حالا این امیدواری وجود دارد که با تلاش دکتر فرشاد رجبی پور از مهندسان ساختمان دانشگاه پنسیلوانیا نسل جدیدی از بتن تولید شود که دیگر جای چندان نگرانی درخصوص افت کیفیت آن همزمان با گذشت زمان و پیر شدن سازه های مهمی نظیر پلها وجود نداشته باشد.

درحقیقت این محقق ایرانی روشهایی را جستجو می کند که با استفاده از آنها بتوان فرآیند نگهداری و همچنین پایداری هر نوع زیرساختار شهری تولید شده از بتن را تا حد زیادی ارتقا داد. آنها در این خصوص توجه و تمرکز خاصی بر روی طیف گسترده ای از ریزساختارها دارند، از پلها گرفته تا جاده ها و ساختمانها.

رجبی پور می گوید: ما به این نکته فکر می کنیم که چگونه همزمان با کاستن از هزینه ها، ایمنی و طول عمر این نوع ساختارهای بتنی را افزایش دهیم.

این محقق ایرانی و تیم همراهش دو برنامه همزمان را در این پروژه دنبال می کنند. آنها از یک سو درحال جمع آوری پایگاه اطلاعاتی بزرگی درباره خردگی فولاد در پلهای بتنی و شکافهای ایجاد شده در این ساختارها هستند تا به درک درستی از چگونگی شکل گیری این فرآیندها دست یابند.

آنها در این مسیر تلاش می کنند تا عمر مفید پلها را بین ۲ تا ۳ برابر افزایش دهند.

همزمان دکتر رجبی پور بر روی ارایه فرمول جدیدی از بتنها کار می کند که دوست دار محیط زیست باشند. درحالی که هم اکنون تولید بتن از سیمان و ترکیب آن با آب به دست می آید، نگرانی اصلی به آلودگی های زیست محیطی و مصرف قابل توجهی انرژی در حین تولید سیمان مربوط می شود و حالا این محقق ایرانی بر روی ارایه فرمول جدیدی جهت تولید بتن با روشهای مناسب تر کار می کند.

انتهای پیام/