مواخذه می‌شدی؟

باور کنید زیاد شلوار دروازه‌بانی داشتم که مادرم زحمت می‌کشید و هر بار آنها پاره می‌شد با وصله زدن شرایط استفاده دوباره از آنها را برایم فراهم می‌کرد. این مسئله برای همه گلرها وجود دارد و خوشبختانه خانواده من  از این مسئله گله نمی‌کردند.

فارس: الگوی داخلی و خارجی‌ات در دروازه‌بانی که بود؟

ون‌درسار الگوی خارجی‌ام بود و در الگوهای داخلی نظر خاصی ندارم.

فارس: هیچ وقت از انتخاب رشته فوتبال پشیمان نشدی؟

این سوال بسیار سخت است. از بُعد شهرت و پیشرفت هیچ وقت پشیمان نشدم اما از بعد دوری از خانواده سختی زیادی کشیدم و این مسئله واقعا سخت است.

فارس: فکر می‌کنم فوتبالیست‌ها در بسیاری از زمان ها مثل شب عید کنار خانواده‌شان نیستند.

بله همین طور است دو سال است که روز عید خانه نبودم این خیلی سخت است. یکی از سختی‌های کار ما فوتبالیست‌ها دوری از خانواده است هر کسی باید به شکلی با این مسئله کنار بیاید. دیگران خودشان را جای ما بگذارند و ببینند چقدر سخت است. سال قبل به صورت تلفنی هنگام تحویل سال با خانواده در ارتباط بودم.

فارس: این مسئله باعث گلایه خانواده نمی‌شود؟

خانواده‌ای دارم که خدا را صد هزار مرتبه شکر سطح فکری بالایی دارند و من را خیلی درک می‌کنند و می‌دانند این مسئله جزوی از زندگی شخصی و حرفه‌ای من است و در این راستا با من حسابی راه می‌آیند و کمکم می‌کنند.

فارس: چهارشنبه سوری نزدیک است اهل نارنجک زدن بودی؟

شاید باور نکنید اما از بچگی اجازه نداشتم در چهارشنبه سوری منزل را ترک کنم و در خانه می‌نشستم و برنامه‌های تلوزیون را نگاه می‌کردم.

فارس: سقف آرزوهایت در ورزش کجاست؟

آرزویم این است که روزی بتوانم در فوتبال اروپا به میدان بروم. اگر روزی توانستم به فوتبال اروپا برسم می‌خواهم تداوم داشته باشم نه اینکه میهمان یکی دو ساله شوم.

فارس: پس برای آینده‌ات برنامه‌ریزی داری؟

صد در صد همین طور است و به این مسئله فکر می‌کنم.

فارس: بهترین مربی که با او کار کردی از دوران کودکی که بود؟

بهترین مربی که با من خیلی کار کرد و بنده را به محیط آکادمیک فوتبالی برد حسن عبدی بود که خدا را شکر همین حالا هم صحیح و سلامت است و با او ارتباط دارم.

فارس: بهترین شعاری که تا به حال شنیدی چه بوده؟

شعار عیبی یُخ واقعا لذت بخش است و بهترین شعاری است که شنیدم.

فارس: بعد از سال تحویل به چه کسی اولین تبریک را از اخباری می‌شنود؟

پدر و مادرم.

فارس: در مورد لقب گجت چه نظری داری؟

لقب خوبی است و آن‌را دوست دارم این لقب مثبت است چرا که فردی نام گجت را داشت که شکست ناپذیر بود. با این مسئله مشکلی ندارم.

فارس: اولین بار چه کسی این لقب را به تو داد؟

مجری برنامه نود برای اولین بار آن را بیان کرد. تا به حال در ورزشگاه این لقب را نشنیدم و هواداران لطف می‌کنند و به من پیتر چک می‌گویند.

فارس: حسرتت در سال ۹۴ چه بود؟

از لحاظ زندگی اجتماعی درگذشت پدربزرگم حسرت سال ۹۴ بود . متاسفانه به خاطر بازی‌های تراکتورسازی نتوانستم در مراسمش شرکت کنم. از شانس بدم در مراسم چهلم او هم نمی‌توانم حضور پیدا کنم که این برایم بسیار سخت است. یکی از دشواری‌های فوتبال گفتم همین مسائل است. از لحاظ ورزشی هم حذف تیم ملی امید حسرت زیادی برایم به جا گذاشت.

فارس: دلیل عدم موفقیت تیم ملی امید چه بود؟

متاسفانه ما بدشانس بودیم البته مسئولین باید جواب بدهند که چه کردند و چه نکردند تا این تیم نتوانست موفق شود. به نظر خودم دلیل اصلی حذف ما بدشانسی بود.

فارس: با محمد خاکپور بعد از حذف هنوز در ارتباطی؟

خیر.

فارس: کدام تیم فوتبال را دوست داری؟

به شخصه لیگ انگلیس و تیم منچستر را دوست دارم

فارس: در سال ۹۵ چه آرزویی داری؟

آرزو دارم در فوتبال بدرخشم و بتوانم در امور زندگی‌ام به موفقیت برسم.

فارس: چه زمانی به پیراهن شماره یک تیم ملی می‌رسی؟

هر بازیکنی آرزویش پوشیدن پیراهن شماره یک تیم ملی است و من هم از این امر مستثنی نیستم. همیشه تلاش می‌کنم تا به موفقیت برسم و در این راستا تمام کوششم را می‌کنم تا برای تیم ملی مثمر ثمر باشم.

فارس: در مورد اسم‌های زیر اولین نکته‌ای که به ذهنت می‌رسد را بگو؟

کارلوس کی‌روش: با شخصیت

علی کفاشیان: نظری ندارم

سایپا: حرفه‌ای

تراکتورسازی: مردمی

امیر قلعه نویی: با معرفت

محمد خاکپور: منظم

تیم ملی امید: بدشانس

نوروز: شروع دوباره

انتهای پیام/