به گزارش دانشجو آزاد به نقل از مهر، سال ۸۹ آیین نامه ای از سوی کامران دانشجو وزیر علوم وقت صادر شد که بر اساس آن دانشگاه ها موظف شدند پذیرش دانشجوی دکتری را بر اساس آزمون نیمه متمرکز سازمان سنجش و مصاحبه دانشگاه ها تغییر دهند.

در این آیین نامه یادآور شده بود که آخرین آیین نامه آموزشی دوره دکتری که از سال ۱۳۸۴ بدان استناد می شد ، مورد تجدید نظر قرار گرفته است و به منظور رعایت عدالت آموزشی این شیوه پذیرش از سال تحصیلی ۹۰ – ۹۱ اعمال می شود.

پیش از آن دانشگاهها به صورت مستقل و بر اساس سرفصل هایی که از سوی گروه های آموزشی تعیین می شد در زمان های متفاوتی از همدیگر آزمون برگزار می کردند و پس از آن نیز مصاحبه های شفاهی و بررسی فعالیت های علمی داوطلب را انجام می دادند به گونه ای که یک داوطلب در یک رشته مجبور بود در صورتی که رشته مورد نظرش در چند دانشگاه ارائه می شد، در چند دانشگاه امتحان دهد.

اما از سال ۸۹ که مقرر شد اولین دوره آزمون برگزار شود موجی از موافقت ها و مخالفت ها آغاز شد. دانشگاهها نگران خدشه دار شدن استقلال خود و داوطلبان خوشحال از برگزاری متمرکز و رهایی از رفت و آمدهای بسیار.

ثبت نام اولین آزمون نیمه متمرکز دکتری سال ۹۰ بهمن ماه ۸۹ انجام شد. این آزمون در ۹ گروه آزمایشی در ۲۵ فروردین ماه ۹۰ با رقابت ۱۳۰ هزار و ۹۰۰ نفر در ۹ گروه و ۱۰۷ کد رشته در ۳۲ شهر ایران و ۶۱ حوزه امتحانی برگزار شد .  در این دوره سهم آزمون کتبی سازمان سنجش در محاسبه امتیاز داوطلب در این آزمون ۸۰ درصد و سهم سوابق تحصیلی در محاسبه امتیاز داوطلب در این آزمون هم ۲۰ درصد بود.

۸۶ دانشگاه مجری پذیرش دانشجوی دکتری ۹۱- ۹۰ بودند و ظرفیتی معادل ۵ هزار و ۴۳۱ نفر برای آن درنظر گرفته شد. در این دوره پاسخ به سئوالات آزمون استعداد تحصیلی و سه رشته ریاضی، آمار و فنی – مهندسی به صورت پاسخ کوتاه بود. آزمون زبان و استعداد تحصیلی در صبح و آزمون دروس اختصاصی در بعدازظهر آن روز انجام شد.

در همان زمان معاون آموزشی وقت وزارت علوم تاکید کرد که ارزیابی داوطلبان دکتری بر اساس مصاحبه و سوابق توسط دانشگاهها انجام می گیرد و وزارت علوم به دنبال حفظیات نیست و غربالگری عام بر اساس توانمندی های عمومی و معدل برای معرفی بهترین ها به دانشگاه ها است.

نادری منش خاطرنشان کرد در کمیته ای نظرات و اعتراضات دانشجویان درباره آزمون دکتری از طریق ایمیل مورد بررسی قرار می گیرد . تشکلهای دانشجویی از این طرح حمایت کردند و  کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی و کمیسیون مشورتی شورای انقلاب فرهنگی این طرح را تایید و تشخیص دادند که در شرایط موجود این بهترین روش برگزاری آزمون دکتری است.

در همان زمان برای اولین بار دو دانشگاه تهران و فردوسی مشهد اقدام به پذیرش دانشجوی دکتری در دوره شبانه و با اخذ شهریه کردند. در اولین دوره کلیه دروس امتحانی دارای ضرایب یکسان بودند و افرادی که معدل آنان کمتر از ۱۴ بود حق ثبت نام و شرکت در این آزمون را نداشتند. داوطلبان حق انتخاب ۵۰ کد رشته محل را داشتند.

در سال ۸۹ اعلام شده بود که در سال ۹۰ دو آزمون سراسری دکتری برگزار خواهد شد. یک آزمون در فروردین ماه و دیگری در آذرماه همان سال و بازهم یک آزمون در سال ۹۰ برگزار شد. در آن زمان گفته شد که به دلیل تأخیر در تدوین آیین نامه دو آزمون و دو بار پذیرش برگزار نشده و اما برای پذیرش دانشجوی دکتری در سال ۹۲-۹۱ دو بار آزمون برگزار می شود. این اتفاق هرگز رخ نداد.

حاشیه های اولین آزمون دکتری و ماجرای یک دستور شبانه !

نتایج اولیه کنکور دکتری اعلام ‌شد و پس از آغاز مصاحبه ها و اعلام هزینه های مصاحبه نارضایتی داوطلبان آغاز شد. این بار داوطلبانی که در ۵ محل معرفی شده بودند باید به ۵ دانشگاه می رفتند و ۵ بار هزینه مصاحبه پرداخت می کردند. با این حال در این میان دانشگاه تهران با هزینه دوبرابری مصاحبه تا مدت ها نقل محافل دانشگاهی شده بود.

اما حاشیه اصلی پس از اعلام نتایج اولین آزمون رخ داد ! پس از معرفی ۱۵ هزار نفر از میان ۱۳۱ هزار داوطلب آزمون دکتری سال ۹۰ به دانشگاهها اعلام شد که حدود ۶ هزار نفر پذیرش می شوند اما احمدی نژاد رئیس جمهور وقت در جلسه ای فوق العاده شورای عالی انقلاب فرهنگی در تیرماه ۹۰ پس از ارائه گزارش آزمون نیمه متمرکز دکتری اعلام کرد که ظرفیت پذیرش باید اضافه شود و دولت هم امکانات مادی و هزینه‌های افزایش ‌دانشجویان ‌دکتری را فراهم می‌کند.

این اتفاق منجر به پذیرش بیشتر دانشجو شد در حالی که دانشجوی دکتری شرایط آموزشی متفاوتی با دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دارد و باید هر استاد بتواند راهنمایی یک تا سه دانشجو را برعهده گیرد و بیشتر اساتید ظرفیت پذیرش دانشجوی دکتری آنها تکمیل بود. این اتفاق علاوه بر اینکه شوکی به دانشگاهها وارد کرد شرایط برگزاری آزمون را هم تحت تاثیر قرار داد.

مقرر شد تعداد داوطلبان آزمون دکتری که برای مصاحبه معرفی شده بودند به ۲۰ هزار نفر افزایش یابد و ظرفیت نهایی پذیرش دانشگاه‌ها نیز برای آن سال به ۱۰ هزار نفر برسد. به همین منظور مرحله ای به عنوان تکمیل ظرفیت برای کنکور دکتری در نظر گرفته شد. همزمان با این مسئله دوباره  منابع آزمون بازنگری شود اما شیوه آزمون برای سالهای آینده استمرار یابد.

با وجود اینکه احمدی نژاد به عنوان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی وعده داده بود که دولت هزینه افزایش ظرفیت دکتری را تامین می کند اما دانشگاهها در برابر این افزایش ظرفیت همچنان با کمبود امکانات آموزشی و پژوهشی مواجه بودند.

انتهای پیام/