این عضو جامعه مدرسین از حضور کمرنگ طلاب علوم دینی در عرصه نویسندگی ابراز نگرانی کرد و افزود: اساتید و پژوهشگران حوزه‌‎های علمیه فعالیت‌های خوبی در عرصه نگارش علمی انجام داده‌اند اما این فعالیت‌ها نسبت به حجم طلاب علوم دینی و حوزویان کافی نیست.

وی نویسندگی را از ضروریات فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی دانست و تاکید کرد: طلاب علوم دینی که دست به قلم می‌شوند باید به گونه‌ای بنویسند که آبرویی برای حوزه‌های علمیه باشند.

آیت‌الله استادی، نادرست نویسی را از خطرات نگران کننده در تولیدات دینی نام برد و به طلاب علوم دینی توصیه کرد که از سرسری نوشتن پرهیز کنند.

وی درنظرگرفتن نیازهای جامعه و مخاطبان را از اصول اولیه نویسندگی دانست و اضافه کرد: درست نوشتن مهم‌تر از زیاد نوشتن است و نویسنده خوب کسی است که با نوشته‌هایش، ایمان و اخلاق مردم و جامعه را ارتقا دهد.

عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه یکی دیگر از اصول اولیه نویسندگی را رعایت اخلاص عنوان کرد و گفت: در عرصه نویسندگی باید سوگندنامه‌هایی تدوین شود تا نویسندگان به بندهای آن پایبند باشند.

به گفته آیت‌الله استادی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های نوشته‌های خوب این است که نیازهای جامعه و مردم را برآورده کند.