به گزارش “دانشجو آزاد”، به مناسبت اولین سالگرد تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان ویژه برنامه «انجمن اسلامی و معراجی ها» در محل تالار وحدت این دانشگاه برگزار شد.

در این برنامه ابتدا، مجید دانشی، نماینده هیأت مؤسس و دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان ضمن ارائه گزارش عملکرد یک ساله این تشکل به بیان اهداف و برنامه‌های آینده این تشکل پرداخت. وی همچنین خطوط کلی و خط مشی این تشکل دانشجویی را بیان داشت.

در ادامه این مراسم سید اسماعیل حسینی از رزمندگان دفاع مقدس به روایتگری پرداخت و به بیان رشادت‌های رزمندگان اسلام در ۸ سال دفاع مقدس پرداخت. در انتهای برنامه نیز میکائیل دیانی دبیر اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل به ایراد سخنرانی پرداخت و به ارائه توضیحات پیرامون تاریخچه و ماهیت جنبش دانشجویی پرداخت.

در ادامه بیانیه سالانه این تشکل دانشجویی قرائت شد که متن آن در ذیل آمده است:

سلام بر شهدای عزیز انجمن اسلامی؛ شهید مصطفی چمران، شهید ابراهیم همت، شهید مهدی باکری، شهید زین‌الدین، شهید حسن باقری، شهید وزوایی، شهید علم‌الهدی، شهید غلامحسین بسطامی، شهید مهدی رجب‌بیگی ،شهید ورامینی و سایر شهدای عزیز انجمن اسلامی دانشجویان.

درود بر همه تئوریسین‌های انقلاب اسلامی؛ شهید آیت‌الله بهشتی، آیت‌الله طالقانی، شهید مفتح، شهید باهنر، شهید آیت‌الله مرتضی مطهری، آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله مصباح یزدی، علی شریعتی و حسن رحیم پور ازغدی.

سلام و درود به همه نیروهای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی؛ مرحوم رسول ملاقلی‌پور، ابراهیم حاتمی‌کیا، نرگس آبیار، بهزاد بهزادپور، خسرو شکیبایی، مجید مجیدی، ابوالقاسم طالبی، پرویز شیخ طادی.

سلام و درود بی‌پایان ما اعضای انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان نثار بزرگ مرد تاریخ انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) و جانشین خلف پیر جماران، رهبر آزادگان جهان آیت‌الله العظمی خامنه‌ای.

ما آیندگان کسانی هستیم که در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ جرقه جنبش دانشجویی ضد استکبار را زدند ،همان کسانی که در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ دژ شیطان بزرگ را فتح کردند و نشان دادند که جنبش دانشجویی هرگز سازشکار نیست و نخواهد بود، آری ما بچه‌های انجمن اسلامی همان‌هایی که در زمان کارزار به دعوت امام خود لبیک گفته و به جبهه‌های حق علیه باطل شتافتند و جان خود را برای استواری این نظام فدا کردند.

خطی که به اسلامی سیاسی معتقد است و باور دارد که دیانت ما عین سیاست ماست و برعکس. خطی که سازش‌کاری مکتبی و مسامحه و التقاط و اباحه‌گری را بر نمی‌تابد و برنمی‌تابد که عده‌ای هنوز نپذیرند که در ایران انقلاب شده است! خطی که بی‌اعتنا به قوانین بشر ساخته حقوق بشر! سلمان رشدی را مرتد می‌داند و اعدام انقلابی اش را واجب.

در نیمه دهه چهارم انقلاب و پس از مشاهده انواع کنش‌ها، مسئولان جمهوری اسلامی نیز باید به این یقین رسیده باشند که با توجه به مختصات نظام از جهت مردم نهاد بودن و داشتن دشمن خارجی، تنها راه مطلوب «پیشرفتی درون‌زا» با اتکا به نیرویی متعهد، جوان و متخصص و استفاده از منابع فراوان خدادادی است. مع‌الاسف باید بگوییم در این بین برخی از مسئولین دیدگاهی مبتنی بر تئوری‌های توسعه غربی وجود داشته که انواع وابستگی‌های سیاسی، اقتصادی، علمی و تکنولوژیک از آن زاده می‌شود و پیامدی جز نفی استقلال نخواهد داشت.

برتری ارزش‌های مادی بر ارزش‌های معنوی، به حاشیه رفتن ارزش‌های محوری مانند عدالت، رشد فردگرایی و منفعت محوری و در یک کلام تحول در ارزش‌های اساسی جامعه به نفع غربی شدن از مهمترین پیامدهای الگوی غربی است که امروز خطر آن احساس می‌شود. برگشت نگاه دولتمردان از مناطق محروم به مناطق مرفه؛ تبدیل خُلق کوخ نشینی به خوی کاخ نشینی و فراموشی آرمان‌های امام راحل خواب را از چشمان جنبش دانشجویی مسلمان ربوده است.

پس از پشت سر گذاشتن دو فتنه ۷۸ و ۸۸ دانشگاه نسبت به سیاسی کاری‌ها و اُختاپوس احزاب واکسینه شده است و دانشجویان بیدارتر از هر روز دیگری، به تحلیل مسائل سیاسی فرهنگی و اجتماعی می‌پردازند. گواهی می‌دهیم که روند پیشرفت علمی از ۱۲ سال پیش تا کنون خیره کننده بوده و آنچه که اتفاق افتاده، تنها از دست جوانان ایران زمین بر می‌آید -اگرچه صدا و سیما و دیگر رسانه‌ها تاکنون نتوانسته اند، نمی از یمِ پیشرفت‌های علمی را به نمایش بگذارند- اما خطراتی بزرگتر امروز دانشگاه را تهدید می‌کند.

آنچه که ما در صحنه امروز دانشگاه می‌بینیم تلاش جریان‌های سیاسی تندروست که می‌خواهند دوباره بذر نفاق خود را در دانشگاه کِشت کنند. جریان هایی که سال ۷۸ فتح «سنگر به سنگر نظام» را برای براندازی کلید زدند و در سال ۸۸ با بی شرمی تمام به نظام تهمت تقلب زدند و در مقابل رأی مردم ایستادند، دم از قانون زدند و بی‌قانونی کردند و زمینه‌ساز فشار غرب بر ملت ایران شدند؛ دوباره به سمت دانشگاه آمدند.

از حقارت و ذلالت این جماعت همین بس که امروز پشت سر آیت‌اللهی پنهان شده‌اند که در دهه ۷۰ زننده‌ترین اهانت‌ها را به وی روا داشتند و امروز زندگی سیاسی خود را، منوط به حضور فردی در صحنه سیاسی می‌بینند که در سال ۷۶ رقیب انتخاباتی آنها بود و حیاتشان را به ممات سیاسی او بسته بودند.

جریانی که در سال ۸۸ قائل به حق اکثریت نشدند و دولت قانونی را با رأی اکثریت، متقلب می‌خواندند؛ امروز وزارت علوم ِدر سایه‌ای شکل داده‌اند که اهداف، راهبرد و عملکردش همانی است که ۱۸ تیر ۷۸ را رقم زد.

در چند ماه اخیر، آرامشی که نیازِ فضایِ رشدِ علمی است و نشاط سیاسی که لازمه بصیرت دانشجو است با جار و جنجال و گذاشتن عناصر مسئله دار بر مصدر امور -که عدم صلاحیت‌شان از سوی مراجع ذی‌صلاح خود دولت چون وزارت اطلاعات تایید شده است – مورد خدشه قرار گرفته.

بحث ما اصولگرایی و اصلاح‌طلبی نیست، چرا که در هر دو جریان مدیران دلسوز و انقلابی حضور دارند. امروز مسئله؛ جریان فتنه‌ای است که تلاش می‌کند از سنگر دانشگاه به نظام آسیب برساند و قوه مقننه با منشی «صلح کل» وار در برابر آن تساهل می‌کند. قطعا یکی از نیازهای اساسی جامعه تعامل قوا با یکدیگر است، اما نمایندگان مجلس شورای اسلامی نباید به این بهانه در قبال رسالتی که نسبت به دانشگاه دارند چشم پوشی کنند که «محافظه کاری قتل گاه انقلاب است».

نمی‌دانیم چگونه باید دغدغه‌ها و نگرانی هایمان را از باب فرهنگ بیان کنیم؛ اما همین بس که راه تنفس‌مان بسته شده است؛ امروز نگاهِ فاصله گرفته از گفتمان انقلاب به مسئله فرهنگ، در برخی مسئولین دولتی، مشاهده می شود؛ این در حالی است که در اولین و بالاترین مرجع قانونی یعنی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بیشترین وظایف قوه مجریه در امر فرهنگ خلاصه می‌شود. جوان امروز تشنه عقلانیت اسلامی و هویت معنوی است. یاد تلاشگران عرصه جهاد فرهنگی شهید علی خلیلی‌ همیشه پایدار.

متاسفانه در یکسال گذشته نگاه ابزاری دولتمردان به مقوله فرهنگ وجود داشته است -آنچه که البته سند مظلومیت فرهنگ در بیشتر دولت‌ها است- در واقع طرح مباحثی مانند عدم تفاوت هنرمند ارزشی و غیر ارزشی، تلاش افراطی برای مطرح کردن رفع فیلتر برخی شبکه های اجتماعی خارجی، عکس‌های یادگاری و فیگورهای نمایشی و فیس‌بوکی از سوی برخی متولیان فرهنگ بخصوص در سطوح بالای مدیریتی، به سخره گرفتن دغدغه‌های حجاب و عفاف و امثالهم، ما را به این نتیجه رسانده که طرح این مباحث بیش از هر چیز؛ مصرف سیاسی و انتخاباتی دارد، تا انگیزه های دینی و فرهنگی! این گونه رفتار را جز یک رویکرد ژورنالیستی و پوپولیستی که دم از رهاسازی کورکورانه می زند، نمی توان قلمداد کرد.

پز و پرستیژ آزاد کردن شبکه‌های اجتماعی بیشتر از اینکه نشان از یک رویکرد به اصلاح «باز» داشته باشد یک رفتار عجولانه و صد البته بدون «فکر فرهنگی» است.

نگرانیم از سوبسیدهای مالی، قلمی و حمایتی دولتی برای جریان روشنفکری مرتجع ضد انقلاب. علیرغم تاکیدات موکد امام (ره) و رهبری نسبت به عدم نفوذ غرب‌زدگان در عرصه فرهنگی متاسفانه شاهدیم، که امروز رخنه فرهنگی از طریق ارائه سوبسیدهای دولتی برای جریان روشنفکرِ متحجرِ ضد انقلاب در حال شکل‏گیری است. معاونت هنری وزارت ارشاد باید پاسخگو باشد، به چه دلیل عرصه فرهنگی را جولانگاه جریان معارض غربگرا و لاابالی غیر وابسته به انقلاب کرده است.

از سویی دیگر در عرصه رسانه‌ای و بویژه مطبوعات به قدری ولنگاری را شاهدیم که روزنامه‌های زنجیره‌ای، که در دوره‌ای به پایگاه دشمن تبدیل شده بودند، امروز نقش خود را به گونه دیگر ایفا می‌کنند و در بزک کردن و تطهیرِ دشمنِ شماره یکِ ملت ایران، از هیچ تلاشی فروگذار نمی کنند.

روزنامه‌های زنجیره‌ای دیروز، حال به سفارتخانه‌های کاغذی بدل شده است. نکته قابل تامل این است که بسیاری از همین رسانه‌های یاد شده، مزورانه خود را حامی دولت جا زده‌اند و بدین سان چهره دولت برآمده از رأی ملت را در افکار عمومی خدشه دار می‌کنند.

دشمنی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران نه به خاطر فناوری هسته‌ای، بلکه به خاطر انقلاب اسلامی و ایمان و اعتقاد ماست چرا که انقلاب اسلامی منبعی به نام آزادی و حق ایجاد کرد اما خوی شیطانی آمریکا هیچ‌گاه نمی‌تواند ظهور حق را ببیند.

تمام جهانیان و ملت‌ها بدانند که از دوستی با چنین دشمنی که دستش به خون میلیون‌ها مسلمان مظلوم در سراسر جهان آغشته است و دشمنی خودش را نه یک بار بلکه بارها در زمینه‌های مختلف ثابت کرده فایده‌ای نصیب ایران نخواهد شد و قطع رابطه ایران و آمریکا، قطع رابطه با یک چپاولگر بین‌المللی است و در نهایت برای ما سودمندی است و تنها راه حل دستیابی به تمدن نوین ایرانی اسلامی اتکاء به وعده های خداوند و دستان پرتوان نیروی های داخلی است.

اگر امروز اسلام خواهی مردم در اروپا و آفریقا و آمریکا اتفاق می‌افتد، اگر امروز بیداری‌های اسلامی منطقه را در می‌نوردد و «به امید خدا تا قلب اروپا پیش خواهد رفت» و اگر امروز همه ایران را می‌شناسند و اگر امروز پیشرفت کرده‌ایم و آزادیم و مستقلیم و همه رسانه‌های دنیا می پردازند به اسلام، به ایران، به خاطر جهاد است. اگر جهاد نمی‌کردیم، نبودیم.

آری امروز ۸ مهر ۹۳  اولین سالروز تاسیس انجمن اسلامی در دانشگاه شهید باهنر کرمان است و مسئولیتی بس شگرف و سنگین که بر دوش ما انجمنی‌ها است. انشاالله خداوند کریم به ما عزم جهادی، مقاومت و بصیرتی راه گشا عنایت کند.

انتهای پیام/

منبع: فارس