کارشناسان خطرناک ترین مواد مضر در بستنی را شامل طعم دهنده های مصنوعی ، شیرین کننده ها ، رنگ های صنعتی ، امولسیفایر و سایر مواد افزودنی می دانند که باعث طعمی اعجاز انگیز اما مملو از خطر در مصرف کننده ها می شود.

علاوه بر مواد فوق، چندی پیش چالشی در جهان درباره استفاده از چوب های نامرغوب در برخی برندهای تجاری بستنی مطرح شد.

بستنی به دلیل مواد قندی و چربی که در خود دارد می تواند عامل چاقی، ابتلا به دیابت و خرابی دندان ها بویژه در نوجوانان شود.

از جمله مواد سمی با وجود درصد بسیار کم که در ترکیب بستنی ها وجود دارد می توان موارد زیر را نام برد:

ALDEHID C-17 ، این ماده برای بهبود طعم و ایجاد مزه ترش در بستنی های میوه ای مانند تمشک، شاتوت و توت فرنگی به کار  می رود و در واقع نوعی مایع است که در تولید رنگ های آنیلین ، پلاستیک و لاستیک در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.

AMIL ACETAT ، نوی ماده شیمیایی است که برای ایجاد طعم موز در بستنی های موزی به کار می رود و کاربرد اصلی آن در صنعت برای قوام دادن رنگ های روغنی است.

BENZIL ACETAT، طعم توت فرنگی در بستنی های خوش طعم نتیجه استفاده از این ماده شیمیایی است که در اصل به عنوان رقیق کننده نیترو مورد استفاده قرار می گیرد.

BUTIRALDEHID، بهبود طعم و مزه بستنی با طعم فندق محصول اضافه کردن این ماده است که یکی از مواد اصلی تشکیل دهنده در سیمان است.

ETIL ACETAT، افزودن این ماده به بستنی باعث ایجاد طعم و عطر آناناس می شود ولی کاربرد اصلی آن به عنوان یک ماده موثره در تمیز کردن چرم و پارچه در صنایع است، ETIL ACETAT ماده ای بسیار خطرناک است و می تواند آسیب های جدی به کبد، قلب و قفسیه سینه افراد وارد کند.

PIPERONAL، ماده ای برای ایجاد طعم وانیل در مواد غذایی است اما در اصل به عنوان یک ماده دفع کننده حشره در حشره کش های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد.

کارشناسان بر این اساس به افراد توصیه می کنند که  حتما هنگام خرید بستنی های تجاری به بسته بندی محصول نگاه کنند و در صورت وجود مواد بالا بر روی بسته بندی آن ها از خرید آن خودداری کنند، زیرا این مواد می توانند در  افراد باعث ابتلا به انواع بیماری ها، بروز آلرژی، انواع سرطان و مسمومیت های غذایی شوند.

خرید بستنی ازبرند های استاندارد و صرف اندکی وقت برای درست کردن بستنی های میوه ای خانگی خوش طعم می تواند سلامت افراد را تضمین کند.