به گزارش “دانشجو آزاد“؛ جاد نوشت: من انتخابات آزاد را دوست دارم. پدرم هم انتخابات آزاد را دوست دارد. حتی دایی ام هم انتخابات آزاد را دوست دارد. دایی ام دیروز ظهر مهمان ما بود. ما ظهر آبگوشت داشتیم. دایی ام به مادرم گفت: خواهرجان! می خواستی دلمه هفت رنگ بپزی. پدرم کمی ابرو در هم کشید و گفت: ما را چه به دلمه هفته رنگ، ما همه چیزمان یک رنگ است مثل خودمان! مادرم گفت: باید دستور پختش را از دختر همسایه مان فائزه خانم بپرسم. اما پدرم گفت: فائزه خانم اگر آشپزی بلد بود که هر روز نمی رفت ساندویچ بخرد!

من از دایی ام پرسیدم: از کجا بفهمیم که یک انتخابات آزاد بوده است یا نه؟ دایی ام گفت: باید انتخابات برگزار شود بعد اگر آنکه ما میخواستیم رای آورد، می گوییم انتخابات کاملا آزاد بود اما اگر آنکه ما می خواستیم رای نیاورد میگوییم انتخابات آزاد نبوده است!

من گفتم: خوب اینجوری که نمی شود چون عده ای می گویند انتخابات آزاد بوده و عده ای می گویند آزاد نبوده است.

دایی ام گفت: بله این را خوب فهمیدی. راست می گویند که بچه حلال زاده به دایی اش می رود. وقتی کاندیدای ما رای نیاورد می گوییم انتخابات آزاد نبوده است، بعد این وسط جر و بحث می شود و عده ای می گویند آزادبوده، عده ای می گویند آزاد نبوده، بعد ما به عنوان عقل کل! می آییم وسط میدان و می گوییم برای اینکه مشخص شود انتخابات آزاد بوده یا آزاد نبوده؟! بیایید رفراندوم برگزار کنیم تا بالاخره بفهمیم انتخابات آزاد بوده یا نه؟! من گفتم: دایی جان! بعد اگر مردم رای دادند که انتخابات آزاد بوده است آن وقت چه کار می کنیم؟

دایی ام گفت: اگر در فراندوم گفتند انتخابات آزاد نبوده که همان چیزی است که ما می خواستیم و دوباره باید انتخابات برگزار کنیم آنهم انتخابات کاملا آزاد. اما اگر در فراندوم گفتند که انتخابات آزاد بوده آن وقت دوباره می گوییم رفراندوم آزاد نبوده و باید دوباره رفراندوم برگزار شود تا ببینیم آیا مردم رای می دهند به اینکه این رفراندومی که برگزار شد آزاد بوده یا آزاد نبوده.

من خندیدم و گفتم: بعد دوباره اگر مردم رای دادند که رفراندوم هم آزاد بوده آن وقت چه کار می کنیم؟ دایی ام گفت: آن وقت دوباره می گوییم این رفراندوم هم آزاد نبوده و باید دوباره رفراندوم برگزار کنیم و آنقدر رفراندوم برگزار می کنیم تا مردم بگویند انتخابات آزاد نبوده، دوباره انتخابات برگزار میکنیم و بعد اگر دوباره در انتخابات کاندیدای ما رای نیاورد دوباره می گوییم انتخابات آزاد نبوده و دوباره باید رفراندوم برگزار کنیم!

من از خوشحالی پریدم بالا و فگتم: خوب دایی جان! این همین کاری است که من همیشه انجام می دهم. وقتی داریم فوتبال بازی می کنیم هر وقت ببینیم تیم ما دارد می بازد جر و بحث راه می اندازم و بازی را به هم می زنم تا دوباره از اول بازی کنیم باز دوباره اگر دیدم داریم می بازیم دوباره بهانه می آورم و می گویم داوری را قبول ندارم و بازی را به هم می زنم و اینقدر این کار را می کنم تا تیم ما برنده شود!

دایی ام پوزخندی زد و گفت: احسنت به تو! من همیشه به مادرت می گفتم که پسرت بالاخره یک چیزی می شود. اصلا خدا را چه دیدی شاید روزی مصلحت سنج شدی یا تئوری تمدنی دادی!

من کمی سرم را زیر انداختم و گفتم: ولی دایی جان!دیگر هیچ تیمی حاضر نیست با تیم ما بازی کند، اسم تیم ما را گذاشته اند تیم قالتاقان و دودوزه باز!

دایی ام گفت: نگران نباش! این به خاطر معصومیت دوران نوجوانی شماست. پا به سن که گذاشتید این ها برایتان عادی می شود و اسم این روش ها را می گذارید روش های کاملا دموکراتیک که برای رسیدن به تیم وحدت ملی لازم است از این روش های استفاده شود! بعد دایی ام کمی صدایش را بالا برد و دستی بر پشتم زد و گفت: امام مگر موضوع قحط بود که درباره انتخابات آزاد می نویسی؟ من گفتم: معلم مان گفته است بنویسیم مجبورم وگرنه پس گردنی می خوردم.

دایی ام گفت: معلمتان یا کله اش بوی قورمه سبزی می دهد یا به کله گنده ها وصل است! امام من گفتم: نه دایی جان! معلم ما همیشه از چندرغاز حقوقش می نالد و می گوید آه در بساط ندارد. دایی ام خندید و گفت: تو هنوز بچه ای نمی فهمی و زود قضاوت می کنی، روزی که ده میلیارد تومانش را رو کرد ده خروسش نمایان می شود!…

آقا نزن…آقا نو رو خدا نزن…آقا ما که نگفتیم، دایی مون گفته!!!