این دختر ۱۸ ساله به نقص عضو مادرزادی در ناحیه لگن به دنیا آمد بطوریکه یک پای او کوتاهتر از پای دیگرش بود و مجبور شد قبل از اولین سالگرد تولدش پای ناقصش را عمل کند و اکنون باید از پای مصنوعی استفاده کند علیرغم این نقص عضو والدینش او را مجبور به کارهایی مثل دوچرخه سواری، بازی با بچه های هم سن و سالش و مهمتر از همه حضور در کلاسهای ژیمناستیک کردند . او به خبرنگاران گفته است والدینم همیشه مرا مجبور میکردند نهایت تلاشم را انجام دهم. آنها راه هیچ بهانه های را برای من باز نمیگذاشتند.

او زمانیکه فهمید مدیر دانشگاه وی را به عنوان یکی از اعضای کاروان شادی دانشگاهپذیرفته است بسیار هیجانزده شد.مدیر دانشگاه در این رابطه میگوید: او عضو تیم دانشگاه ماست و ما همانقدر از او انتظار داریم که از دیگر اعضا. نه بیشتر و نه کمتر وی معتقد است برای به حقیقت پیوستن رویاها باید یک ذهن سالم و یک تلاش مضاعف داشت . هرچیز دیگری در زندگی مقهور این دو خواهد بود.

انتهای پیام/س