“دانشجوآزاد”؛ خدا نکند که شیطان به روی کسی لبخند بزند، باید از این لبخند ترسید و دوری کرد.

لبخند جاذبه می آورد باعث نزدیک شدن می شود، نزدیکش که شدی به یکباره خنجری را که در پشتش مخفی کرده بهشکمت فرو می کند، در بسیاری از مواقع هم ناجوانمردانه از پشت خنجر می زند!

دوستی با شیطان جز پشیمانی چیز دیگری را در پی ندارد؛ آیه ۲۲ سوره مبارکه ابراهمیم ماجرای زیبایی را نقل می کند که در قیامت پس از آنکه به حساب ها رسیدگی می شود پیروان شیطان گناهان خود را متوجه شیطان می کنند و شیطان در پاسخ می گوید من فقط به شما وعده دادم خداوند هم به شما وعده حق داد و می توانستید راه حق را برگزینید پس بر من ایرادی نگیرید که اینک هیچ کس را فریادرسی نیست.

به شیطان و لبخندهایش چشم امید که ببندی آخرش تباهی است؛ چون وعده هایش پوچ و توخالی است، نمیتوان هم شکایتش را بجایی برد چرا که ده ها بار خدای تعالی درکتابش تذکر داده است که ای انسان همانا شیطان برای تو دشمنی آشکار است؛ در محضر الهی که شکایتش را ببری می گویند مگر ده ها بار به تو هشدار نداده بودیم؟!

قصه اعتماد محمدمصدق،محمدرضا پهلوی، سران عربی همچون صدام حسن، معمر قذافی، محمد مرسی و اینک برخی مسئولین داخلی کشور ما همچون ماجرای پیروان شیطان و شیطان در این آیه مبارکه است؛ هرچه دلسوزان گفتند و می گویند این راه که می روید به ترکستان است گوششان بدهکار نیست گویی گوش هایشان همچون قلب راکتور اراک پر شده است از بتن های سیمانی استاندارد اروپا!

لبخند گرگر بی طمع نیست، باید حواسمان به پشت لبخند شیطان باشد.

محمدحسین آزاد