به گزارش “دانشجوآزاد“؛ تا حالا از خودت پرسیدی امام حسین(ع) کیست؟

کربلا کجاست؟ چه شکلیه؟ بین الحرمین چه شکلی داره…چه حال و هوایی داره؟ این قدر مردم می گن امام حسین(ع)…..چیه و چرا می گن؟ اعتقاد به حضرت ابوالفضل العباس (ع) داری…..چقد قبولش داری….؟ حالا حضرت ابوالفضل کیست…؟ اصلاا عاشورا چیه…چه روزیه…چی شده اون موقع؟ اصلا چرا این قدر فدایی امام حسین(ع) داریم؟ چرا هی میگیم امام حسین(ع)؟

باور کنید خودم من هم نمی دونستم

اما

اما

امان از دلی که خود آقا امام حسین(ع) بخواد حسینیش کنه؛ عاشق حسین(ع) ام، خودمم نمی دونم چه شد…یهو! چشم بستم باز کردم

یهویی  کربلایی شدم البته تا خود أئمه نخواهند بقیه همه وسیله هستند این سفر حتما باید دعوت کنند و امیدوارم بعد از سفر شرمنده این دعوتشون نشیم چون هر زائری این دفعه میشه سفیر آقا امام حسین (ع) و قافله اهل بیت (ع )

خدا کنه سفیران خوبی بشیم و همراه با ولایت برای حفظ اسلام تلاش کنیم نه فقط ادعا کنیم و قیافه بگیریم که مثلا کربلایی رفتیم و…

یک کلمه: هرچی داری و نداری….داریم و نداریم از عنایت اهل بیت ع داریم؛ تا حالا فکر کردی چه خبره تو دنیا…

بابا یه چیزی هست که نامردا روز اول عید میان حرم امام حسین (ع) رو می زنن…

فرهنگ ما حسینیه….عاشوراییه…عملا شکست ناپذیری ما هم به همین علته….اینا خیال باطل کردن که عشق به این فرهنگ رو از ما بگیرن…بزار همین جا بگم بهشون…هیچ فایده ای نداره…این ولایت پذیری و این عشق و این محبت از ما جدا نشدنی است….اصلا با تک تک ذرات و سلول هامون عجین شده…این بچه شیعه ها از تو قنداق که سهله از قبل این که بیان به دنیا  این وابستگی اون ها با امام حسین(ع) و سایر اهل بیت (ع) ایجاد شده ..مهر نوکری ماها زده شده تمام…توکجایی….بیدار شو….از بمب کار گذاشتن و …به هیچ جا نمیرسی…

خیلی جالبه

تو حرم حضرت ابوالفضل(ع) و امام حسین(ع) بودم

مخصوصا همون روز اول ..دیدم این مردم کربلا  بلافاصله که بچه هاشون متولد میشه فی الفور میارن نزد آقا ابوالفضل (ع) بچه‌هاشونو….این یعنی آقا این بچه بیمه خودته….مال خودته….فدایی تو هست…این یعنی این ولایت پذیری از همین الان با گوشت و خون ….اصلا از رگ گردن نزدیک تر با این بچه عجین شده…تمام.

حالا

این همه حمله تروریستی کردن…خون به دل شیعه کردن…عاشقان زیارت امام حسین(ع) کم نشدن هیچ…بلکه بیشتر هم شدن

جالب تر

نزدیک های ضریح اقا امام حسین(ع) نشسته بودم یه آقایی اونجا کنارم نشسته بود بنده خدا بهش گفتم حاجی شما چند بار هست که آمدی می گه ۶ بار! گفتم: خوش به حالت، گفت : من از خدا خواستم تا زنده ام فقط این کربلا رو ازم نگیره….فقط بیام کربلا

یا حسین(ع)مظلوم

شما ممکنه این دل نوشته حقیر رو بخونی بگی باب یارو دیوانه است…به من بگید دیوانه…اما این خدای می شاهده …خدا شاهده…چشمتون به ضریح آقا بیفته دیوانه تر از من میشید؛ نمی دونید چه حال و هوایی داره دیدن آقا امیر المومنین علی(ع) بعدش می ری مسجد کوفه…دیدار حضرت مسلم بن عقیل و جناب مختار ثقفی و هانی

بعدش پا بزاری تو زمین کربلا؛ اول بری پیش سردار یعنی حضرت ابوالفضل(ع) اذن ورود به حرم امام حسین (ع) رو از سردار بگیری…..بعد بری بین الحرمین……بعد هی برگردی رو به گنبد طلایی حضرت ابوالفضل(ع) باز دووم نیاری بری نگاه کنی به گنبد آقا امام حسین(ع)…هی برگردی…تپش داری وارد حرم امام حسین(ع) میشی……همون اول وارد بشی….دلت پاره پاره بشه محل قتلگاه رو ببینی…..پات بلرزه ….یهو چشمت بیفته به شش گوشه …..به ضریح امام حسین (ع)….بعد شهدا…..حبیب بن مظاهر…..ابراهیم مجاب….

بعد کربلا…به امید اینکه بری سراغ سامرا…امام هادی(ع)….جد امام زمانت….جد حضرت مهدی(عج)؛ پدر بزرگوارشون امام حسن عسگری(ع) اصلا همون اول که گنبد غریب و تخریب شده آقاتو ببینی دلت پر می کشه…چه برسه به این که برسی به خود حرم کوچک و غریب ائمه …چه برسه به این که این جا دیگه ضریح نبینی…اصلا دیده میشه…

سرداب امام زمان(عج) هی دعا کنی…هی دعا کنی…خدا هتلم کاظمین بیفته…یه بار دیگه ببینم

بعدش امام زاده سید محمد(ع)..که خیلی محترم و باب الحوائج است…..

بعد بیفتی کاظمین ….یه شب هم در جوار ائمه در کاظمین یعنی امام موسی کاظم(ع)و امام جواد(ع)  باشی

یک حرم با دو گنبد طلایی ببینی.

امیدوارم و آرزو می‌کنم هر خواننده ای این دل نوشته را خوند و دلش هوای کربلا کرد ان شاءالله به حق حضرت زهرا (س) که امضای آخر دعوت را بی بی باید بکنند براش امضا کنند و قسمت و روزیشون بشه و با دلی پاک و خالصانه و با بَصِیرت به این سفر نورانی اعزام شوند.

سید محمدصادق تقوی