به گزارش “دانشجو آزاد“؛ سخنان اخیر جناب آقای روحانی را کمابیش شنیده اید و به اوج مصلحت اندیشی و دلسوزی ایشان واقف شدید که به این سرعت علاج کار را در به اهتزاز در آوردن پرچمی همچون پرچم صلح امام حسن علیه السلام دانستند.

جدای از حقیقتِ نیت و پندار شخصی آقای روحانی، آنچه به نظر ما می‌رسد این است که ایشان این مساله را بدون بررسی کافی و از تطبیقی نادرست و ناقص مطرح نموده اند.

در نتیجه این نقص، همه ما ایرانیانِ مسلمان که تحت لوای رهبری فرزانه، هوشیارانه و صبورانه تعدد و تطول مذاکرات را به نظاره نشسته ایم و لحظه ای  هوشیاریمان را از دست ندادیم و تابع مصلحت حقیقی نظام بودیم، به واسطه ی این بینش رییس جمهورمان مورد بی احترامی و نگرشی دور از انصاف  قرار گرفتیم .

آقای روحانی شرایط را با وجود تفاوتی از زمین تا آسمان ، همان شرایط لزوم صلح امام حسن علیه السلام دانستند و ما را همچون نابخردان و سست عنصران کوفی دانستند، که نفهمی و علاقه­شان به صلح با معاویه و ناتوانی  و ترس از جنگ با معاویه در وجودشان ، عاملی شد که امام (ع) علیرغم میل باطنی و طبق نص فرمایشات  خودشان که اگر به عدد انگشتان یک دست یار بصیر داشتم شبانه روز با معاویه می‌جنگیدم، وادار به صلح شدند.

به راستی این شرایط بر جامعه توانمند و مسلمان و گوش به فرمان رهبری  ما صدق میکند؟ چه شرایطی بین ما و آن زمان و آن مصلحت اندیشی معصوم و مبرا از خطا ،  به عنوان عوامل مشترک  پیدا شده است؟ چرا به این راحتی با وجود اذعان رهبری به اینکه ما هیچ وقت به شرایط صلح امام حسن (ع) مبتلا نمی‌شویم ،این مسئله مطرح شده؟

ما باید از عاقبت صلح با معاویه عبرت بگیریم که همانگونه که معاویه لحظاتی اندک پس از صلح تمام تعهدات خود را زیر پا گذاشت ، بدانیم آمریکا تجربه شده ی چندین باره ی  تاریخ است و در ماهیت دست کمی از معاویه ندارد.

اما همین را می‌دانیم که ما کوفیان نادان آن زمان نیستیم  و از تحریم و جنگ هم نمی هراسیم و حاضر  به  هیچ عقب نشینی و صلحی نخواهیم بود.

همین در شرمندگی ما بس که مردم مسلمان یمن در زیر آتش کسانی هستند که این روزها پرچم کشورمان در پای میز مذاکرات در کنار پرچم آن خبیثان قرار گرفته است و شرمندگی افزون زمانی است که آنها بر ما ریشخند بزنند و کمترین تعهدات خودشان را زیر پا بگذارند، به امید سرافرازی همه ما از امتحانات و گذرهای تاریخ.

ص. رضایی