به گزارش “دانشجو آزاد “به نقل از ایسنا ؛ آقای موسی کرمی در این‌باره بیان می‌کند: سال گذشته شش میلیون و ۵۰۰ هزار دلار صادرات داشته‌ام و این آمار امسال کاهش یافته و به ۴ میلیون دلار رسیده است. کل صادرات ما به کشور عراق است و آنها این گیوه‌ها را به اسم خودشان به سوئد، آمریکا، انگلیس و آلمان صادر می‌کنند.

او درباره اینکه چرا خودشان به اروپا صادر نمی‌کنند، می‌گوید: ما پشتوانه‌ای نداریم که خودمان بتوانیم گیوه‌ها را مستقیم به اروپا یا آمریکا صادر کنیم. گیوه‌هایی را هم که می فروشیم پولش را بعد از یک‌ماه به ما می‌دهند. قبلا دولت جایزه‌های صادراتی به ما می‌داد، یعنی به اندازه‌ای که صادرات داشتیم جایزه نقدی تشویقی به ما می‌دادند و دولت به اندازه صادرات هر جفت گیوه، مثلا هزار تومان جایزه به ما می‌داد که در دولت احمدی‌نژاد قطع شد و با این وعده که این جوایز را به‌روز خواهیم داد، آن را به کل قطع کردند. دولت جدید هم وعده‌هایی داده که تاکنون خبری از آن نشده است.

مالیات بلای جان‌مان شده

کرمی که از سوی معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی به عنوان صادرکننده برتر سال ۹۲ شناخته شده، می‌افزاید: ۳۰۰ میلیون تومان مالیات برایم تعیین کرده‌اند و چون توان پرداختش را ندارم، می‌خواهند دستور ممنوع‌الخروجی‌ام را صادر کنند. قبلا دولت شعار صادرات در برابر واردات می‌داد، ما هم این کار را انجام دادیم و متاسفانه اطلاعات کافی درباره معافیت مالیاتی نداشتیم. ای کاش همان موقع که می‌خواهیم کالایی وارد یا صادر کنیم، همان موقع بگویند باید فلان مقدار مالیات بپردازی؛ نه آنکه بگذارند ما کارمان را انجام دهیم بعد مبلغ گزافی را به عنوان مالیات برایمان صادر کنند. متاسفانه این مالیات هم بلای جان ما شده است.

او اظهار می‌کند: معاون صنایع دستی کرمانشاه به ما گفت تنها گیوه صادر نکنید و پوشاک محلی “فره‌جی” یا ” کله‌بال” که از پشم گوسفند درست می‌شود هم ببافید، در عوض ما هم از شما حمایت می‌کنیم. ما نیز دو ماهی می‌شود که آن را می‌بافیم، اما هنگام صادرات اذیت‌مان می‌کنند و ماموران گمرک با این بهانه که چرا در بین گیوه‌ها لباس هم هست، اجناس‌مان را بیرون می‌ریزند. چون تعرفه صادرات آن مشخص نشده است، اجازه نمی‌دهند صادر شود. تعرفه آن را هم باید در تهران تعیین و به مرز ابلاغ کنند.

این فعال صنایع دستی اذعان می‌کند: اگر بخواهند به همین منوال با ما برخورد کنند، ما هم مسیرمان را عوض می‌کنیم و از این به بعد اجناس‌مان را قاچاقی صادر می‌کنیم؛ چون نمی‌توانم هر روز سر این موضوع با مأموران گمرک جر و بحث کنم و اگر هم ما این اجناس را قاچاق کنیم، آمار آن در صادرات محاسبه نمی‌شود. کشوری مانند ترکیه به صادرکنندگانش ۴۰ درصد ارزش کالایی که صادر می‌کنند کمک بلاعوض می‌دهد، اما با ما طور دیگری برخورد می‌کنند. حتی کسی از ما حمایت نمی‌کند تا بتوانیم برای این گیوه‌ای که صادر می‌کنیم حداقل یک کارتن تهیه کنیم و مجبوریم اجناس‌مان را در گونی صادر کنیم.

دریغ از یک تشکر خشک و خالی!

کرمی ادامه می‌دهد: هزینه صادرات، مالیات، حمل و نقل به کنار؛ اگر بخواهیم هزینه بسته‌بندی را هم به این‌ها اضافه کنیم دیگر چیزی برای خودمان نمی‌ماند. ما اینجا مثل یک سرباز می‌جنگیم. حتی به حمایت لفظی و حضوری دولت هم قانع هستیم، حتی یک تقدیر خشک و خالی. حداقل با ما یا طرف عراقی برخورد بد نکنند، چندبار اجناس ما را می‌گردند؛ مگر ما چه چیزی صادر می‌کنیم؟ یا کلا اجازه صادرات ندهند یا اگر هم اجازه می‌دهند و بعد از اینکه چند بار اجناس را می‌گردند دیگر چرا دقیقه نود هم آن را دوباره از ماشین پایین می‌کشند و می‌گردند!

او که قبل از ورود به عرصه صادرات گیوه می‌فروخته، می‌گوید: حدود ۱۰۰ زن و دختر برایم کار می‌کنند. خودم از تبریز نخ می‌خرم و بین زنان و دختران ۱۰ آبادی در پاوه و ۱۵ آبادی در مریوان پخش می‌کنم و آخر هفته گیوه‌ها را جمع می‌کنم. یکی برایم زیر گیوه و یکی دیگر روی آن را می‌بافد، حداقل ۴ نفر یک جفت گیوه را می‌بافند. گیوه‌ای که ما تولید می‌کنیم صد درصد کار دست و از نخ است، اما گیوه‌ای که در کرمانشاه تولید می‌شود کفه‌اش پلاستیکی و آماده است.

تسبیح پسته کوهی ۱۵۰ هزار تومان

این صادرکننده درباره چگونگی روند ساخت گیوه بیان می‌کند: نخ را رنگ می‌کنند، می‌کوبند و بعد با آن گیوه می‌بافند. تفاوت قیمت گیوه‌ها هم بستگی به استادکارش دارد. مثلا ارزش کار کسی که گیوه بافی را تازه شروع کرده، ۸۰۰ تومان و کسی که چندین سال این کار را انجام می‌دهد و استادکار است ۲۰۰ هزار تومان است.

کرمی اظهار می‌کند: در حال حاضر تسبیح درخت وَن هم درست می‌کنیم، وَن یک پسته کوهی است که در منطقه ما زیاد است و درست کردن آن ۴ روز زمان می‌برد. فصل این پسته فقط تابستان است و هر جفت تسبیح را ۱۵۰ هزار تومان به عراقی‌ها می‌فروشیم.

انتهای پیام/